دریانیوز// همه ما وقتي به مطب يا بيمارستان ميرويم، انتظار داريم پزشک با دلسوزي و بدون چشمداشت، به ما کمک کند. اما گاهي پاي پول وسط ميآيد و خبري از شفافيت و انصاف نيست؛ چيزي که در ميان مردم به «زيرميزي» معروف است.
همان پولي که خارج از تعرفه رسمي و بدون رسيد از جيب بيمار به دست پزشک ميرسد و باعث ميشود آدم به خودش بگويد: «پس عدالت در درمان فقط يک شعار است؟»
زيرميزي فقط مسئله پول نيست؛ مسئله اعتماد هم هست. وقتي بيمار بفهمد بدون پرداخت مبلغ اضافه ممکن است نوبتش ديرتر برسد يا خدمات کامل دريافت نکند، حس بدي پيدا ميکند. اين حس، رفتهرفته تبديل به دلخوري و بياعتمادي نسبت به کل جامعه پزشکي ميشود و دردناک است، چون اکثر پزشکان واقعاً عاشق کارشان هستند و ميخواهند کمک کنند، نه اينکه دنبال پول اضافي باشند.علتها هم روشن است، اما توجيهکننده نيست.
بعضيها ميگويند تعرفههاي درمان پايين است، بيمه دير پرداخت ميکند، هزينه اجاره مطب و تجهيزات بالاست يا ماليات سنگين است. درست است، فشار اقتصادي وجود دارد، اما اينها دليل نميشود پاي بيمار را به عنوان منبع درآمد اضافه باز کنيم. پزشکي شغلي نيست که معاملهاي شود؛ شغلي است که انسانيت و مسئوليت در آن حرف اول را ميزند.
واقعيت اين است که زيرميزي نه تنها بيمار را اذيت ميکند، بلکه خود پزشکان را هم تحت فشار قرار ميدهد. وقتي پزشک درستکار مجبور ميشود درباره رفتار همکارانش توضيح بدهد يا از خودش دفاع کند، انرژي و انگيزهاش کم ميشود. چه کسي دوست دارد هر روز با چنين بار رواني سر کار بيايد؟
پيامدهاي زيرميزي فراتر از بيمار و پزشک است. وقتي مردم ببينند بدون پول اضافه امکان گرفتن خدمات کامل وجود ندارد، شايد سراغ روشهاي غيررسمي يا داروخانهها و درمانهاي خانگي بروند. اين يعني سلامت عمومي جامعه در خطر قرار ميگيرد. علاوه بر اين، اين رفتار باعث ميشود حس تبعيض و نابرابري در ميان مردم تقويت شود. بيماراني که نميتوانند زيرميزي بدهند، احساس ميکنند از حق خود محروم شدهاند.
راه حل هم زياد پيچيده نيست، اما نيازمند اراده جمعي است. آموزش اخلاق حرفهاي، فرهنگسازي عمومي و اطلاعرساني درباره حقوق بيماران ميتواند کمک کند. بيماران وقتي بدانند تعرفهها چقدر است و حقشان چيست، بهتر ميتوانند مقابل فشارهاي غيرقانوني مقاومت کنند و مسير گزارشدهي را دنبال کنند.
از سوي ديگر، نظارت قويتر سازمان نظام پزشکي، بيمهها و وزارت بهداشت، با برخورد جدي و شفاف، پيام روشني به جامعه و پزشکان متخلف ميدهد.در نهايت، زيرميزي نه فقط يک مسئله اقتصادي يا قانوني است؛ بلکه يک مشکل اخلاقي و انساني است. وقتي جامعه پزشکي بتواند احترام به بيمار و عدالت در درمان را سرلوحه کار خود قرار دهد، اعتماد مردم بازميگردد و همه سود ميبرند.
بيمار راضي است، پزشک راحت است و نظام سلامت آرامش دارد.پس زيرميزي فقط يک عدد پول نيست؛ داستاني است که ميتواند اعتبار پزشک و اعتماد مردم را تحت تأثير قرار دهد. اگر قرار باشد جامعهاي سالم و درست داشته باشيم، بايد با اين رفتار مقابله کنيم و اجازه ندهيم پول جاي انسانيت را بگيرد. هر بيمار حق دارد با آرامش و اعتماد کامل به درمان دسترسي داشته باشد، و هر پزشک بايد با افتخار و شرافت، رسالتش را به جاي معامله دنبال کند.
ثبت دیدگاه