دریانیوز// آسیب های اجتماعی موضوعی است که روز به روز در استان هرمزگان در حال افزایش است و علی رغم اینکه دستگاه های مختلف در این حوزه نقش دارند، اما نتیجه عملکردی شان مطلوب نبوده و به همین جهت هم روند آسیب های اجتماعی کاهشی نبوده و موشک آسیب های اجتماعی در استان در حال اوج گرفتن است وهیچ مسئولی نمی تواند این موضوع را کتمان کند واگر ساعاتی را در محلات و مناطق در معرض آسیب های اجتماعی قدم بزنند، بیش از پیش به این موضوع خواهند رسید.
مسئولانی که تاکنون به دل محلات نرفته اند وزن ومرد و پیر وجوان ونوجوان و کودکان (به همراه پدر و مادران شان) را در کوچه هایی ندیده اند که بساط تزریق و استعمال شان برپاست و گاهی سرنگ های آلوده شان را در کوچه هایی می ریزند که در برخی از کوچه ها فاضلاب هم روان است، بطور حتم نمی توانند در حوزه آسیب های اجتماعی اقدامی اثرگذار داشته باشند. مسئولانی که دغدغه آسیب های اجتماعی و خانواده های آسیب دیده و در معرض آسیب را ندارند، نمی توانند در حوزه پیشگیری و درمان آسیب های اجتماعی نسخه ای درمانگر بپیچند.
البته آسیب های اجتماعی با موضوعات اقتصادی، فرهنگی، تفریحی، آموزشی، ورزشی، محیط زندگی و… ارتباط مستقیم دارد واگر آن بخش ها تقویت و کاستی ها برطرف شوند، بطور حتم اثرات مثبتی را در حوزه کاهش آسیب های اجتماعی شاهد خواهیم بود. دو دهه از وضعیت کوچه های تنگ و تاریک و باریک که در سال های اخیر بیش از گذشته به پاتوق معتادان، مواد و مشروب فروشان، اراذل واوباش و سارقان و… تبدیل شده اند و همچنین کمبود اماکن تفریحی، ورزشی، فرهنگی، آموزشی و…. در این مناطق نوشته ایم و گزارش های فراوانی منتشر شده است که این وضعیت باعث شده است برخی از کودکان و نوجوانان هم در محلات حاشیه ای وبافت فرسوده، مواد و مشروب و… را بشناسند و خانواده ها از این شرایط اظهار گلایه و استمداد از مسئولان دارند و برخی نیز حتی در سن دانش آموزی آلوده مواد و مشروب و… می شوند، اما متاسفانه تاکنون برای این بخش و بازگشايي معابر، روشنایی کوچه ها و پاکسازی محلات و افزایش اماکن تفریحی، فرهنگی، ورزشی و… بطور کامل اقدامی اثرگذار صورت نگرفته است و کمبودها برطرف نشده است.
در این مناطق نیازهای کودکان، نوجوانان و جوانان و خانواده ها نادیده گرفته شده اند و اماکن تفریحی، فرهنگی، ورزشی، آموزشی مناسب وبه میزان نیاز و… وجود ندارد و این قشر وقت شان به هدر می رود وباعث غرق شدن شان در بزه و آسیب های اجتماعی شده است. زنان و فرزندان بدسرپرست در این مناطق هیچگونه حامی ای ندارند و فریاد بی‌صدا شان را کسی نمی شنوند و رنج و دردهای شان را هیچ مسئولی نمی بیند و متولیان مربوطه همواره تلاش کرده اند صورت مسئله را پاک کنند و از مشکلات و آسیب های اجتماعی در این مناطق گذر کنند.
سرپرستان خانوارهایی که دائم الخمر هستند ویا مصرف مواد مخدر سنتی وصنعتی و… دارند و حتی خانواده و زن وفرزندان و اهالی و ساکنان محلات از آنها فراری و گریزان هستند، را کدام دستگاه بایستی رصد، شناسایی، پیگیری واقدام نماید و آیا نتایج این وضعیت برای مسئولان و متولیان حوزه آسیب های اجتماعی مشخص نیست؟ آیا دلایل اختلافات خانوادگی و طلاق و…. در استان مورد بررسی قرار گرفته شده و اقداماتی برای کاهش آن شده است؟ وضعیت فرزندان طلاق در استان چگونه است و کدام نهاد حامی آنهاست تا کمتر از آسیب های اجتماعی اثر بپذیرند؟ در حوزه پیشگیری از جرم، خلاف، بزه و آسیب های اجتماعی چه اقدامات اثرگذاری شده است و در بخش درمانش چه اقدامی شده است؟ قانون در این حوزه چه تدابیری اندیشیده و مجریان قانون چه اقدامی انجام می دهند؟
در ادوار مختلف مسئولان وعده های شعارگونه زیادی داده اند، اما متاسفانه در حوزه آسیب های اجتماعی که حتی مورد تاکید رهبر معظم انقلاب نیز می باشد، توجه لازم واقدام عملیاتی لازم در استان نشده است و در این حوزه بایستی اقدامات بصورت جهادی و انقلابی باشد و مدیران و کارشناسان و… با پشت میزنشینی نمی توانند برای درمان آسیب های های اجتماعی نسخه بپیچند وبایستی به درون محلات و خانواده ها رخنه کرد وبا اعضای خانواده های درمعرض آسیب و آسیب دیده گفتگو کرد.
