دریانیوز// میان کودکان ترس از مرگ رایج است. مواجهه با مرگ، به‌خودی‌خود برای کودکان دشواری‌هایی ایجاد می‌کند، حالا اگر آشنایی کودک با مرگ همراه با فوت فردی عزیز باشد، دردسر دو برابر می‌شود. در واقع، بیشتر بچه ها در زندگی خود افکار ترسناکی را درباره مرگ تجربه می کنند.
ممکن است کودکان ترس از مرگ داشته باشند و یا ممکن است نگران مرگ والدین خودشان باشند. به وجود آمدن ترس از دست دادن عزیزان در افراد دلایل مختلفی دارد. عوامل مهمی مانند سن، جنسیت یا وابستگی در ابتلا به این فوبیا نقش دارند. در نتیجه ترس از دست دادن عزیزان در کودکان به دلیل کم سن بودن و وابستگی به والدین، بیشتر دیده می‌شود که در صورت مواجهه با آن و عدم درمان به موقع سبب بروز اختلالات شخصیتی نیز می‌شود.
وابستگی به این معناست که احساسات و کارهای شما به وجود شخصی دیگر ارتباط دارد. کودکان از ۶ سالگی تا ۱۱ سالگی ترس از دست دادن والدین دارند، معمولاً برای همه بچه ها اتفاق می افتد اما در این شرایط وظیفه پدر و مادر این است که از آینده خوب حرف بزنند. مثلاً از عروسی بچه ها صحبت کنند و نقش خودشان را نشان دهند که در تمام مراحل همراه فرزندان هستند. آنقدر باید از این مطالب بگویید که جای آن حس ترس با این حس خوب که شما خواهید بود عوض شود و کودک به سلامت از این مرحله رد شود، در غیر این صورت با بزرگتر شدنش این احساس نیز بدتر و عمیق تر می شود. از این رو است که مرگ و طلاق در این دوران آسیبی جدی به کودک وارد می کند، پس اگر سردرد دارید نباید مدام گزارشش را به فرزندتان بدهید.
* در زمان صحبت با کودکان به این نکات توجه داشته باشید:
• حتما از کلمات مرده و فوت شده استفاده کنید؛ بسیاری از افراد از به کار بردن این کلمات خودداری می‌کنند و ترجیح می‌دهند از کلماتی مانند گمشده، خوابیده یا رفته استفاده کنند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از کلمات واقع‌گرایانه برای توصیف مرگ اطرافیان به فرآیند سوگ کمک می‌کند.حقایق را ماست مالی نکنید. واقع‌بین اما مهربان باشید. با آنها درباره جبر چرخه زندگی صحبت کنید و اینکه چطور این چرخه برای همه موجودات زنده صدق می‌کند. گیاهان، حیوانات، انسان‌ها. کودک شما از حقیقت زیستی جانداران آگاه می‌شود و احساس می‌کند می‌تواند به والدین خود اعتماد کرده و حقیقت را به آنها بگوید. (توجه: از اصطلاح «مردن» استفاده کنید نه «به خواب رفتن». مگر اینکه بخواهید فرزندتان دچار مشکلات خواب نیز بشود!)
• اطلاعات را ساده و کوتاه در اختیار کودک قرار دهید. بررسی کنید که کودک در یک زمان قادر به درک چه حجمی از اطلاعات است. بر اساس سوالاتی که فرزندتان می‌پرسد، می‌توانید در این مورد برنامه‌ریزی کنید.
• اجازه دهید کودک در مراسم سوگواری شرکت کند. اجازه دهید کودک، لباس‌ها، عکس‌ها و آهنگ‌های خاطره‌انگیز فرد مورد علاقه شما را جمع‌آوری کند. این مسئله به کنترل احساس فقدان ناشی از مرگ کمک می‌کند.
• اجازه دهید کودک به شیوه خود سوگواری کند. این کاملا طبیعی است که کودک احساس تنهایی داشته باشد و خود را از بقیه جدا کند. همچنین کاملا طبیعی است که کودک تحت تاثیر فقدان قرار نگرفته باشد. هیچ راه مشخص و تعیین شده‌ای برای سوگواری وجود ندارد.
• کودک را برای آنچه در خانه یا مراسم تشییع خواهد دید، آماده کنید. به بچه‌ها بگویید چه خواهند دید؟ چه کسانی در مراسم تشییع حضور خواهند داشت و اطرافیان چه احساسی دارند و چه رفتاری از خود نشان می‌دهند.
• زمانی که فرزندتان درباره مرگ صحبت می‌کند سراپا گوش باشید. طوری رفتار کنید که گویی افکار یا نگرانی‌های کودک شما در این زمینه برای شما بسیار مهم هستند.
• طوری رفتار نکنید که انگار نگران او هستید. کودک به شما به عنوان یک بزرگسال نیاز دارد، فردی قوی و مسئول که مراقب اوست.
• بزرگترین ترس کودکان این است که خودشان یا والدین‌شان به زودی خواهند مرد. به آنها بگویید که شما قصد دارید برای مدت خیلی طولانی کنارشان بمانید. اگر فرزندتان بپرسد که بعد از مرگ چه اتفاقی می‌افتد تا حد ممکن پاسخی مثبت دهید بدون اینکه جنبه عرفانی و رمزآلود داشته باشد. (شما قرار نیست کودک خود را با حرف زدن درباره ارواح بیشتر بترسانید یا به این فکر بیاندازید که افراد تصمیم گرفته‌اند به جای بهتری بروند به همین دلیل آنها را ترک کرده‌اند). می‌توانید درباره اینکه چگونه یک شخص در خاطرات افراد باقی می‌ماند صحبت کنید. «مادربزرگ همیشه در قلب من خواهد بود. او دیگر برنمی‌گردد اما هنوز هم اینجاست، در خاطرات ما.»
• از فرزندتان بخواهید درباره نگرانی‌هایش با شما صحبت کند. خونسرد، مثبت و آرام باشید.
• مفهوم مرگ را برای کودکان توضیح دهید و برایشان کتاب با موضوع توضیح مرگ برای کودکان بخوانید.
ثبت دیدگاه