دریانیوز//روز گذشته رئیس پلیس راهور بندرعباس در گفتگوی زنده برنامه صبح بخیر هرمزگان رادیو از عدم پایبندی برخی دستگاه های اجرایی و خدمات‌رسان به مصوبات شورای ترافیک گلایه داشت که این موضوع منجر به رفع نشدن مشکلات و عدم اجرای مصوبات می شود.
متاسفانه این موضوع صحت دارد و در سطح بالاتر نیز اینگونه است و مصوبات زیادی وجود دارد که اگر بخوبی اجرا شوند، بسیاری از مشکلات مردم برطرف می شود. این موضوع نشان می دهد در جلسات مختلف که مسئولان و مدیران حضور دارند، مشکلات و گره ها در حوزه های مختلف مطرح می شوند و حتی برای رفع آنها مصوباتی هم به همراه دارد و بعد از جلسه گویا برخی از مدیران مصوبات را فراموش می‌کنند تا جلسه بعدی. در جلسات مطبوعاتی نیز مسئولان وعده هایی می دهند و بعد از جلسه فراموش می شوند.
در بهمن ماه سال گذشته در جلسه مطبوعاتی که مدیران زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی در اداره کل راه وشهرسازی هرمزگان حضور داشتند، مشکلات مردم در حوزه های مختلف مطرح شد و یکی از موارد هم سرعت گیری بود که در جاده میناب به سمت بندرعباس و قبل از دهنو و روبروی ورودی تخت و قلعه قاضی بود که از زمان احداث زیرگذر این سرعت گیر آسفالتی ایجاد شده بود وعلی رغم بهره برداری از این زیرگذر در سال گذشته، اما سرعت گیر همچنان پابرجاست و برخی خودروها از روی آن پرش دارند و برخی ترمز می گیرند و به آهستگی از روی آن می‌گذرند که مدیرکل دستگاه اجرایی مربوطه در آن جلسه وعده داد، این سرعت گیر برداشته می شود که تاکنون وضعیت تغییری نکرده است.
همچنین وضعیت نامناسب و پینه بسته و پراز دست انداز جاده بندرعباس تا حسنلنگی در دو مسیر رفت و برگشت مطرح شد که باعث خسارت به خودروها شده و رانندگان ترجیح می دهند برای فرار از دست اندازها و… از لاین سبقت برانند و همین موضوع باعث می شود برخی رانندگان از سمت راست سبقت بگیرند و این تخلف موجب حادثه می شود. البته نقاط حادثه خیز زیادی هم در استان وجود دارد که تصادفات مرگباری را شاهدیم و اصلاح آنها به کندی صورت می گیرد که گویا جان مردم برای متولیان مربوطه چندان ارزشی ندارد.
سرعت گیرهای در خیابان ها و جاده ها و معابر چندان استاندارد نیستند و برخی آسفالته و برخی پلاستیکی و برخی بتونی (جاده حسنلنگی بالا) و… هستند که رانندگان حتی متوجه وجود آنها نمی شوند و باعث خسارت به خودرو می شود.
در حوزه شهری نیز وضعیت مناسبی نداریم. از یک طرف حفاری‌های رها شده توسط دستگاه‌های خدمات‌رسان و بروز خسارت برای شهروندان و از طرفی دیگر منهول‌هایی که در خیابان‌ها و معابر و پیاده روها درب های شان به سرقت می روند و بارها عابران و رانندگان در این منهول ها سقوط کرده اند و از طرفی دیگر منهول هایی که بالاتر یا پایین تر از سطح آسفالت خیابان‌ها هستند و به خودروها ضربه و خسارت وارد می شود و برخی رانندگان برای عدم برخورد با این منهول ها، به طرفین منحرف می‌شود و باعث بروز خسارت و تصادف و… می شوند و مشخص نیست چرا در این بخش بصورت استاندارد اقدام نمی شود؟
درب منهول‌ها هم معتادان و ضایعاتی‌ها جمع می کنند و می فروشند و انبارهای ضایعاتی غیرمجاز هم در شهر بندرعباس و آبشورک و… به‌راحتی فعالیت دارند و وسایل سرقتی از جمله درب منهول‌ها، سطل‌های زباله شهری، وسایل و علائم راهنمایی و رانندگی و ترافیکی و… را نیز می‌خرند. پنجشنبه گذشته خیابان ضلع شمالی گلزار شهدای بندرعباس منهولی را مشاهده کردم که درب نداشت و عمیق بود و امکان سقوط عابران و راکبان موتورسیکلت و خودروها در آن وجود داشت که به فرماندار بندرعباس و روابط عمومی شهرداری و شهرداری منطقه مربوطه اطلاع دادم (البته سامانه ۱۳۷ شهرداری پاسخ ندادند) تا اقدام لازم صورت گیرد و چنین منهول‌هایی در سطح شهر کم نیستند.
