دریانیوز//بحران فضای آموزشی در هرمزگان؛ زنگ خطری است که هر روز بلندتر میشود وباید بخوبی شنیده شود.هرمزگان سالهاست زیر سایه کمبود شدید فضای آموزشی نفس میکشد؛ اما امروز این زخم کهنه، از یک چالش معمولی فراتر رفته و به تهدیدی جدی برای آینده هزاران دانشآموز تبدیل شده است.
استانی که موتور محرک اقتصاد کشور نامیده میشود، هنوز برای حداقلترین نیاز فرزندانش—یک مدرسه استاندارد و ایمن—درمانده است. آمار رسمی از زبان نماینده ولیفقیه در هرمزگان، آیتالله محمد عبادیزاده، تکاندهنده است: این استان به حدود ۶۰۰ مدرسه جدید نیاز دارد.این ارقام، فقط عدد نیستند؛ روایت صدها کلاس فرسوده، دیوارهای ترکخورده، کانکسهای داغ تابستانی و دانشآموزانی است که امنیتشان را هر روز در مدرسهای غیراستاندارد گرو میگذارند. امروز فضای آموزشی در برخی نقاط هرمزگان نهتنها با استانداردهای روز فاصله دارد، بلکه بخشی از مدارس عملاً عمر مفید خود را رد کرده و به محل اضطراب خانوادهها تبدیل شدهاند.
آیتالله عبادیزاده در جشنواره خیرین مدرسهساز با صراحت بر این واقعیت تلخ تأکید کرد و در عین حال، روشنایی راه را نیز نشان داد: خیرین مدرسهساز، ستونهای پنهان و ماندگار توسعه آموزشیاند. بهحق نیز چنین است. آنان در دو جبهه گام برمیدارند: عمل خیر و خدمت به علم و دانش. در شرایطی که بودجههای عمرانی به دلایل مختلف به کندی پیش میرود، نقش خیرین نهتنها ضروری بلکه تعیینکننده شده است.نماینده ولیفقیه در هرمزگان با اشاره به اینکه انتخاب مسیر آموزش از سوی خیرین، نیکوکاری را چندین برابر ارزشمند میکند، یادآور شد که امروز هر کلاس تازهساختهشده، نه فقط یک ساختمان، بلکه سرمایهگذاری مستقیم بر آینده استان است؛ آیندهای که بدون مدرسه سالم و استاندارد، از همین امروز ناقص آغاز میشود.
او همچنین به پیوند دیرینه علم و ایمان اشاره کرد؛ پیوندی که روزگاری مسجد را به مرکز پرورش دانشمندان و مصلحان تبدیل کرده بود. سخن او مبنی بر اینکه «مسجد و مدرسه باید در کنار هم باشند تا علم با ایمان پیوند بخورد»، یادآور یک سنت اصیل ایرانی-اسلامی است که میتواند دوباره روح تازهای در نظام آموزشی بدمد. مدرسه تنها محل انتقال دانش نیست؛ جایی برای تربیت، ساختن شخصیت و تزریق امید است. هرچه این فضا معنویتر، ایمنتر و انسانیتر باشد، محصول آن نیز جامعهای سالمتر خواهد بود.
اما فراتر از همه این نکات، یک حقیقت را نمیتوان نادیده گرفت: عدالت آموزشی در هرمزگان دچار اختلال است. در برخی مناطق استان، سرانه فضای آموزشی نهتنها پایینتر از میانگین کشور، بلکه در حد هشدار قرار دارد. این نابرابری، آینده کودکان مناطق محروم را هدف گرفته و شکافهای اجتماعی را عمیقتر میکند. خیرین، بهدرستی، مهمترین بازیگران کاهش این نابرابری هستند؛ زیرا دولت بهتنهایی قادر نیست سرعت ساختوساز را به نیاز واقعی استان برساند.امروز هرمزگان بیش از هر زمان دیگری به یک نهضت مدرسهسازی نیاز دارد؛ نهضتی که مشارکت همه بخشها—دولت، خیرین، صنایع بزرگ و مردم—را در کنار هم میطلبد.
اگر کارخانهها و شرکتهای عظیم اقتصادی مستقر در استان تنها بخش کوچکی از درآمد خود را به ساخت فضاهای آموزشی اختصاص دهند، رؤیای ۶۰۰ مدرسه جدید دور از دسترس نخواهد بود.فرزندان هرمزگان شایسته کلاسهایی امن، روشن و استاندارد هستند.هرمدرسهایکه امروز ساخته نشود، فردایی است که از دست میرود. اکنون زمان تصمیمگیری است؛ یا مدارس جدید میسازیم، یا با دستان خود آینده نسل بعد را تخریب میکنیم.






ثبت دیدگاه