دریانیوز// بسیاری از والدین که داری چند فرزند هستند به طور مرتب شاهد دعوا بین فرزندان هستند که در بسیاری از موارد والدین با مشاهده دعوا و درگیری عصبی شده ، با شتاب و هیجانی وارد عمل می شوند تا دعوا را خاتمه دهند در حالی که دعوا تا حدی اجتناب ناپذیر و در واقع، حتى نشانه یک رابطه سالم است. هرگز نمیتوانیم به طور کامل مانع بروز دعوا شویم ؛حتی ممکن است برای خاتمه دادن دعوا با یک رفتارهیجانی قضاوتی ناعادلانه صورت گیرد و در روند صحیح تربیت فرزندان تاثیرگذارباشد.
نسیم یزدانی روان شناس و روان درمانگرخانواده در مورد راهکارهای کم کردن دعوا بین فرزندان و مدیریت اصولی و هدفمند این موضوع چنین میگوید:اول اینکه والدین نباید نوعی رفتار کنند که طرفداری از یک بچه باشد مثلا وقتی میبینند کودکشان با برادر یا خواهرش دعوا کرده نگویند حق با برادرت بود و تو اشتباه کردی، قضاوت نداشته باشند، اصولا ما میگوییم که والدین قاضی نباشند چون ممکن است با قضاوت شما فرزندتان احساس کند برای والدینشان دوست داشتنی نیست و خواهر یا برادرش مهم است و این باعث ایجاد حس رقابت بین آنها شود و سازگاریشان باهم کم شود.
معمولا والدین قاضی بیشترین ضرر را به فرزند خود میزنند.دوم اینکه ناعادلانه صحبت نکنند والدین خیلی باید توجه داشته باشند که بیعدالتی را به فرزندشان منتقل نکنند. چگونه این کار را انجام دهند؟ پدر و مادر باید بیایند و فقط شنونده باشند طرفداری نکنند. ممکن است در یک دعوایی بین فرزندانتان یکی از بچهها آسیب جدی به خواهر یا برادرش زده باشد اینجا باید والدین طرفداری کودکی که آسیب جدی دیده است را داشته باشند در مواقعی که همه چیز معلوم و مشهود است و شما طرفداری میکنید این طرفداری عادلانه تلقی میشود.
فرزندتان را فقط برای آسیب زدن به خواهر یا برادرش مواخذه کنید و با این ادبیات با فرزندتان صحبت نکنید که تو خیلی بدقلقی و بچه بدی هستی و به حرف ما گوش نمیکنی به طور کلی برچسبهای منفی به فرزندتان نزنید، چون فرزندتان استنباط و استدلال ذهنی و منطقی بالایی ندارد این موضوع در ذهنش شکل میگیرد که پدر و مادر من همیشه طرف خواهر و برادرم را میگیرد و باعث میشود کودک در مشکلاتش به پدر و مادر خود پناه نیاورد.سوم اینکه روابط دوستی فرزندشان را محدود نکنند به طور کلی اگر بچهها با دوستان هم سن وسال خود رابطه بیشتر و بهتری داشته باشند و ارتباط گرفتن با بچهها را یاد بگیرند باعث میشود بچهها خواهر برادری خوبی باهم داشته باشند.»
برای اینکه کمتر شاهد دعوای فرزندتان باشید این نکته های طلایی را به یاد داشته باشید: «اول اینکه والدین تمام تلاش خود را کنند که هدفشان از ورود به دعوا مشخص کنند هدف والدین در دعوا فقط شنونده بودن باشد.دوم اینکه نقش آموزش دهنده را داشته باشند با بچهها صحبت کنند و به طور کامل حل مسئله را به آنها یاد دهند.
سوم باید حق انتخاب داشتن به فرزند خود را اموزش دهند مثلا بگویند که بیا انتخاب کن که با برادر یا خواهرت دعوا کنی و قهر باشی یا اینکه باهم دوست باشید و بازی کنید و اگر فرزندت انتخاب کرد که دعوا کند بگو من به انتخابت احترام میگذارم اگر دعوا کردی و ببین نتیجه چه شد؟ این دعوا فایدهای داشت برایتان؟ تنها اثرش این بود که تنها ماندی و هیچ کس با تو دوست نشد.چهارم ایجاد قانون از طرف پدر و مادر برای بچهها است. والدین باید با فرزند خود صحبت کنند و بگویند که در خانه باهم دعوا نکنید و اگر این اتفاق افتاد تنبیه خواهید شد.پنجم این که قدرت پذیرش و یا رد مسئله را در بازی با بچهها تمرین کنند. همین طور با تکنیکهایی در بازی به فرزندشان یاد بدهند که احساسات خود را بیان کنند.»
ثبت دیدگاه