دریانیوز//در گرمای بندر، وقتی بنزین موتورسکلیت تمام می‌شود، هیچ‌چیز سخت‌تر از این نیست که کنار جایگاه سوخت باشید و بفهمید به موتورسیکلت‌ها بنزین نمی‌دهند. حتی اگر کارت سوخت داشته باشید. حتی اگر فقط یک لیتر بخواهید.
جایگاه‌های ۶۰۰ دستگاه، نارگیل، پیامبر اعظم (ص) مدتی‌ست که به موتورسواران بنزین نمی‌دهند.بدون هیچ اطلاع‌رسانی و توضیحی.
موتورسیکلت برای خیلی‌ها در هرمزگان فقط وسیله رفت‌وآمد نیست؛ ابزار کار است، نان‌آور خانه است. پیک موتوری، کارگر، فروشنده سیار، دانشجو، همه با همین دو چرخ زندگی را می‌چرخانند. حالا اگر بنزین تمام شود، باید موتور را گوشه‌ای پارک کرد، دبه یک‌ونیم‌لیتری برداشت، در صف ایستاد، خواهش کرد، و آخرش هم شاید جواب شنید: به موتور بنزین نمی‌دیم.
وقتی از پمپ‌چی می‌پرسید چرا، می‌گوید: دستور از شرکت پخش فرآورده‌های نفتی است. همین. نه برگه‌ای، نه اطلاعیه‌ای، نه توضیحی. فقط یک جمله که همه‌چیز را مبهم‌تر می‌کند.
مگر موتورسوار خلاف کرده؟ مگر کارت سوخت ندارد؟ مگر بنزین سهمیه‌ای نیست؟ اگر تصمیمی گرفته شده، چرا شفاف‌سازی نمی‌شود؟
اگر دلایل فنی یا … وجود دارد، قابل درک است. اما وقتی این رفتار در چند جایگاه تکرار می‌شود و هیچ توضیحی داده نمی‌شود، حس بی‌عدالتی شکل می‌گیرد. حس اینکه صدای موتورسوار شنیده نمی‌شود.
چرا باید کسی که با موتور کار می‌کند، دبه‌به‌دست در صف بایستد؟ چرا باید شرمنده شود؟ چرا باید حس کند که دیده نمی‌شود؟
امیدواریم شرکت پخش فرآورده‌های نفتی هرمزگان، با احترام به شأن مردم، این موضوع را بررسی و شفاف‌سازی کند.
ثبت دیدگاه