دریانیوز// نهمين جشنواره منطقه‌اي مطبوعات و رسانه‌هاي خليج فارس در حالي به کار خود پايان داد که بار ديگر مانند جشنواره هاي گذشته مسئله تکراري اما اساسي «کيفيت پايين بيشتر آثار ارسالي» در صدر انتقادات قرار گرفت.
همان‌گونه که در دوره‌هاي پيشين نيز مطرح شده بود، سطح کيفي بسياري از آثار ارسال‌شده فاصله قابل‌توجهي با استانداردهاي حرفه‌اي روزنامه‌نگاري دارد. نکته قابل‌تأمل‌تر آن است که دراين جشنواره در بخش خبر، تنها پنج اثر به دبيرخانه ارسال شده؛ آماري که بيش از هر چيز نشان‌دهنده افت انگيزه، ضعف مهارت و همچنين مشکلات ساختاري رسانه‌هاي محلي است.يکي از ريشه‌هاي اصلي اين وضعيت، کم‌توجهي به آموزش‌هاي حرفه‌اي در حوزه رسانه است. سال‌هاست که روزنامه‌نگاران و کارشناسان اين عرصه نسبت به نبود دوره‌هاي آموزشي مستمر و هدفمند هشدار داده‌اند.
آموزش‌هايي چون خبرنويسي، گزارش‌نويسي، مصاحبه، مقاله‌نويسي و حتي عکاسي خبري، ستون‌هاي اصلي حرفه روزنامه‌نگاري به‌شمار مي‌روند. اما متأسفانه در هرمزگان، اين حوزه به حاشيه رانده شده است. در ادوار مختلف نهادهاي متولي، برنامه آموزشي مشخصي نداشته اند تا بتوانند اين خلأ را پر کنند. نتيجه آن شده که بخش قابل‌توجهي از فعالان رسانه‌اي بدون آموزش کافي، صرفاً بر پايه تجربه شخصي کار مي‌کنند؛ تجربه‌اي که هرچند ارزشمند است، اما بدون مباني نظري و مهارت‌هاي نوين، نمي‌تواند کيفيت توليد محتوا را ارتقا دهد.عامل مهم ديگر، مشکلات اقتصادي رسانه‌هاست.
در شرايطي که مديران رسانه‌هاي مکتوب با دشواري فراوان هزينه‌هاي چاپ، کاغذ، توزيع و حقوق کارکنان را تأمين مي‌کنند، طبيعي است که بيشترشان توان ،فرصت و انگيزه کافي براي سرمايه‌گذاري در توليد محتواي کيفي نداشته باشند. رسانه‌اي که دغدغه پرداخت اجاره دفتر و هزينه چاپ، حقوق و… دارد، به‌ناچار اولويت خود را بر بقا مي‌گذارد نه کيفيت. اين مسئله، در نهايت به کاهش محتواي اصيل، افت مخاطب و کم‌رنگ شدن نقش رسانه‌ها در جامعه منجر مي‌شود.
با اين حال، نکته اميدوارکننده سخنان مديرکل فرهنگ و ارشاد اسلامي هرمزگان در آيين اختتاميه بود. به گفته وي، دو موضوع مهم يعني مشکلات اقتصادي رسانه‌ها و لزوم توزيع آگهي هاي دولتي با ساختاري خاص و سامانه هوشمند و پرداخت بخشي از هزينه ها قبل از انتشار آگهي به نشريات و لزوم برگزاري دوره هاي آموزشي در نشست پيش از اختتاميه مطرح و تصميماتي براي رفع آن‌ها اتخاذ شده است. اگر اين تصميمات به مرحله اجرا برسد و به حمايت واقعي – نه صرفاً شعار – از رسانه‌ها منجر شود، مي‌توان انتظار داشت بخشي از اين مشکلات برطرف شود.
رسانه‌ها شريان‌هاي حياتي جامعه‌اند و توسعه فرهنگي بدون رسانه‌هاي حرفه‌اي و توانمند امکان‌پذير نيست. اکنون زمان آن رسيده است که نهادهاي مسئول، آموزش‌هاي تخصصي خبرنگاران را در قالب طرح‌هاي مستمر و کاربردي سامان دهند و هم‌زمان با ارائه حمايت‌هاي اقتصادي هدفمند، به رسانه‌ها فرصت نفس کشيدن و توليد باکيفيت محتوا بدهند. تنها در اين صورت است که جشنواره‌هاي مطبوعاتي آينده، به جاي تکرار انتقادات گذشته، مي‌توانند جشنِ بالندگي و ارتقاي واقعي رسانه‌هاي منطقه باشند.
ثبت دیدگاه