در منهولی دیگر در فضای مثلثی فصای سبز کنار بانک تجارت شعبه سربالایی کمربندی بندرعباس هم که دربش باز است و چندین نفر از جمله کودکی شش ساله در آن سقوط کرده‌اند و زخمی شده‌اند و… که بایستی فکری اساسی برای این منهول ها شود تا به شهروندان آسیب نرسد و کسی جانش را ازدست ندهد.
موضوع دیگر بحث روشنایی معابر و محلات است. بارها گفته ایم که در جاهایی که دوربرگردان احداث می شود(مانند دوربرگردان اتوبان شهیدرجایی روبروی محله کوی گلستان بندرعباس و…) روشنایی کاملی ندارند و مشخص نیست که آنجا دوربرگردان است و در برخی معابر شهر روشنایی استاندارد و کامل نیست و برخی شب ها هم چراغ های روشنایی خاموش است که باعث دیدناکافی و بروز حوادث می شود و از آن طرف در برخی مناطق در طول روز هم لامپ ها و چراغ ها و نورافکن ها روشن است.
در حوزه پیاده روهایی که توسط کسبه، تعمیرکاران، تزئینات خودرویی ها، سازندگان ملک و…. سوال اساسی این است که جان شهروندان برای مسئولان چند می ارزد که با کوتاهی در انجام مسئولیت شان باعث خسارت جانی و مالی به مردم می شوند و برای رفع مشکلات بصورت اساسی اقدامی صورت نمی گیرد؟ تصرف می شوند ویا پیاده روهایی که استاندارد نیستند و پستی و بلندی دارند ویا موزائیک و سنگفرش شان شکسته و یا خاکی هستند و عابران مجبورند از خیابان رفت و آمد کنند که باعث بروز حادثه و مرگ و معلولیت و مجروحیت شهروندان می شوند و درخصوص لزوم انتقال صنوف مزاحم به خارج از شهر و گلایه شهروندان از وضعیت موجود بارها گزارش و مقاله منتشر کردیم، اما گویا جان شهروندان برای متولیان ارزشی ندارد که بخواهند اقدام کنند.
بنکداران به بلوار راه آهن رفتند تا ترافیک در خیابان بهادر جنوبی و کارگزاری کاهش یابد، اما عمده‌فروشان این دوخیابان همچنان فعالیت دارند و ترافیک قفل است. دوسال از انتقال میدان میوه وتره بار بندرعباس می گذرد وقرار بود میدان قبلی به فضای سبز تبدیل تا ورودی شهر زیباتر شود که تاکنون اقدامی نشده است.
در حوزه ساحل و دریا که همچنان دریا در ساعاتی از شبانه روز به دلیل ورود فاضلاب، سیاه و آلوده است و بوی تعفن به مشام می رسد و دریا که درمانگاه است برای بسیاری از بیماری های پوستی و مفصلی و…. ؛ حال خودش عامل بیماری شده است.
در محلات حاشیه ای و بافت فرسوده شهر بندرعباس همچنان فاضلاب روان است و کمبود اماکن تفریحی، فرهنگی، ورزشی، آموزشی و… وجود دارد و کودکان و نوجوانان به همراه جوانان در کوچه هایی بازی می کنند ویا می نشینند و گذر می کنند که معتادان در حال استعمال و تزریق هستند و برخی مصرف مشروبات و عربده کشی دارند و بعضی هم که این صحنه‌ها را می بینند، الگوگیری می کنند و بارها از قول ساکنان نوشتیم که این محلات را پاکسازی کنید و معابر را بازگشایی و کمبودها را برطرف کنید تا عدالت آموزشی، تفریحی، فرهنگی، ورزشی و…. برقرار شود که متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد و فرزندان حاشیه‌نشین قربانی بی توجهی مسئولان می شوند.
