نقدی بر مجسمه اندیشه گر اثر هنرمند فرانسوی

دریانیوز// در خصوص نقدی بر مجسمه اندیشه گریا متفکر اثر هنرمند معروف فرانسوی به نام آگوست رودن ( Auguste Rodin ) ، که سال های ۱۸۴۰ تا ۱۹۱۷ دوران زندگی وی بوده است ، مجسمه اندیشه‌گر یا متفکر به زبان فرانسه ( le penseur ) در برخی نوشتار شروع ساخت مجسمه به سال ۱۸۸۰ آمده و تاریخ اتمام آن به سال ۱۹۰۲ یا ۱۹۰۴ بیان شده است توسط هنرمند برجسته آگوست رودن ساخته شده است و بعنوان تندیس متفکر نام نهاده اند .صرفنظر از تفسیرهای متعددی که نسبت به شخصیت این مجسمه آمده است از جمله بدلیل آنکه « بعنوان اولین مجسمه دروازه جهنم است مجسمه را پیکر دانته ( نویسنده ، شاعر ، فیلسوف ایتالیایی صاحب اثر کمدی الهی ) می‌دانند و برخی آنرا پیکر خود هنرمند ( آگوست رودن ) دانسته و در تفسیر دیگری مجسمه را پیکر آدم می‌دانند که بدلیل خوردن میوه ممنوعه سخت پشیمان بوده چرا که باعث شده خود و نسل ها پس از خود از بهشت رانده شوند ..»
در رهگذر از نقل قول ها و تفسیرهای که در نوشتارهای متعددی آمده است آنچه ضرورت دیدم به آن بپرداخته شود .بعنوان یک مشاهده گر که این مجسمه را دیدم ، بنظر می‌رسد وقتی یک مجسمه ای قرار است حالت و وصف خاصی را به مخاطب خود منتقل و به نوعی بیانگر حال درونی خود باشد ، می بایست و انتظار می‌رود آن مجسمه فی نفسه آن حالت را به مخاطب منتقل و مشاهده گر با تماشای مجسمه دریافت بجایی را از حالت آن مجسمه داشته باشد ، ضمن آنکه یکی از تکنیک های انتقال مفاهیم به تماشاگر بهره مندی از تکنیک زبان بدن می باشد بطوری که با توجه به آنکه مرکز اندیشه و تفکر در سر قرار دارد چنانچه مقصود از تندیس حالت تفکر و اندیشیدن آن بود ، بهتر می بود که دست یا چند انگشت دست ، متصل یا متقارن به قسمت پیشانی بود و این حالت و وضعیت غالبا و بیشتر به انسان متفکر و در حال اندیشه نزدیک است .
هر چند که انسان در هر حالت و وضعیتی می‌تواند فکر کند و به واقع تفکر در هر حالت به همراه انسان است اما وقتی قرار است اثری خلق شود که بیانگر حالت درونی آن مجسمه به تماشاگر باشد بهتر است از زبان بدن نیز استفاده شود که همانا اشاره به مرکز اندیشیدن است ، آنچه برداشت نمودم از آن تندیس ، از حالت و نحوه‌ی نشستن بر تخته سنگ و حالت قرار گرفتن دست ها در زیر چانه با یک حالت خمیده ، خسته و متمرکز به یک نقطه ، بیش از آنکه به یک انسان متفکر شبیه باشد به یک انسان درمانده و به نوعی خسته و نادم می ماند.
چند مدت پیش طی یادداشتی نقدی بر مجسمه متفکر اثر هنرمند فرانسوی نوشتم و به موزه رودن در پاریس و نیز واحد فرهنگی سفارت فرانسه در ایران و نیز شهرداری پاریس ارسال نمودم که برخلاف آنچه که مجسمه با نام ( متفکر ) شناخته می شود روایت و برداشت دیگری را می‌توان از این مجسمه دریافت کرد و به نوعی یک تندیس درمانده است …
L›une des œuvres célèbres de l›éminent artiste français, M. Auguste Rodin, qui est nommé et célèbre comme une statue de penseur, compte tenu de la façon dont il s›assied et place sa main sous le menton et la posture et la pose de cette statue peut signifier autre chose qu’une statue pensante « le penseur « . C›est comme une statue perplexe et impuissante, en détresse ; car si le créateur de cette œuvre voulait présenter et introduire une image d›une statue pensante, il aurait dû placer les mains et le bout des doigts de la statue vers le front et la tête de la statue, qui est le centre de la pensée et de la pensée, comme Mendi de la technique (langage corporel) confirme également ce problème, et la statue doit être conçue et fabriquée de telle manière que le spectateur et le spectateur lui-même, par voir et poser la statue, comprendre et comprendre ce que la statue exprime, pas seulement par Le nom que le créateur décide pour la statue doit être connu et présenté à la société, donc je pense que la dénomination de cette statue doit être revue et reconsidérée. .
Saeed Nasiri
Iran – Bandar Abbas

یکی از آثار معروف هنرمند برجسته فرانسه ، آقای آگوست رودن که بعنوان مجسمه اندیشه گر نامگذاری و معروف شده است ، با توجه به نحوه نشستن و قرار گرفتن دست زیر چانه و از نحوه حالت و ژست این مجسمه بیش از آنکه به یک مجسمه متفکر بماند شاید گویای یک مجسمه متحیر و درمانده باشد چرا که اگر خالق این اثر می خواستند تصویری از مجسمه متفکر را ارائه و معرفی نمایند می بایست دست و سر انگشتان دست مجسمه را به سمت پیشانی و سر مجسمه قرار می دادند که مرکز فکر و اندیشه است ، همانطور که بهره‌مندی از تکنیک (زبان بدن )این موضوع را نیز تایید می‌کند ، و مجسمه می بایست به نوعی طراحی و ساخته شود که بیننده و تماشاگر آن ، خود ،با دیدن و ژست مجسمه آنچه مجسمه بیانگر آن است را بفهمد و برداشت کند نه آنکه با فقط نامی که سازنده آن برای مجسمه تعیین می کند با آن مجسمه آشنا و به جامعه معرفی شود ، بنابراین بنظرم می بایست در نام گذاری این مجسمه بررسی و تجدید نظر شود .
سعید نصیری / ایران – بندرعباس

لازم است همین جا یادآور شوم که در راستای مکاتبه‌ی انجام شده با موزه لوور فرانسه جهت نمایش دادن و بیان ( خوش آمدگویی ) به زبان فارسی در موزه لوور تا تحقق این موضوع پیگیری را انجام خواهم داد ، در همین خصوص چند روز پیش مجدد متنی به مدیریت موزه لوور ارسال نمودم ، هر چند که انتظار است رایزن فرهنگی سفارت ایران در فرانسه اهتمام جدی به این مهم داشته باشند که سابقا به ایشان نیز در این خصوص مکاتبه ای بصورت ایمیل انجام شده است .این حق گردشگران ایرانی و مردم فارسی زبان است که مثل سایر گردشگران با زبان های دیگر که در موزه لوور به آنان خوش آمدگویی به زبان خودشان گفته و به نمایش داده می شود به زبان فارسی نیز این امر صورت گیرد .