دریانیوز// روز جهانی مسجد، به‌مناسبت آتش زدن مسجدالاقصی توسط صهیونیست ها به خواست و مطالبه‌ی جمهوری اسلامی ایران در سازمان کنفرانس اسلامی به‌عنوان «روز مسجد» تصویب شده است صهیونیست ها در این روز با هدف اجرای برنامه اسلام زدایی از سرزمین های اشغالی و یهودی سازی آن عملیات به آتش کشیدن مسجد الاقصی را اجرا کردند که در نتیجه آن بخش های وسیعی از قبله اول مسلمانان در آتش نژاد پرستی یهودیان صهیونیست سوخت.
دشمنِ همیشه دشمن
بیست و یکم اوت هر سال که مصادف با ۳۰ مرداد است، روز جهانی مساجد نامگذاری شده است. در سال ۱۳۴۸ هجری شمسی در چنین روزی مسجدالاقصی که قبله اول مسلمین جهان است توسط صهیونیست ها به آتش کشیده شد. رژیم صهیونیستی از نخستین روزهای اشغال بیت المقدس اقدامات بی‌شماری را برای از بین بردن آثار و نشانه‌های اسلامی این شهر انجام داده بود که از جمله این اقدامات باید به تعطیل کردن بانک‌های عربی، تخریب خانه‌ها و اماکن اسلامی، افزایش شهرک‌های صهیونیست‌نشین، جمع‌آوری پول‌های عربی و رواج پول اسرائیلی، مجبور کردن اعراب به تعویض شناسنامه‌های عربی و گرفتن شناسنامه‌های اسرائیلی اشاره کرد که همه این موارد در راستای هویت‌زدایی از ساکنان مسلمان بیت المقدس صورت می‌گرفت.
در جریان جنگ اول اعراب و اسرائیل و همچنین جنگ ۶ روزه رژیم صهیونیستی علیه کشورهای اسلامی چندین بار بیت المقدس توسط جنگنده‌های اسرائیلی بمباران شد و در یکی از این حملات هوایی بود که دروازه مرکزی مسجد الاقصی و یکی از مناره های آن خسارت دید. از ماه مارس ۱۹۶۸ یعنی اسفند ۱۳۴۶ صهیونیست‌ها به وسیله گروه‌های باستان شناسی و به بهانه کشف آثار معبد سلیمان در اطراف و زیر عمارت مسجد الاقصی دست به کار حفاری شدند و در محیط حرم شریف نیز حفاری‌هایی انجام داده و در بخش زیرین مسجد تونل‌های متقاطعی ایجاد کردند. هدف از تمام این اقدامات تخریب تدریجی مسجد الاقصی بود تا به جای آن صهیونیست‌ها دوباره معبد یهود موسوم به «هیکل سلیمان» را به جای آن بنا کنند، به همین دلیل باید حادثه به آتش کشیدن مسجد الاقصی را در این راستا و با هدف ویران کردن این بنا ملاحظه کرد.
به آتش کشیدن مسجدالأقصی
یک جریان مسیحی صهیونیستی افراطی در آمریکا اعتقاد دارد ویرانی مسجد الاقصی وساخت معبد سوم سلیمان شرط ظهور حضرت مسیح (ع) است والا ظهور مسیح محقق نمی‌شود. بر پایه همین اعتقاد بود که زمینه های به آتش کشیده شدن مسجدالاقصی توسط اشغالگران صهیونیست محیا شد. ساعت هفت صبح پنج‌شنبه۲۱/ ۰۸/۱۹۶۹ میلادی مصادف با سی ام مرداد سال ۱۳۴۸ هجری شمسی جنایتکاری اسرائیلی به نام “دنیس مایکل ولیم روهان” که رژیم صهیونیستی او را یک جهانگرد یهودی استرالیایی معرفی کرد به آستان مسجدالاقصی تجاوز کرد و آن را به آتش کشید.
پس از آگاهی فلسطینیان از وقوع آتش سوزی، آنها توانستند به یاری مسجد الاقصی شتافته و جلوی گسترش دامنه آتش سوزی و سوختن دیگر بخش های مسجد را بگیرند و خودروهای آتش نشانی و امدادرسانی از الخلیل، بیت لحم و دیگر مناطق کرانه باختری و فلسطین اشغالی ۱۹۴۸ برای اطفای حریق راهی قدس شدند. دشمن صهیونیستی سعی داشت به هر شیوه ای مانع از ورود مسلمانان که برای خاموش کردن آتش راهی مسجد بودند شود و آب مناطق مجاور مسجد الاقصی را نیز در این روز قطع کرد و خودروهای آتش نشانی رژیم صهیونیستی نیز عمدا با تاخیر خود را به مسجد الاقصی رساندند تا آتش گسترده تر شده و مسجد به کلی در آتش بسوزد. در این آتش‌سوزی، مساحتی نزدیک به هزار و ۵۰۰ مترمربع از مسجد در آتش سوخت.