آسیب های اجتماعی نوجوانان و جوانان را بخصوص در محلات بلعیده است و متولیان مربوطه سکوت کرده اند واقدام اساسی صورت نمی گیرد و توپ مسئولیت را در زمین همدیگر پاسکاری می‌کنند. در حوزه اشتغال نیز که هرمزگان افتخارش به داشتن بیشترین بیکار کشور است و جوانان و حتی برخی از دانش آموزان ودانشجویانش که امیدی به داشتن شغل مناسب پس از فراغت از تحصیل ندارند، درس و تحصیل را رها کرده و به سمت مشاغل کاذب و سوخت بری و… می روند و بدون گواهینامه و یا با گواهینامه و با خودروهای بی‌پلاک یا پلاک مخدوش و بدون چراغ و با چراغ و با آخرین سرعت و با استرس می‌رانند و جان خودشان و دیگران را به خطر می‌اندازند و برخی هم خودشان کشته می شوند و یا دیگران را می‌کشند و در این حوزه آسیب شناسی و اقدام مناسبی صورت نگرفته است و گویا برای کسی مهم نیست که این امرار معیشت و بازی نان با جان، چه تعداد خانواده داغدار می شوند.
اشتغال در صنایع و بنگاه های اقتصادی در استان برای غیربومیانی است که از خارج از استان می‌آیند و بومیان باید در آتش مشاغل کاذب و سوخت و… بسوزند. بسیاری از خیابان‌ها از خط کشی مناسبی برخوردار نیستند وخطوط عابر پیاده پاک شده‌اند و پل های هوایی هم معیوب هستند و کسانی که آموزش رانندگی می‌بینند، نمی توانند آموزش رانندگی از بین خطوط یا ایستادن پشت خط ایست چهارراه ها و احتیاط در رانندگی در زمان رسیدن به خطوط عابر پیاده و… را فرابگیرند ونتیجه اش این می شود که پس از اخذ گواهینامه، بسیاری از قوانین رعایت نمی شود و تصادفات جرحی وفوتی افزایش می یابد.
دانش آموزان نیز خطوط عابر پیاده و… نمی بینند تا آنچه آموخته اند را عملی انجام دهند. در حوزه مسکن نیز بیشتر مردم بومی استان بدمسکن هستند و در املاک قدیمی و فرسوده در شهرها و روستاها زندگی می کنند که به مرور در حال فروریختن هستند ودر زلزله ها و بارندگی های شدید این ریزش املاک بیشتر می شود وتوان بازسازی و تعمیرشان را هم ندارند و با ترس و لرز در زیر این سقف های لرزان می خوابند (مدارس فرسوده هم در استان زیاد است و دانش آموزان امنیت ندارند و والدین نگران تحصیل فرزندان شان در این مدارس هستند) و از آن طرف حتی طرح نهضت ملی مسکن در بندرعباس هنوز منتظر الحاق اراضی مورد نیاز است و بعد از گذشت نیمی از عمر این دولت، اجرایی نشده است تا مردم به خانه‌دار شدن امیدوار شوند.
در حوزه صید وصیادی نیز به بومیان استان مجوز صید داده نمی شود تا ذخایر دریا حفظ شود واز آن طرف با صید ترال، ذخایر به تاراج می‌رود و فقط بومیان نباید صید کنند که صید غیرمجاز افزایش یافته و برخی هم به قاچاق و… می‌پردازند و برخی نیز جان شان را از دست می دهند و یا مرزبانان شهید می شوند که اگر اجازه صید بدهند و یا شغل مناسبی داشته باشند، کمتر به سمت قاچاق وصید غیرمجاز می‌روند. در حوزه های مختلف حق هرمزگانی ها ضایع می شود و جان شان به خطر می افتد و متولیان و دستگاه های نظارتی فقط تماشاچی هستند و اقدام مناسبی را انجام نمی دهند.
ثبت دیدگاه