فولاد مادکوش، در تنگنای بقا

دریانیوز//بار دیگر زنگ هشدار در یکی از صنایع مهم فولادی کشور، این‌بار از بندرعباس و مجتمع فولاد مادکوش به صدا درآمده است.

کارگرانی که تا چندی پیش در دل کوره‌های داغ، چرخ تولید را گرم نگه می‌داشتند، این روزها نگران سرد شدن تنور کارخانه و تعطیلی احتمالی آن هستند. نگرانی‌ای که نه‌تنها بر سفره‌های هزاران خانواده سایه انداخته، بلکه نشانه‌ای از وضعیت شکننده صنایع تولیدی در شرایط دشوار اقتصادی کشور است.

فولاد مادکوش، که از مهم‌ترین مجموعه‌های تولیدی در حوزه فولاد و از پروژه‌های راهبردی جنوب کشور محسوب می‌شود، ماه‌هاست با مشکلات مالی، تأمین مواد اولیه و کاهش ظرفیت تولید روبه‌روست. در شهریورماه سال جاری، به دلیل کمبود منابع مالی و افت تولید، بخشی از کارگران با «مرخصی اجباری» روبه‌رو شدند؛ آن هم با پایه حقوقی که نه‌تنها کفاف معیشت امروزی را نمی‌دهد، بلکه با تورم افسارگسیخته، معنای واقعی «حقوق» را از دست داده است. اکنون نیز ساعات کاری کاهش یافته و قراردادها به‌صورت ماهانه تمدید می‌شود؛ شرایطی که بر اضطراب و ناامنی شغلی کارگران افزوده است.این تنها کارگران خط تولید نیستند که از وضعیت موجود نگران‌اند.

رانندگان خودروهای سنگین که حمل مواد اولیه و محصولات فولاد مادکوش را بر عهده دارند نیز مدتی قبل از تأخیر در پرداخت مطالبات خود گلایه‌مند بودند. چنین مشکلاتی اگر به موقع حل نشود، به‌تدریج حلقه‌ی تأمین و تولید را دچار گسست می‌کند و دود آن به چشم همه — از کارگر گرفته تا مصرف‌کننده نهایی — خواهد رفت.واقعیت این است که حمایت از فولاد مادکوش و صنایع مشابه، تنها حمایت از یک بنگاه اقتصادی نیست، بلکه پشتیبانی از اشتغال، تولید ملی و تداوم حرکت چرخ صنعت در یکی از استان‌های صنعتی و راهبردی کشور است.

در شرایطی که اقتصاد ایران بیش از هر زمان دیگری به اشتغال پایدار و تولید داخلی نیاز دارد، کوچک‌ترین بی‌توجهی به واحدهایی مانند فولاد مادکوش می‌تواند ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به بدنه‌ی تولید کشور وارد کند.دولت، وزارت صمت و سازمان‌های مرتبط باید این هشدارها را جدی بگیرند. اگر حمایت‌های مالی، تأمین مواد اولیه و تسهیلات بانکی به‌موقع انجام نشود، صنعت فولاد مادکوش نیز ممکن است به سرنوشت تلخ برخی دیگر از کارخانه‌های نیمه‌تعطیل کشور دچار شود.

کارگران این مجتمع، سرمایه انسانی ارزشمندی هستند که در سخت‌ترین شرایط نیز پای تولید ایستاده‌اند؛ آنچه از متولیان انتظار می‌رود، نه وعده و شعار، بلکه تصمیم و اقدام مؤثر برای پایداری این صنعت است.خاموش شدن آتش کوره‌های فولاد مادکوش، خاموش شدن امید هزاران خانواده است. وقت آن رسیده که مسئولان با نگاه ملی و نه منطقه‌ای، از این صنعت و امثال آن حمایت کنند تا فولاد مادکوش همچنان نماد ایستادگی، اشتغال و تولید بماند؛ نه یادگار روزهای تعطیلی و حسرت.