مسجد عمر، محراب زکریا، مقام اربعین، سه رواق مسجد همراه با پایه‌ها و قوس‌های آنها و قوس حامل بر قبة‌الاقصی و پایه‌های اصلی‌ای که گنبد مسجد بر آنها قرار داشت، آتش گرفتند . سقف مسجد فرو ریخت و تزئینات آن به طور کامل از بین رفت و بخش‌هایی از گنبد چوبی داخل مسجد، محراب، دیوار قبله، سنگ‌های مرمر بکار رفته در درون مسجد، پنجره از جنس گچ و شیشه رنگین، فرش‌ها، سوره اسراء که از بالای محراب کاشیکاری و طلاکاری شده بود و… از بین رفتند. و در نهایت طی یک دادگاه نمایشی ابتدا دنیس محاکمه و سپس به ادعای اینکه وی بیماری روانی بوده آزاد شد.
ابراز تاسف سازمان ملل
پس از اقدام جنایتکارانه صهیونیست‌ها در به آتش کشیدن مسجدالاقصی شورای امنیت سازمان ملل جلسه تشکیل داد و قطعنامه شماره ۲۷۱ را در سال ۱۹۶۹ تصویب کرد. این قطعنامه با اکثریت آرا یعنی ۱۱ رأی صادر شد و طی آن رژیم صهیونیستی محکوم گردید. در این قطعنامه از صهیونیست‌ها خواسته شد تا همه اقداماتی را که منجر به تغییر وضعیت و شکل قدس می‌شود، متوقف کنند. این در حالی بود که ۴ کشور از جمله آمریکا از رأی‌دادن به این قطعنامه امتناع کردند. در این قطعنامه تأکید شد که شورای امنیت ازآسیب‌های زیادی که در اثر آتش‌سوزی روز ۲۱ آگوست ۱۹۶۹ بر مسجدالاقصی وارد شده، ابراز تأسف می‌کند و آسیبی را که به خاطر این آتش‌سوزی به فرهنگ انسانی رسیده است درک می‌کند. با این حال، واکنش سازمان ملل متحد به اقدام جنایتکارانه صهیونیست‌ها تنها به اتخاذ همین مواضع ختم شد و این سازمان برای حمایت از مقدسات فلسطینیان و حقوق آنها در برابر صهیونیست‌ها، هیچ‌گونه گام عملی برنداشت.
تلاش برای تغییر هویت مسجدالاقصی
با گذشت بیش از پنج دهه از ماجرای به آتش کشیدن مسجدالاقصی توسط صهیونیست ها، نظامیان رژیم صهیونیستی همچنان به اقدامات و فعالیت های ضد اسلامی خود ادامه می دهند تا چهره و هویت اسلامی را از قدس شریف پاک کنند. تمامی این اتفاقات علیه یکی از اصلی ترین مقدسات مسلمانان در حالی رخ می‌دهد که سران کشورهای اسلامی در طول این سالها نه تنها در برابر رژیم صهیونیستی سکوت پیشه کرده‌اند، بلکه برخی از آنها مسیر عادی‌سازی روابط با آن را نیز در دستور کار خود قرار داده‌اند. مسجدالاقصی در میان شعله‌های آتش سوخت و امروز در میان تلاش‌ها برای یهودی سازی آن می‌سوزد و این در حالی است که برخی سران عرب همچنان تحقق منافع و مصالح شخصی، قومی و فرقه‌ای خود را بر منافع جهان اسلام ترجیح می‌دهند اگر کشورهای اسلامی پس از به آتش کشیده شدن مسجدالاقصی در سال ۱۹۶۹ میلادی صدای زنگ خطر را شنیده و با آن به مقابله می پرداختند امروز یکی از بزرگترین نمادهای مقدسات مسلمانان به صحنه‌ای برای پیاده سازی اهداف سیاسی و شوم صهیونیست‌ها تبدیل نمی شد.
ثبت دیدگاه