دریانیوز//بچه ها که کم کم قد می کشند و قوای اختیار و استقلال در وجودشان رشد می کند دغدغه بسیاری از اولیا این است که برای سلامت فرزندان شان چه کنند؟! نکند به راهی کشیده شوند که باعث گرفتاری شان شود؟! نکند به خاطر لجبازی با پدر و مادر خودشان را آلوده به اموری کنند که بعدا موجب ناراحتی آنها شود؟! نکند با دوست ناباب رفیق شود و آینده خودش را تباه کند!!
در روزگاری که کنترل و مدیریت والدین نسبت به فرزندانشان به کمترین میزان خودش رسیده و رسانه های مختلف به عنوان رقبای تربیتی، جای آنها را گرفته و بخش اعظمی از ادراک، تفکر، تعقل و حتی تصمیم گیری های آنها را طراحی و تنظیم می کنند برای حفظ سلامت فرزندان راهکاری جز تقویت اراده و عزت‌نفس نمی تواند از بچه های این دوره و زمانه محافظت کند.
اراده یعنی تصمیم‌گیری برای اجرا و انجام کاری از روی میل و خواست درونی و تا خواست خود انسان نباشد کارها اصلا شروع نمی شوند، انسانی که اراده می‌کند برای رسیدن به هدفی تمام تلاش خود را انجام دهد در مقابل سختی‌ها و مشکلات هم می ایستد و گرفتاری های مسیر او را از پا در نمی آورند.
درست مثل کوه نوردی که تصمیم می گیرد، سخت‌ترین مشکلات را به جان بخرد، تخته سنگ‌های بزرگ و کوچک را پشت سر می گذارد، از میان دره‌ها و نقاط حادثه‌خیز می گذرد تا به نقطه ی هدفش برسد. اما چرا کوه را مثال زدیم؟ ! چون کوه سخت است. غیر قابل نفوذ است.
از قضا یکی از بهترین راه های واقعی و عملی برای تقویت اراده همین کوه نوردی است چرا که جدال با حریف سخت انسان را سرسخت و نیرومند می کند درست مانند کوه. عزت نفس هم یک راه دیگر برای سلامت روح است، عزت یعنی توانمندی برای انجام کار، که همراه با دوراندیشی، قدرت انجام و تعقل است؛ انسان عزتمند می داند که توانایی انجام فلان کار را دارد، ولی با خودش و برای خودش ارزش قائل است و هر کاری را انجام نمی دهد، هرجایی نمی‌رود، با هر کسی معاشرت و رفت و آمد نمی کند.
به راستی اگر چنین صفاتی در انسان زنده شود کدام انسان صاحب خرد است که بپذیرد برای دستیابی به خوشی‌های کوتاه مرتکب مردم‌آزاری، آسیب زدن به خود یا دیگران شود.
ترکیب این دو ویژگی یعنی اراده و عزت نفس داشتن همان چیزی است که اگر یک انسان در خودش آنها را رشد دهد مسیر سلامتی روح و روان را در پیش گرفته است. کسی که دائم سرزنش می شود، از بزرگترها کتک می خورد، حرف زشت می شنود و تحقیر می‌شود فرصت رشد عزت نفس از او گرفته شده و برای توانمند نشان دادن خودش دست به کارهایی می زند تا به هر شکل ممکن مورد توجه دیگران قرار بگیرد.
درست مثل کودکی که وقتی کسی به او توجه نمی کند شروع به داد وفریاد و گریه می کند تا اطرافیان را متوجه خودش نماید. چنین شخصی در واقع شخصیتی سالم و محکم ندارد و شاید دوران نوجوانی و جوانی سختی را در پیش داشته باشد.
در نقطه مقابل آن نیز کسی که در کودکی از لحاظ درک احساسات و پاسخ دهی مناسب به درخواست های عاطفی به موقع مورد توجه قرار گرفته و از نظرات و ایده هایش در زمان مناسب همراه با حفظ احترام استفاده شده یا حتی استفاده نشده! قطعا انسان عزیز و با اراده‌ای خواهد شد.
بخش زیادی از موضوع سلامت روح انسان به کسب احترام و ادب از اطرافیان ارتباط دارد. پس اگر به دنبال سلامت روان فرزندتان هستید قدرت اراده و عزت نفس را در آنها تقویت کنید.
ثبت دیدگاه