دریانیوز// می‌گوید:«چه دیدی! که بچه‌ای را از شکم زن حامله‌ای بیرون بکشند و سپس او را به دو قسمت تقسیم کنند و گردنش را ، دست و پایش را ببرند؟». ام عباس ادامه می دهد ؛ صهیونیست ها به یک زن حامله ، حمله کردند و بچه را از شکمش بیرون آوردند. او که در ابتدای یک کوچه باریک نشسته، به یاد می‌آورد که چگونه «یک بولدوزر اجساد را بیل می‌زد و در گودالی عمیق روی هم می‌ریخت». متن بالا صحنه های یک فیلم هالیوودی نیست! واقعی است! واقعیتی که رخ داده است!
غیر از این روایت، روایت های دیگری هم هست! این را هم مرور کنید؛ نجیب خطیب یکی دیگر از شاهدانی است که پدر و ده تن از اعضای خانواده‌اش را در این جنایت از دست داده، او می گوید؛ «در جریان قتل عام، خیابان مملو از اجساد کشته‌ها بود… اجساد آنها روی هم انباشته شده بود». اما سخت ترین صحنه، دیدن پدرش بود! او از آن لحظات سنگین یاد می‌کند و می‌گوید: «وقتی به خانه رسیدم، پدرم را دم در پیدا کردم و دیدم که به پاهایش شلیک کرده‌اند و با تبر به سرش زد‌‌ه‌اند». صبرا و شتیلا نام دو اردوگاه آواراگان فلسطینی در جنوب لبنان است. ماجرای صبرا و شتیلا روایت یک جنایت از هزاران جنایت صهیونیست ها برای نسل کشی فلسطینیان است این فاجعه انسانی علیه ساکنان این دو اردوگاه به مدت ۳ روز طول کشید و در جریان آن شمار زیادی از ساکنان آنها؛ اعم از مرد و زن و کودک و سالخورده به شهادت رسیدند که اکثر آنها فلسطینی و تعدادی نیز لبنانی و سوری بودند صهیونیست ها به همراه نیروهای فالانژ لبنان در تاریخ ۲۵ تا ۲۷ شهریور ۱۳۶۱ یعنی فقط طی ۷۲ ساعت کشتاری در این اردوگاه‌ها به راه انداخت که تعداد قربانیان آن بیش از دو هزار نفر اعلام شد.
برخی منابع حتی شمار قربانیان را بین سه تا پنج هزار نفر تخمین زدند و این در حالی است که جمعیت آوارگان ساکن در این اردوگاه قریب به ۲۰ هزار نفر بوده است. در جریان این جنایت، ارتش لبنان نیز با ارتش صهیونیستی در محاصره اردوگاه‌های صبرا و شتیلا همکاری کرد و سپس صدها نیروی مسلح به بهانه جستجوی مبارزان فلسطینی وارد این دو اردوگاه شدند. در این اردوگاه جز زنان و کودکان و سالخوردگان کسی نبود؛ اما عناصر مسلح زنان و کودکان را به خاک و خون کشیدند و اکثر جنازه‌ها را در خیابان‌های این اردوگاه‌ها ریخته بودند؛ اما در ادامه بلدوزرهای صهیونیستی وارد ماجرا شدند تا این اردوگاه و منازل داخل آن را تخریب کرده و صحنه جنایت را کاملا از بین ببرند. جنایت مذکور انتقامی از فلسطینیان بود که طی سه ماه محاصره، در برابر ماشین جنگی رژیم صهیونیستی ایستادگی کرده بودند و جامعه بین‌الملل ضمانت داده بود که پس از خروج مقاومت فلسطین از بیروت، از ساکنان بی‌پناه اردوگاه‌های فلسطینی حمایت کند؛ اما کشورهای ارائه دهنده این ضمانت‌ها به وعده‌ها و تعهدات خود عمل نکردند و ساکنان بی‌گناه این اردوگاه‌ها را در برابر جنایت متجاوزان تنها گذاشتند.
ثبت دیدگاه