دریانیوز// شرکت پیمانکاری «گزیردژ» طی بیش از دو دهه فعالیت توانسته جایگاهی قابل اعتماد در اجرای پروژه‌های عمرانی و مسکن به دست آورد. تکیه بر نیروهای بومی، تجربه مستمر و نگاه به آینده، این شرکت را به یکی از فعالان مهم سازندگی در استان تبدیل کرده است. در این گفت‌وگو، سید عبدالرحمن هاشمی عضو هیئت مدیره این شرکت از مسیر فعالیت‌ها، دستاوردها و برنامه‌های پیش‌روی مجموعه سخن می‌گوید.
دریا: لطفاً از تاریخچه و نحوه شکل‌گیری شرکت «گزیردژ» برای ما بگویید؟
هاشمی: شرکت پیمانکاری «گزیردژ» به همت آقای احمد زارعی در سال ۱۳۷۸ و پس از آن با مدیریت عبدالله زارعی فرزند ایشان در بندر لنگه بنیان‌گذاری شد. نام این شرکت ریشه در فرهنگ بومی دارد؛ «گزیر» نام روستایی در همان منطقه است که پسوند «دژ» هم به آن افزوده شد. در ابتدا فعالیت‌ها به صورت محدود و در قالب پروژه‌های کوچک جهادی و عمرانی آغاز شد. این پروژه‌ها بیشتر شامل طرح‌های هادی روستایی، پروژه‌های بنیاد مسکن و جهاد کشاورزی بود که با هدف خدمت‌رسانی به مردم و بدون امکانات گسترده اجرا می‌شد. به مرور زمان و با ثبت رسمی شرکت، دامنه فعالیت‌ها گسترش یافت و از اواخر دهه ۸۰ وارد پروژه‌های جدی‌تر در حوزه عمرانی شدیم. نقطه عطف توسعه ما سال‌های ابتدایی دهه ۱۳۹۰ بود، زمانی که توانستیم در پروژه‌های بزرگ‌تری مانند ساخت واحدهای مسکونی پالایشگاه گاز قشم و سرخون، خوابگاه دانشگاه هرمزگان و طرح‌های هلال‌احمر مشارکت کنیم. امروز بعد از بیش از دو دهه، «گزیردژ» در استان هرمزگان به عنوان یک شرکت فعال و شناخته‌شده در حوزه‌های ساخت‌وساز، خطوط انتقال آب و فاضلاب و پروژه‌های مسکن ملی مطرح است.
دریا: در طول این سال‌ها چه پروژه‌های شاخصی را به سرانجام رسانده‌اید؟
هاشمی: پروژه‌های اجرا شده توسط شرکت ما طیف وسیعی از فعالیت‌های عمرانی و زیرساختی را دربر می‌گیرد. ساخت کتابخانه مرکزی بندر لنگه به‌عنوان یکی از پروژه‌های فرهنگی مهم منطقه، از جمله کارهای شاخص ماست. همچنین در زمینه ورزشی، چند سالن ورزشی روستایی در شهرستان‌های بندر لنگه و پارسیان ساخته‌ایم تا جوانان بتوانند به امکانات ورزشی مناسب دسترسی داشته باشند. در حوزه صنعتی نیز ساخت واحدهای مسکونی و درمانگاه پالایشگاه گاز سرخون و قشم در شهرک فجر و توسعه خوابگاه‌های دانشگاه هرمزگان را انجام داده‌ایم. علاوه بر آن، در پروژه‌های هلال‌احمر در قالب ساخت دو سوله امداد و نجات نیز نقش‌آفرین بوده‌ایم و در بخش تأسیسات زیربنایی، پروژه‌های متعدد انتقال آب و فاضلاب شهری و روستایی در شهرستان‌های بندرعباس، بندرلنگه و بندرخمیر را اجرا کرده‌ایم. ورود به حوزه آب‌شیرین‌کن‌ها هم یکی از نقاط قوت شرکت ماست. در حوزه مسکن نیز در حال حاضر و با توجه به فعال شدن طرح‌های نهضت ملی مسکن بیش از هزار واحد در قالب نهضت ملی مسکن در شهرهایی مانند بندر لنگه و بندر کُنگ با ۴۰۰ واحد مسکونی، پارسیان با ۳۰۰ واحد و بندرعباس با ۳۴۰ واحد در نزدیکی پل راه‌آهن در حال ساخت است که برخی به مراحل پایانی نزدیک می‌شوند.
