دریانیوز// گرانی افسارگسیخته در حوزه‌های مختلف باعث بروز مشکلات زیادی برای مردم شده است و گویا هیچ نهادی نمی خواهد یا نمی تواند جلوی اوج قیمت را بگیرد و به این نابسامانی ها سامان دهد.
اعلام می شود خودرو وارد شود وانتظار کاهش خودروهای داخلی می رود که به یکباره قیمت این خودروها برخلاف انتظار بالا می رود و بطور غیرقابل باور ومشکوک افزایش می یابد.
قرار می شود چهارمیلیون واحد مسکن در طرح نهضت ملی مسکن احداث شود ومردم به خانه دار شدن امیدوار می شوند وامیدوارند قیمت مسکن واجاره کاهش یابد که از آن طرف به بهانه های مختلف شاهد حبابی شدن و افزایش قیمت مسکن و رهن واجاره می شویم و از طرفی دیگر در شهری مانند بندرعباس، اجرای طرح منتظر الحاق اراضی به شهر و تاییدیه وزارت راه وشهرسازی است و انتظارها همچنان ادامه دارد.
قیمت ارز و طلا هم حبابی و نجومی افزایش می یابد و هیچکس هم در این حوزه پاسخگو نیست. ضعف مدیریتی در حوزه های مختلف مشهود است و نمی توان انتظار داشت با این شرایط، وضعیت اقتصادی موجود بهبود یابد، مگر اینکه عزم راسخی در این حوزه وجود داشته باشد که درحال‌حاضر این عزم وجود ندارد. بیماران توان هزینه های سنگین دارو و درمان وآزمایشات و… را ندارند و از آن طرف حتی بیمه شدگان مجبورند بسیاری از هزینه ها را بصورت آزاد پرداخت کنند.
خانواده هایی تامین هزینه های سنگین تحصیل فرزندان شان را ندارند وبه همین دلیل برخی دانش آموزان مجبور به ترک تحصیل شده اند و متولیان مربوطه گویا باور ندارند که فقر در ترک تحصیلی بیشتر دانش آموزان موثر است.
بسیاری از خانواده ها توانپهن کردن سفره سه وعده غذایی را در استانی مانند هرمزگان که مقام نخست فقر وفلاکت وبیکاری و گرانی دارد را ندارند. گرانی مرغ، گوشت و آبزیان و… نیز باعث شده است که بسیاری از خانواده ها مدت زیادی نتوانسته اند این اقلام را خریداری کنند.
نهادهای حمایتی هم در استان نمی توانند نیازهای مددجویان شان را بطورکامل برطرف کنند. از آن طرف این شرایط را در حالی در هرمزگان داریم که این استان قطب اقتصاد کشور نام دارد، اما بیشتر صنایع و بنگاه های اقتصادی فعال در استان نسبت به ایفای نقش مسئولیت های اجتماعی شان بی تفاوت هستند که اگر به مسئولیت های اجتماعی شان عمل می کردند و مالیات و عوارض شان را در استان پرداخت می کردند ، بطور حتم بخش زیادی از محرومیت های استان برطرف شده بود ومقام نخست را در فقر و فلاکت نداشتیم واگر این بنگاه های اقتصادی زمینه اشتغال بومیان را فراهم می کردند و مدیران غیربومی صنایع، نیروهای مورد نیاز صنایع را از سایر استان ها وارد نمی کردند، امروزه مقام نخست بیکاری کشور نصیب هرمزگان پایتخت اقتصادی کشور نمی شد. نیاز است برای رفع فقر و محرومیت وبیکاری در استان تدبیری اندیشیده شود .
ثبت دیدگاه