دریانیوز//وقتی جان انسانها در شلوغی خیابانها وجاده های هرمزگان میان آژیرهای خاموش و آمبولانسهای از نفس افتاده گرفتار میشود، یعنی یک جای کار بهطور جدی میلنگد. در استانی که روزانه دهها حادثه کوچک و بزرگ رخ میدهد و بیماران زیادی نیاز به خدمات اورژانسی و انتقال به مراکز درمانی دارند، کمبود آمبولانس و فرسودگی ناوگان اورژانس فقط یک آمار خشک و بیروح نیست؛ روایتی است تلخ از مرگهایی که نباید رخ میداد و معلولیتهایی که با یک رسیدن ۵ دقیقهای کمتر، هرگز اتفاق نمیافتاد.این روزها در شهرها و جادههای هرمزگان، بارها دیده میشود که مردم ناچارند مصدومان را با خودروهای شخصی، وانتبار یا حتی موتور جا بهجا کنند؛ صحنههایی که در شأن هیچ جامعهای نیست و دردناکتر اینکه همین انتقالهای غیر استاندارد، خود عاملی برای تشدید آسیبهاست. بسیاری از مصدومان که میتوانند نجات یابند، تنها به دلیل تأخیر یا نرسیدن آمبولانس یا نبود امکانات اولیه، جانشان را از دست میدهند.ماجرا وقتی تلختر میشود که بدانیم ناوگان آمبولانس هرمزگان سالهاست «پیر وفرسوده» شده است.
خودروهایی که باید در لحظه نیاز، با سرعت، دقت و ایمنی کامل به میدان بیایند، گاهی خودشان به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارند. فرسودگی تجهیزات، خرابیهای مکرر و کمبود شدید تعداد آمبولانسها باعث شده بسیاری از مأموریتها با تأخیر انجام شود و این یعنی بازی با زمان؛ بازیای که نتیجهاش برای مردم چیزی جز مرگ و معلولیت نیست.در ماههای اخیر چند دستگاه آمبولانس در قالب طرح نهضت سلامت وارد استان شده و حتی وعدههایی برای تزریق آمبولانس های جدید در ماهها و سالهای آینده داده شده است؛ اما واقعیت این است که حجم نیاز بسیار فراتر از این اعداد است و حتی یک روز تجهیز اورژانس و پایگاه های جاده ای به آمبولانس از مرگ بیماران و مصدومان زیادی جلوگیری می کند.حوادث جادهای، جمعیت رو به افزایش، گستردگی استان و موقعیت خاص هرمزگان بهعنوان قطب صنعتی، تجاری و گردشگری کشور، همه و همه نشان میدهد که اگر همین امروز بجنبیم، شاید تنها بتوانیم فاصلهمان با استانداردها را کمتر کنیم، نه اینکه کاملاً به آن برسیم. اینجاست که نقش صنایع و بنگاههای اقتصادی معنا پیدا میکند.
صنایعی که میلیاردها همت از منابع طبیعی، نیروی انسانی و موقعیت راهبردی این استان سود میبرند، امروز باید به مسئولیت اجتماعی خود پشت نکنند. اگر هر صنعت بزرگ تنها دو تا ده دستگاه آمبولانس تأمین کند، نیاز فوری استان در کوتاهمدت برطرف میشود و جانهای زیادی از مرگ نجات مییابد. مشارکت صنایع نه لطف است، نه صدقه؛ بخشی از تعهدشان به مردم استانی که زیر سایه همین صنایع نفس میکشند و با ترافیک، آلودگی، فشار جمعیتی و پیامدهای توسعه آنها کنار آمدهاند. نجات جان انسانها شوخیبردار نیست.وقتی آمبولانسها دیر برسند یا اصلاً نرسند، هیچ توجیهی قابل قبول نیست. مردم هرمزگان حق دارند مطمئن باشند که در لحظه حادثه، یک آمبولانس استاندارد و مجهز در کمترین زمان کنارشان خواهد بود؛ حقی که امروز از بسیاری گرفته شده است.زمان آن رسیده که صنایع، مدیران و تصمیمسازان استان از مرحله وعده و شعار عبور کنند. هرمزگان بیش از هر زمان دیگر نیازمند ناوگان اورژانس قدرتمند، ایمن و نوسازیشده است.
تجهیز اورژانس یعنی تجهیز خط مقدم نجات جان مردم؛ و هیچ سرمایهگذاری، ارزشمندتر از سرمایهگذاری برای حفظ جان انسانها نیست.صنایعی که در مقابل مطالبه مسئولیت های اجتماعی رسانه ها برآشفته می شوند و تهدید به قطع مسئولیت های اجتماعی ناچیزشان به مردمی می کنند که سهم شان از فعالیت این صنایع و بنگاه های اقتصادی سرطان، آلودگی، ترافیک، گرانی مسکن و… است، بایستی برای نجات جان مردم استان همت داشته باشند و در تأمین آمبولانس های مجهز برای اورژانس استان مشارکت داشته باشند تا بیماران و مصدومان کمتری جان شان را ازدست دهند. موضوع دیگر اینکه وعده دوماهه استاندار هرمزگان برای اجرای مصوبه تردد خودروها با پلاک مناطق آزاد در استان به اتمام رسیده است و انتظار می رود با اجرایی شدن این مصوبه ، در ورود آمبولانس ،خودروهای آتشنشانی، تاکسی و اتوبوس ، ماشین آلات راه سازی و… به استان تسهیل شود و این خودروها در مناطق آزاد و گمرکات و بنادر معطل و رسوب نشوند.
ثبت دیدگاه