دریا: نیروی انسانی و امکانات شرکت چه وضعیتی دارند؟
ما به سرمایه انسانی خود افتخار می‌کنیم، چرا که اساس کار ما بر استفاده از نیروهای بومی استوار است. حدود ۱۰۰ نفر به صورت ثابت در شرکت مشغول فعالیت هستند و به طور میانگین حدود ۶۰ نفر هم به شکل پروژه‌ای و فصلی به تیم ما اضافه می‌شوند. تقریباً تمام نیروهای ما اهل استان هرمزگان هستند و این موضوع هم به اشتغال‌زایی کمک کرده و هم سبب شده دانش فنی در استان ماندگار شود. از نظر تجهیزات نیز شرکت به خودکفایی نسبی رسیده است. ماشین‌آلاتی مانند بچنگ تولید بتن، میکسر حمل بتن و پمپ انتقال بتن، جرثقیل، لودر و کامیون در مالکیت شرکت قرار دارد و همین موضوع باعث شده در حوزه ساختمان‌سازی وابستگی کمی به تجهیزات بیرونی داشته باشیم.
دریا: بزرگ‌ترین مشکلات و موانعی که در مسیر اجرای پروژه‌ها با آنها روبه‌رو شده‌اید چه بوده است؟
هاشمی: مهم‌ترین چالش ما نوسانات شدید قیمت مصالح ساختمانی است. برای مثال میلگردی که در زمان عقد قرارداد کیلویی ۲۰ هزار تومان بود، در مدت کوتاهی به بیش از ۴۰ هزار تومان رسید. این افزایش قیمت نه تنها بر هزینه‌های ساخت تأثیر مستقیم گذاشت، بلکه فشار مالی سنگینی بر دوش متقاضیان پروژه‌های مسکن ملی تحمیل کرد و آورده آنها را از حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان به بیش از یک میلیارد تومان رساند. طبیعی است که چنین شرایطی برای بسیاری از خانواده‌های کارمند و کارگر غیرقابل تحمل است و همین موضوع موجب کندی روند پروژه‌ها شده است. از سوی دیگر، بوروکراسی اداری نیز مانع بزرگی است. برای انجام ساده‌ترین پیگیری‌ها باید زمان زیادی صرف کرد و گاه ملاقات با مسئولان به سختی امکان‌پذیر است. این روند باعث اتلاف وقت و انرژی و در نهایت تأخیر در تحویل پروژه‌ها می‌شود. علاوه بر اینها، کمبود زیرساخت‌هایی مانند آب و برق در محل اجرای پروژه‌ها نهضت ملی مسکن همواره مشکل‌ساز بوده است.
دریا: مصالح ساختمانی را بیشتر از کجا تهیه می‌کنید و چه مشکلاتی در این زمینه وجود دارد؟
هاشمی: بخش عمده مصالح و تجهیزات مورد نیاز ما مانند سیمان و سنگ و تاسیسات برقی و مکانیکی در داخل استان تولید می‌شود و قابل دسترسی است، اما برخی از موارد مانند میلگرد و سفال از استان‌های دیگر تأمین می‌شود. به عنوان مثال، سفال بیشتر از یزد خریداری می‌شود و میلگرد نیز عمدتاً از ذوب‌آهن اصفهان و سایر مراکز صنعتی کشور تأمین می‌گردد. این وابستگی به استان‌های دیگر هزینه حمل‌ونقل را به شدت افزایش می‌دهد و در نهایت قیمت تمام‌شده پروژه‌ها بالا می‌رود. به اعتقاد من اگر طراحی‌ها و نقشه‌های پروژه‌ها بر اساس مصالح بومی استان تنظیم شود، می‌توان تا حد زیادی هزینه‌ها را کاهش داد و روند اجرا را هم تسهیل کرد. برای مثال پروژه‌ها طوری طراحی شوند که به جای سفال از بلوک سبک استفاده شود. البته در برخی موارد همچون میلگرد در حال حاضر تأمین آن از خارج استان اجتناب‌ناپذیر است.