وقتی مادر یک خانواده که تحت فشار روحی وروانی و… قرار دارد و به مرزخودکشی می رسد و می توان با صحبت کردن با وی، آرامش را به وی بازگرداند و از خودکشی منصرفش کرد، نشان می دهد که مسئولان مربوطه در حوزه آسیب های اجتماعی اگر کارشناسان، روانشناسان، مشاوران شان و… با خانواده ها گفتگو کنند، می توانند بخشی از مشکلات را برطرف کنند و راه و روش زندگی وحل مشکلات را به خانواده های آسیب دیده یا درمعرض آسیب نشان دهند که در این بخش هم بخوبی عمل نشده است. بحث خودفروشی و تابوهای دیگر که جزو آسیب های اجتماعی است را بایستی آسیب شناسانه مورد تجزیه وتحلیل قرار داد و برایشان راهکار اندیشید و ارتباط نزدیکی با آسیب دیدگان اجتماعی برقرار نمود و برای شان نسخه درمانگر و نه شعارگونه پیچید.
خانواده ها در این مناطق نیاز دارند با آنها گفتگو شده و درخواست های بحق و حداقلی شان شنیده شده و درحدامکان برآورده شوند. از طرفی دیگر کودکان و نوجوانان و جوانان را در مناطق در معرض آسیب های اجتماعی نباید فراموش کرد که فراموشی آنها باعث افزایش آسیب دیدگان اجتماعی و انتقال اثرات این آسیب های اجتماعی به سایر مناطق جامعه خواهد شد. نباید فقط در آستانه انتخابات به سمت محلات رفت و کاندیداها وعده های بی عمل برای رفع مشکلات دهند و بایستی همواره این خانواده ها وساکنان محلات دیده شوند و نیازهای شان برآورده شوند و اقدامات پیشگیرانه و درمان گرانه در حوزه آسیب های اجتماعی صورت پذیرد.
پازل آسیب های اجتماعی را با پشت میزنشینی و شعارگونه نمی توان حل کرد و بایستی آسیب شناسی و اقدام عملی و جهادی را چاشنی اش کرد. متولیان حوزه پیشگیری و درمان آسیب های اجتماعی بایستی وارد میدان عمل شوند و نوشتن آمارها، دردی را درمان نمی کند که تاکنون نیز اینگونه بوده است وفقط شاهد افزایش آسیب های اجتماعی در جامعه هستیم.شرایط واقعی اقتصادی ساکنان مناطق حاشیه نشین بایستی مدنظر مسئولان قرار گیرد واگر خانواده ای می خواهد برای خانه فرسوده وقدیمی اش ،سند بگیرد تا شاید بتواند با تسهیلات بازسازی بافت فرسوده،خانه اش را نوسازی کند، وقتی که می شنود شهرداری از وی مطالبه چند ده میلیون تومان بابت صدور سند در اراضی اش را در این محلات دارد و وی توان پرداختش را ندارد، چه حسی نسبت به شهرداری و دولت و… خواهد داشت وقتی نمی تواند سند بگیرد ومجبور است در همان خانه فرسوده بماند وزندگی کند تا روزی که برسر خود و خانواده اش آوار شود و در زیر آوار مدفون شوند ؟ آیا این وضعیت زمینه ساز آسیب های اجتماعی دیگر نخواهد شد؟ شورا، شهرداری و دولت در این بخش چه تدبیری اندیشیده اند؟
خانواده هایی که توان پرداخت هزینه های سنگین مدرسه وتحصیل را ندارندو هر روز مدرسه با عناوینی از آنها پول می خواهد و این خانواده هایی که برای سه وعده غذایی و درمان شان و لباس و… درمانده اند و برخی از فرزندانشان بدون صبحانه به مدرسه می روند و این شرایط شاید منجر به ترک تحصیلی فرزندان شان شود، آیا مورد توجه قرار گرفته اند؟ خطر آسیب های اجتماعی، این دانش آموزان و خانواده های شان را تهدید نمی کند؟
مسئولان بایستی واقعیت های آسیب های اجتماعی را ببینند و برایشان تدبیر عملی بیندیشند، وگرنه با جلسات و شعارها، این موشک آسیب های اجتماعی همچنان اوج می گیرد و تلفات مان با تیر و ترکش های آسیب های اجتماعی افزایش می یابد. واقعا وضعیت و شرایط خانواده ها و کودکان و نوجوانان و جوانان در محلات حاشیه ای مورد رصد قرار گرفته شده اند و آمارهایی از مشکلات و آسیب ها در این مناطق تهیه شده اند و مطابق این آمارها برای رفع مشکلات اقدام شده است ؟
در این مناطق چه میزان دوره های مهارتی، ورزشی، فرهنگی، ، آموزش قرآن و… برگزار می شود؟ وضعیت مساجد در محلات و نیازهای شان چه میزان مورد توجه قرار گرفته اند؟ چه میزان از مساجد امام جماعت دارند وچرا طرح امام محله در این مناطق اجرا نشد؟ نهادهای فرهنگی، مذهبی، اجتماعی و… چه میزان برنامه های اثرگذار در حوزه مهار آسیب های اجتماعی در محلات اجرا کرده اند؟ بنگاه های اقتصادی فعال در استان در راستای مسئولیت های اجتماعی شان، در حوزه پیشگیری و درمان آسیب های اجتماعی در این مناطق چه اقدامی انجام داده اند؟
متاسفانه کم کاری دستگاه های متولی حوزه آسیب های اجتماعی و… باعث شده است که امروزه شرایط مساعدی را نداشته باشیم و قربانیان آسیب های اجتماعی در استان در حال افزایش است و مسئولان بجای کتمان واقعیت ها در این بخش، بهتر است با همگرایی و یکصدایی بدنبال پیشگیری و درمان آسیب های اجتماعی در بخش های مختلف باشند.
