دریانیوز//آسیب‌های اجتماعی که منجر به بزهکاری کودکان، نوجوانان و جوانان می شود بایستی در حوزه های مختلف مورد توجه قرار گیرد که متاسفانه دستگاه های مختلفی که متولی این حوزه هستند و اعتباراتی هم جذب می کنند تا از آسیب های اجتماعی پیشگیری کنند واقدامات درمانی برای آسیب دیدگان اجتماعی داشته باشند، اما نتایج برنامه ها واقدامات شان ملموس نیست.
این وضعیت باعث شده است که روز به روز بر غرق شدگان در آسیب های اجتماعی افزوده شده و بزهکاران افزایش یابد و بایستی در حوزه پیشگیری اقدامات موثری در حوزه های مختلف توسط دستگاه های متولی و خانواده ها انجام شود تا از تشکیل پرونده های قضایی و… نیز کاسته شود.
برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی و بزهکاری نوجوانان و جوانان، برخی از صاحب‌نظران و محققان و پژوهشگران این حوزه به مواردی اشاره می کنند که بایستی مورد توجه قرار گیرند.
برخی معتقدند به دلیل آنکه فقر اقتصادی یکی از عوامل مهم بزهکاری نوجوانان و جوانان است، باید همزمان با اجرای برنامه‌های توسعه کشور، مراقب گروه‌ها و طبقاتی بود که از حیث اقتصادی آسیب‌پذیر هستند و ضمن پرداختن به سازندگی اقتصادی و برخوردار نمودن همگان از نعمات طبیعی، تأمین مسکن، رفاه و برقراری عدالت اجتماعی، در از بین بردن فقر اقتصادی، اقدام مؤثری صورت پذیرد و در کنار اقدامات زیربنایی، دولت موظف است که از نوسان‌های بی‌دلیل قیمت‌ها جلوگیری نماید؛ زیرا برای طبقات پایین جامعه مخاطره انگیز است.
این مهم باید در رأس برنامه‌های دولت قرار گیرد. از طرفی دیگر چون افزایش سطح دانش، سواد و آگاهی، نقش مؤثری در کاهش بزهکاری نوجوانان و جوانان دارد، از این‌رو ضروری است که اولاً نظام آموزشی جامعه بنا به اقتضای زمان فعلی و دستاوردهای جدید علوم رفتاری متحول شود. ثانیا در گزینش معلمان و مدیران مدارس دقت بیشتری مبذول گردد تا بتوانند محیط مدرسه را به صورت مکانی درآورند که کودکان، نوجوانان و جوانان در آنجا احساس ایمنی و احترام کنند.
ثالثا مراکز مشاوره در تمامی مدارس با استفاده از نیروهای متخصص، دلسوز و متعهد راه اندازی شوند. رابعا مبارزه با معضل بیسوادی تا ریشه کن نمودن آن همچنان ادامه یابد.
همچنین با عنایت به نقش خانواده‌ها در افزایش و یا کاهش بزهکاری نوجوانان و جوانان، لازم است رسانه‌های گروهی با استفاده از کارشناسان مربوط در ارتقای آگاهی، سطح فکر و فرهنگ خانواده‌ها اقدام نمایند و در ارتباط با عواقب بد برخی مسائل خانوادگی از قبیل اختلافات خانوادگی، تبعیض قائل شدن بین فرزندان، کمبود محبت به فرزندان، عدم حضور هر یک از والدین در خانه، کنترل دوست‌یابی فرزندان، اعتیاد و سابقه دستگیری هر یک از اعضای خانواده و اقوام نزدیک، نداشتن الگوی رفتاری فرزندان، رفتن به مجالس نامناسب، تحقیر کردن فرزندان و سنت‌های غلط موجود در ارتباط با ازدواج فرزندان، آموزش‌های لازم را به خانواده‌ها ارائه دهند و در این زمینه، کانون‌های مشاوره خانواده نیز با استفاده از کارشناسان و صاحب‌نظران فعال‌تر شوند.
از طرفی دیگر با توجه به نقش فرائض مذهبی در کاهش بزهکاری نوجوانان و جوانان، بر علمای مذهبی است که ارزش‌های مذهبی را با توجه به نیازهای نسل جوان به گونه‌ای جذاب برای آنان طرح نمایند و بدینسان، شبهات آنان را پاسخ دهند.
