دریانیوز//با گذشت بیش از دو هفته از شروع سال تحصیلی ۱۴۰۲ مدارس هرمزگان با کمبود شدید نیروی انسانی، از جمله معلم، دبیر، مشاور، کادر اداری و دفتری، خصوصا خدمتگزار و سرایدار مواجه هستند.
این کمبودها یکی از میراث های دولت سابق است که تاوانش را امروز دانش آموزان می دهند وفشار بیشتری بر مدیران و معلمان فعال وارد می شود والبته این کمبودها اثرات زیانباری دارد.استان هرمزگان که از سال های بسیار دور با کمبود نیروی انسانی مواجه بوده و به همین علت نیز دانش آموزانش به نسبت جمعیت کمتر وارد دانشگاه های سطح یک کشور شده اند، در حال حاضر نیز با این موضوع دست و پنجه نرم می کند و در این حوزه اقدامات مناسبی صورت نگرفته و کماکان محرومیت ها به قوت خود باقی است.
در سال تحصیلی گذشته مدیرکل آموزش و پرورش استان اعلام نمودند که چهارهزار نفر کمبود معلم داریم، در سال تحصیلی جدید نیز برغم بکار بستن تمامی ترفندها و خود زنی های ادارات آموزش و پرورش، گزارش های میدانی حاکی از عمیق شدن این مشکل در سطح مدارس است.
امسال که در خبرها آمده بود که قرار است از طریق آزمون استخدامی ۴۰۰ نفر نیروی آموزگار و معلم جذب آموزش و پرورش استان شود، با توجه به کاهش جذب معلم در سراسر کشور، این سهمیه نیز گویا در استان محقق نشده و در این استان نیز مانند بعضی از مناطق کشور نیروهای خدماتی و سرایدار دارای مدرک لیسانس به عنوان معلم روانه کلاس های درس شده اند و گویا توزیع این نیروها در برخی از مناطق استان بیشتر و در برخی مناطق کمتر انجام شده است که خود مشکلات عدیده دیگری برای مدارس استان تحمیل نموده است.
شمار واقعی کمبود معلم در آموزش و پرورش بسیار فراتر از اینگونه جذب ها و اعداد و ارقام است و کمبود در عناوین شغلی مشاور مدرسه، مربی پرورشی، مراقبین بهداشت و سلامت، هنرآموز، استاد کار و دیگر عوامل اجرایی مدرسه مثل متصدیان آزمایشگاه و کارگاه خصوصا عوامل مهم خدمتگزار و سرایدار مدرسه که وجود آنها متضمن انجام کار کیفی در مدرسه است، مدارس استان را در مضیقه شدیدی قرار داده؛ بطوریکه اولین شکوائیه مدیر مدرسه نزد اولیا دانش آموزان این است که معاون ندارم، مشاور ندارم، خدمتگزار ندارم و سرایدار ندارم و از بنده چه انتظاری دارید ؟ نتیجه اینکه مدارس استان از این حیث به سختی روزگار می گذرانند.
بخش زیادی از مشکلات حاکی از این است که متولیان مربوطه بایستی از گذشته تاکنون تلاش می کردند کمبودهای حوزه آموزشی از جمله معلم و مدرسه، تجهیزات آموزشی، برودتی و… برطرف می شد که متاسفانه چنین عزمی نبوده و حتی با نهایت تاسف علی رغم کمبودهایی شدیدی که در استان وجود دارد، گاهی اعلام می شود کمبود معلم و مدرسه در استان وجود ندارد که این خبرهای متناقض با واقعیت، جفا در حق دانش آموزان استان و مردم بشمار می رود و سهمیه مناسبی برای جذب در استخدام ها به استان اختصاص داده نمی شود.
موضوع دوم اینکه اگر بنا به اضطرار قرار است از نیروهای خدماتی دارای مدرک لیسانس استفاده شود، پس از آموزش های لازم در سطح استان و تمام شهرستان ها می بایست به تناسب جمعیت دانش آموزی و… توزیع شده و بگونه ای نباشد که مخفیانه کلاه گشاد بر سر بعضی از مدارس و ادارات نابرخوردار بگذارند و در نتیجه این عمل محرومیت ها و بی عدالتی ها عمیق تر شود. موضوع مهم دیگر اینکه مسئولان استان تلاش نمایند تا به مرور و شیوه های مختلف معلمان مورد نیاز استان را تامین کنند تا این کمبودها برطرف شده و اولویت در جذب نیروهای بومی قرار داده شود. زیرا که تجربه نشان داده نیروهای غیربومی پس از استخدام و استفاده از سهمیه به شهرستان های خود بر می گردند و معضل کمبود معلم در استان به صورت لاینحل باقی می ماند.
از طرفی دیگر بایستی شرایط بگونه ای باشد تا دانش آموزان عدالت آموزشی را در تمام مناطق استان مانند سایر استان های کشور لمس کنند و در حال حاضر از این عدالت آموزشی بسیار فاصله داریم. در کنکور سراسری می بایست سهمیه هایی را به دانش آموزان مناطق محروم استان اختصاص داده شود تا دانش آموزان محروم هرمزگانی در کنکور با استان های برخوردار رقابت نکنند و با استفاده از سهمیه مناطق محروم بتوانند وارد دانشگاه های مطرح کشور شده و حمایت های لازم در تمامی زمینه ها صورت گیرد تا پدیده های شومی چون قاچاق سوخت باعث از دست رفتن این سرمایه های عظیم انسانی استان نشود و آمار دانش آموزان بازمانده از تحصیل به معضل بعدی آموزش و پرورش استان اضافه نشود.
مسئولان استان، نمایندگان مجلس و خصوصا متولیان آموزش و پرورش نباید کمبودها را کتمان کنند و بایستی این کمبودها را فریاد بزنند تا شاید صدایشان به پایتخت نشینان برسد و قدم های موثری در راستای حل مشکلات و معضلات عدیده و عمیق آموزش و پرورش استان هرمزگان برداشته شود.
ثبت دیدگاه