محلات کم برخوردار و حاشیه ای از مزایای اقدامات کارگروه حاشیه‌نشینی و مناطق حاد و بحرانی وزارت کشور بهره مند شوند
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری هرمزگان، گفت: محلات کم برخوردار و حاشیه ای شهرستان های هرمزگان از مزایای اقدامات کارگروه حاشیه‌نشینی و مناطق حاد و بحرانی وزارت کشور بهره مند شوند.احسان کامرانی در جلسه شورای اجتماعی استان با حضور ابراهیم نورمحمدی رئیس کارگروه حاشیه‌نشینی و مناطق حاد و بحرانی وزارت کشور با محوریت بررسی مسائل و مشکلات محلات کم برخوردار و حاشیه ای شهر بندرعباس برگزار شد، با اشاره به اهمیت اتخاذ تدابیر لازم برای کاهش آسیب های اجتماعی در محلات کم برخوردار و حاشیه ای، اظهار داشت: عدم توجه و برنامه ریزی برای کاهش آسیب های اجتماعی در محلات کم برخوردار و حاشیه اي هزینه های بسیاری در پي خواهد داشت.
کامرانی خاطر نشان کرد: بسیاری از محلات کم برخوردار و حاشیه ای از انواع آسیب ها نظیر اعتیاد، فقر، بزهکاری، بیکاری و… رنج می برند که رفع آنها نیازمند برنامه ریزی منسجم در بازه های زمانی کوتاه مدت، بلند مدت و میان مدت است.وی گفت: در کلیه برنامه ریزی های که برای کاهش آسیب های اجتماعی در محلات کم برخوردار و حاشیه ای در دستور کار قرار می گیرد، بهره گیری از ظرفیت های مردمی به صورت ویژه در دستور برنامه باشد.وی تصریح کرد: سپردن امور محلات کم برخوردار و حاشیه ای به مردم دغدغه مند ساکن این محلات، زمینه ساز کاهش بسیاری از آسیب های اجتماعی خواهد شد.
وی با قدردانی از اقدام وزیر کشور در تشکیل کارگروه حاشیه‌نشینی و مناطق حاد و بحرانی در این وزارتخانه، افزود: اقدامات منسجم وزارت کشور برای کاهش آسیب های اجتماعی با تشکیل کارگروه های تخصصی با بهره گیری از ظرفیت های مردمی ساکن در ۳۱۳ محله آسیب پذیر می تواند نوید بخش تحول جدی در این محلات و به طبع آن کاهش آسیب های اجتماعی باشد.وی با تقدیر از اختصاص اعتبارات مناسب از سوی وزارت کشور و سازمان امور اجتماعی برای کاهش آسیب های اجتماعی، تصریح کرد: کلیه دستگاه های اجرایی که از محل منابع کارگروه حاشیه‌نشینی و مناطق حاد و بحرانی وزارت کشور بودجه دریافت نموده اند، با برنامه ریزی مناسب این اعتبارات را در محل خود برای کاهش آسیب های اجتماعی صرف کنند و از بازگشت اعتبارات به صورت جدی اجتناب گردد.
وی گفت: کلیه دستگاه های اجرایی ذیربط هرمزگان و فرمانداران با نماینده کارگروه حاشیه‌نشینی و مناطق حاد و بحرانی وزارت کشور در استان به صورت همه جانبه برای تحقق این طرح همکاری کنند.کامرانی اظهار داشت: با توجه به موقعیت استان هرمزگان، تقریبا اکثریت شهرستان های هرمزگان با انواع آسیب های اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند و ضروری است با افزایش محلات تحت پوشش هرمزگان، محلات کم برخوردار و حاشیه ای شهرستان های هرمزگان از مزایای مهم اقدامات کارگروه حاشیه‌نشینی و مناطق حاد و بحرانی وزارت کشور بهره مند گردند.
ثبت دیدگاه