از سویی دیگر به دلیل آنکه وضعیت اشتغال، نوع شغل و بیکاری نوجوانان و جوانان در بزهکاری آنان مؤثر است، از این‌رو بایستی روند اشتغالزایی برای نوجوانان و جوانان را بیش از پیش مورد توجه قرار داد و مشکل بیکاری آنان را حل نمود و با تأسیس و فعال نمودن مراکز راهنمایی شغلی، در انتخاب مشاغل مناسب، هماهنگ با علاقه، استعداد، نیازها و ویژگی‌های افراد مختلف اقدام نمود و نیز با تغییر در ساختار برخی ادارات، تحول قوانین آنها و استفاده از شیوه‌های مدیریت علمی و عاطفی برای اداره امور سازمان‌های دولتی و خصوصی در ایجاد رضایت‌مندی شغلی کارکنان سازمان‌ها مشارکت بیشتری مبذول کرد.
با توجه به نقش پرکردن اوقات فراغت در بزهکاری نوجوانان و جوانان، بایستی امکانات لازم برای پرکردن اوقات فراغت آنان فراهم شود و دولت برای خانواده‌هایی که به لحاظ فقر مالی، امکان پر نمودن بهینه اوقات فراغت فرزندان خویش را ندارند، به طرق مختلف، از جمله اختصاص یارانه، مساعدت لازم را مبذول دارد.
درواقع عوامل ظهور و بروز بزهکاری در نوجوانان و جوانان امروز در جامعه در درجه اول، مربوط به خانواده است که در این زمینه بایستی از طریق بالا بردن فرهنگ عمومی جامعه، اطلاعات لازم را در تشکیل و استمرار خانواده بر اساس مهر و محبت به نسل‌های جدید آموزش داد. از عوامل دیگر بزهکاری، عدم تربیت صحیح می‌باشد که وظیفه متولیان تعلیم و تربیت جامعه است تا شناخت کافی نسبت به پذیرش و کسب هنجارهای اجتماعی به افراد ارائه نماید.
دولت می‌تواند در تمام زمینه‌ها ، از جمله استقلال اقتصادی افراد و ایجاد اشتغال، نقش اساسی ایفا نماید که عامل مهمی در پیشگیری از بزهکاری است. در ضمن، علمای دینی هم نقش بسیار مهمی در تقویت ایمان، تهذیب و تزکیه نفس که عامل بسیار مهم روحی و روانی در پیشگیری از بزهکاری می‌باشد ، خواهند داشت.
صاحب‌نظران علوم تربیتی، جامعه‌شناسان ، روانشناسان بر این عقیده‌اند که علاوه بر نقش خانواده، دوستان، مدرسه، اعتقادات و مانند اینها در بروز بزهکاری در نوجوانان و جوانان، تغییر در خصوصیات جسمانی و روانی که در حین بلوغ رخ می‌دهد، نقش مهمی در تغییرات خلق و خوی افراد به وجود می‌آورد که عواملی از جمله هیجانی بودن، احساساتی عمل کردن، عدم توجه به عاقبت عمل، با توجه به شرایط جسمانی زمینه را برای بروز رفتارهای نابهنجار به وجود می‌آورد.
از این‌رو کنترل رفتار آنان از طریق خانواده، مدرسه، جامعه، نهادهای مذهبی و… باید صورت پذیرد و شناخت کافی و اطلاعات لازم جهت پیشگیری از بروز بزهکاری از راه‌های گوناگون، از جمله رسانه‌های جمعی به نوجوانان و جوانان و خانواده‌ها ارائه گردد.
بایستی برای پیشگیری از افزایش بزهکاری ها، موضوع کاهش آسیب های اجتماعی نیز با جدیت بیشتر موردتوجه قرار گیرد و عملکرد دستگاه های بصورت میدانی و ملموس مورد بررسی قرار گیرد وبه آمارها بسنده نشود که نتیجه این آمارها را در افزایش بزهکاری و آسیب‌های اجتماعی می بینیم.
ثبت دیدگاه