دریانیوز//حوزه فرهنگ و فرهنگ سازی در هرمزگان همواره مورد غفلت قرار گرفته و پایتخت نشینان و استانداران و مسئولان مختلف همواره به حوزه اقتصادی و آن هم به شیوه ای که فقط سودش برای پایتخت و خزانه باشد، اندیشیده اند و حتی اقتصاد بومیان هم مورد توجه قرار نگرفته است و بیشترین ضربه هم در دهه۹۰ به این بخش‌ها وارد شده است.
ساخت یادمان شهدای ایرباس و باغ موزه دفاع مقدس البته از دهه ۸۰ مطرح شد و کلنگ زنی طرح هم انجام و بخشی از پروژه هم اجرا شد وبه بهانه های مختلف متوقف شد و تاکنون در این حوزه فقط خبر درمانی داشته ایم وبس و اقدامی اثرگذار نداشته ایم و یادمان و باغ موزه دفاع مقدس ساخته نشد.
مسئولان در حوزه های مختلف در این دو دهه از احداث یادمان و باغ موزه دفاع مقدس گفته اند و همچنان احداث نشده است و با این شرایط نوجوانان و جوانان هرمزگانی در کجا بایستی با فرهنگ دفاع مقدس آشنا می‌شدند و شوند؟ آیا مسئولان در حوزه‌های مختلف، مسئول دوری فرزندان استان از فرهنگ دفاع مقدس نیستند؟ متولیان مربوطه اعلام کنند برای آشنایی بیشتر نوجوانان و جوانان و خانواده‌ها با دفاع مقدس و آشتی نسل امروزی با این فرهنگ ناب چه اقدامی انجام داده اند؟
در حوزه قرآن آموزی که رهبر معظم انقلاب بر تربیت ده میلیون حافظ قرآن کریم فرمان دادند و برای استان ها سهمیه تعیین شد و انتظار می رفت در این استان مرزی تحول انقلابی در حوزه قرآن آموزی اتفاق بیفتد و خانواده ها برای آموزش قرآن به فرزندان شان مشکلی نداشته باشند و دومین وظیفه شان بعد از نام نیکو نهادن بر فرزندان دلبندشان را بخوبی انجام دهند که متاسفانه در این حوزه هم به آرزوی شان نرسیدند و خانواده‌های زیادی نتوانستند فرزندان شان را حافظ وقاری قرآن کنند و آرزو به دل ماندند وفرزندان شان بزرگ شدند و برخی به مسیری غیرقرآنی رفتند.
موسسات قرآنی نیز برخی غیرفعال ونیمه فعال شدند و فعالین هم چندان حمایتی نشدند و متاسفانه حوزه قرآنی همچنان بدون حامی واقعی مانده است. طرح « امام محله» از چند سال قبل قرار بود در محلات و روستاهای بندرعباس و هرمزگان اجرا شود که این طرح هم اجرایی نشد.
طرحی که می‌توانست تحولی را در حوزه‌های مختلف در محلات و… ایجاد نماید و امامان جماعت ارتباط شان با مردم در محلات و روستاها بیشتر می شد وعلاوه بر برگزاری نماز جماعت، پیگیری مشکلات محلات و روستاها در حوزه‌های مختلف با همراهی ساکنان و توسط امامان محلات از طریق دستگاه‌ها و ارگان های مختلف عملیاتی می شد و نقش روحانیون در حوزه های مختلف بیش از پیش مشخص می شد وارتباط شان با آحاد جامعه افزایش می یافت و مساجد نقش محوری شان بیش از پیش نمایان می شد و فقط نمازخانه نمی شدند و اهالی در مساجد جمع می شدند و در مورد مشکلات و خواسته های شان صحبت و همفکری وبرای رفع آنها هم اندیشی می کردند و به نهادهای مختلف مراجعه می کردند و از آن طرف مسئولان را به مسجد می آوردند و بخش زیادی از خواسته ها محقق ومشکلات برطرف می شد.
از آن طرف برگزاری جلسات توجیهی برای خادمان مساجد چندان مورد توجه قرار نگرفته است تا به علم روز مجهز شوند و برای جذب کودکان و نوجوانان و جوانان به مساجد برنامه و جاذبه داشته باشند و برخوردهای برخی از آنها باعث دفع کودکان و نوجوانان و جوانان نشود و مسجد مامن شان شود و فقط پیران و میانسالان به مساجد نیایند.مساجد بایستی خانه امن برای نوجوانان و جوانان تبدیل شوند تا از آسیب های اجتماعی و بزه ها در امان بمانند و تفریح و ورزش و… آنها در مسجد و جوار مسجد و بقاع متبرکه باشد.
