دریانیوز: درحالیکه مراکز معتبری مانند مرکز پژوهش های مجلس و… از صدرنشینی هرمزگان در فقر و فلاکت در این سال ها خبر داده اند واعلام شده است که این استان در بیکاری و گرانی هم در صدر استان های کشور است، اما همچنان دولتمردان، هرمزگان را استانی برخوردار می دانند که مدتی قبل که وزارت ارشاد، هرمزگان را برخوردار دانست و در توزیع آگهی های دولتی ادارات برای رسانه های استان از دستورالعمل استان های برخوردار برای هرمزگان استفاده کرد وحداقل انتظارمان این بودکه استاندار هرمزگان، مدیرکل فرهنگ وارشاد اسلامی استان و… پیگیری می کردند و به وزیر فرهنگ وارشاد و…. براساس مستندات از جمله قرارگرفتن در صدر هرمزگان فقر وفلاکت و…. ثابت می کردند که هرمزگان برخوردار نیست وبا رسانه هایش نباید با این دیدگاه برخورد کرد.
هرمزگانی که بیش از نیمی از جمعیتش تحت پوشش نهادهای حمایتی و پشت نوبتی این نهادها و بخش زیادی از جمعیتش در محرومیت هستند و نهادهای حمایتی هم نمی توانند آنها را تحت پوشش قرار دهند، استانی که بخش زیادی از جمعیتش حتی سه وعده غذایی را در محلات و روستاهای محرومش نمی توانند در سفره داشته باشند، استانی که فرزندان دانش آموزش بدلیل هزینه های سنگین تحصیل در آستانه ترک تحصیلی هستند وهر ساله تعداد زیادی از دانش آموزان ترک تحصیل می کنند، هرمزگانی که مردم بدلیل فقر ونداری حتی توان پرداخت هزینه های درمان را ندارند وبرخی عضوی از اعضای بدن شان وبرخی هم جان شان را هم ازدست می دهند، استانی که از کمترین مراکز فرهنگی، ورزشی، تفریحی، آموزشی، مدارس استاندارد و…. برخوردار است و مردمانش از تبعیض و بی عدالتی می نالند، استانی که بدلیل بیکاری وعدم آموزش های مهارتی دولتی رایگان به میزان نیاز و واگذاری کارگاه ها ومراکز دولتی فنی وحرفه ای به بخش خصوصی، جوانان و مردمانش به سمت مشاغل کاذب می روند و جانشان را هم از دست می دهند، چطور این استان را برخوردار می نامند؟ بواقع هرمزگان برخوردار از چیست؟ آیا برخوردار از فقر وفلاکت وبیماری وبیکاری ونگرانی و تبعیض و بی عدالتی؟ رسانه هایش برخوردار از چه چیزی هستند که وزارت ارشاد با دیدگاه برخورداری به این رسانه ها نگریسته است؟ رسانه هایی که بیشترشان حتی برای پرداخت حقوق و هزینه های چاپ و… با مشکل مواجهند، از چه چیزی برخوردارند؟ هفته نامه هایی که به سختی، فقط گهگاهی چاپ می شوند و حتی توان ندارند که به موضوعات ومشکلات استان چندان بپردازند وتمام تلاش شان این است که اگر بتوانند هزینه های چاپ را تامین کنند، حال بر چه اساسی جزو رسانه های استان های برخوردار قرار گرفته اند؟ چه کسانی اطلاعات اشتباهی به این وزارتخانه داده اند که هرمزگان را برخوردار خوانده است؟ البته همواره
پایتخت نشینان، هرمزگان را برخوردار وغنی دیده اند و آنرا قطب تجارت و اقتصاد خوانده اند، غافل از اینکه از این تجارت و اقتصاد، خود استان سهمی ندارد.
حتی ۶۴ بنگاه اقتصادی بزرگ استان آنطور که استاندار هرمزگان اعلام کرد هنوز پرونده مالیاتی شان را براساس قانون مالیات های مستقیم به استان محل فعالیت شان یعنی هرمزگان برگشت نداده اند. حتی رسانه های استان هم مانند مردمانش چندان سهمی از این صنایع و مسئولیت های اجتماعی شان ندارند و آگهی های بیشتر این صنایع در رسانه های استان منتشر نمی شود. واقعا چرا وزارت ارشاد و سایر دولتمردان، هرمزگان را برخوردار می دانند و می خوانند؟ از استاندار هرمزگان انتظار می رود وزرا، معاونان رئیس جمهور و مدیران پایتخت نشین را به محلات حاشیه نشین، جزایر، روستاها و…. ببرند تا بهتر قضاوت کنند که این استان محروم است یا برخوردار و آن موقع تصمیم بگیرند که این استان را چی بخوانند ودستورالعمل ها وقوانین را متناسب با محرومیت یا برخورداری شان اجرایی کنند.
ثبت دیدگاه