برخی از خادمان هنوز باور ندارند که مسجد خانه خداست و ملک شخصی آنها نیست که گاهی برخوردهایی دارند و تصمیماتی می گیرند که نوجوان و جوان و… را از مسجد می راند و برای این بخش هم تدبیری اندیشیده نشده است و بارها این موارد را متذکر شده ایم.
از آن طرف هم بایستی از مسجد و خادمان بابرنامه و متفکر مساجد حمایت مادی و معنوی شود تا بتوانند برنامه های جذب کننده و امیدبخش و… را در مساجد برگزار کنند و مساجد را به پایگاه فرهنگی، مذهبی و…. تبدیل نموده و پیگیری مشکلات و درخواست های مردم در حوزه های مختلف از مساجد انجام شود. نیازهای مساجد بایستی برآورده شود و مشکلات این حوزه ها نیز باید برطرف شود. آموزش ها و حمایت ها در بخش مساجد بایستی وجود داشته باشد.
مسجد در صدر اسلام «کانون عبادت، تعليم و تربيت، فعالیت‌های سیاسی، مرکز دادخواهی و قضاوت، پایگاه نظامی، پایگاه تعاون اجتماعی و وحدت اجتماعی» بوده است. بایستی به فرموده مقام معظم رهبری، مسجد طراز اسلامی داشته باشیم.
برگزاری جلسات اخلاقی با حضور اساتیدبرجسته اخلاق در استان هیچگاه مورد توجه قرار نگرفت تا کسانی که می‌خواهند در حوزه معنویات رشد کنند، از این قافله عقب نمانند که متاسفانه به این حوزه نیز توجهی نشد و فرزندان‌مان در ماهواره و اینترنت و فضای مجازی رها شدند و خروجی اش را نیز سال‌هاست که می بینیم و مسئولان چشمان خود را نیز بر روی این ناهنجاری‌ها و آسیب‌های اجتماعی که روزبه روز در حال افزایش است، بسته‌اند.
شرایط بگونه‌ای است که اگر جوانان و نوجوانان بخواهند در حوزه معنویات رشد کنند، این شرایط در استان چندان فراهم نیست و اساتید اخلاقی و معنوی در دسترس قرار ندارند وراه دسترسی به آنها میسر و سهل نیست.دستگاه های مختلف در حوزه فرهنگ و فرهنگ سازی نقش و اعتبارات فرهنگی دارند، اما اثرات عملکردشان چندان محسوس و قابل مشاهده نیست ودر این حوزه هم نقص وجود دارد که بایستی مورد تجدیدنظر قرار گیرد.
در حوزه دریا و ساحل نیز هیچگونه برنامه فرهنگی و حتی تفریحی مناسبی اجرایی نشده است واز این ظرفیت استفاده بهینه نشده و رها شده است و به همین دلیل امروزه ناهنجاری هایی را مشاهده می کنیم که دلیلش آن است که از این ظرفیت استفاده نشده است.
نتایج بی توجهی به حوزه فرهنگ و فرهنگ سازی را مشاهده می‌کنیم و گاهی برخی از اقدامات بجای فرهنگ سازی، باعث فرهنگ سوزی می شود که بایستی در این حوزه آسیب شناسی شود. در یک کلام تمامی سنگرهای مان را خالی کرده ایم و دشمنان نظام و انقلاب هرگونه که خواستند برای مان برنامه ریزی و اقدام کردند تا جایی که فرهنگ غرب و بی‌حجابی و …. را برای مان عادی کردند و غیرت‌ها را کمرنگ کردند.
دستگاه های مختلفی در این بخش مقصرند وبایستی تقصیرشان را بپذیرند و جبران کنند و بر مسیر اشتباه‌شان پافشاری نکنند که عواقب خطرناک‌تری دارد و از ظرفيت‌های مختلف استفاده کنند تا بیش از این، فرهنگ سوزی نداشته باشیم و فرهنگ سازی واقعی رخ دهد.
ثبت دیدگاه