دریا: با توجه به اشاره‌ای که در خصوص ساخت آب‌شیرین‌کن‌ها داشتید و با عنایت به وضعیت مشکل‌ساز تأمین آب در استان، تا چه حد توانایی ساخت پروژه‌های کلان آب‌شیرین‌کن‌ها را در اختیار دارید؟
هاشمی: مشکل تأمین آب یکی از اساسی‌ترین مسائل استان هرمزگان است و مردم به‌ویژه در روستاها با مشکلات جدی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. در برخی مناطق روستایی، آب شرب فقط چند ساعت در روز در دسترس است و همین مسأله زندگی روزمره را مختل می‌کند. ما اخیراً وارد پروژه‌های آب‌شیرین‌کن شدیم و تجربه اجرای واحدهای کوچک‌تر را به دست آوردیم. امروز با اطمینان می‌گویم که توان فنی و مدیریتی لازم برای ورود به پروژه‌های بزرگ‌تر را داریم. ان شالله برنامه ما این است که در آینده نیز سهم بیشتری در توسعه پروژه‌های کلان آب‌شیرین‌کن استان ایفا کنیم، چرا که حل بحران آب به طور مستقیم با توسعه اقتصادی و کیفیت زندگی مردم گره خورده است.
دریا: چرا روند اجرای برخی از پروژه‌های نهضت ملی مسکن با کندی همراه شده است؟ چه راهکارهایی برای بهبود شرایط پیشنهاد می‌دهید؟
هاشمی: مهم‌ترین عامل این کندی، افزایش مداوم هزینه‌هاست. بسیاری از متقاضیان این واحدها از قشر متوسط جامعه هستند و توان پرداخت آورده‌های میلیاردی را ندارند. وقتی مصالح و دستمزدها چند برابر می‌شود، ادامه کار برای پیمانکاران دشوار و برای متقاضیان تقریباً غیرممکن می‌شود. علاوه بر این، قراردادهای موجود انعطاف کافی برای جبران این نوسانات ندارند و همین باعث می‌شود پیمانکاران نیز با مشکل مواجه شوند. اگر پروژه‌ها مرحله‌ای تعریف شوند و تحویل به صورت گام‌به‌گام باشد، فشار مالی از دوش متقاضیان و پیمانکاران برداشته می‌شود و روند کار سرعت بیشتری می‌گیرد. در درجه اول لازم است صندوق ملی مسکن نقش پررنگ‌تری در تأمین مالی پروژه‌ها ایفا کند و تسهیلات بلندمدت و بدون سود در اختیار متقاضیان قرار دهد. از سوی دیگر، اگر مصالح اساسی مانند میلگرد و سیمان توسط دولت تأمین و به پیمانکاران به صورت اقساطی واگذار شود، فشار مالی تا حد زیادی کاهش پیدا خواهد کرد. اصلاح روندهای اداری و کاهش بوروکراسی نیز از ضرورت‌هاست، چرا که پیچیدگی‌های اداری روند اجرای پروژه‌ها را به شدت کند کرده است. برای مثال توان نظارتی مهندسین پروژه‌های نهضت ملی مسکن بسیار کمتر از تعداد پروژه‌های کلید خورده است و همین امر موجب می‌شود برخی از پروژه تا مدت زمان زیادی در انتظار بخش نظارتی باشند و این مسأله موجب افزایش زمان ساخت خواهد شد.
دریا: در پایان این گفت‌وگو، چه نکته‌ای را مهم می‌دانید که با مخاطبان در میان بگذارید؟
هاشمی: آنچه بیش از همه برای ما اهمیت دارد، ایجاد فضایی بر پایه احترام و تعامل سازنده میان ادارات، مردم و پیمانکاران است. بی‌توجهی یا برخورد نامناسب برخی مسئولان می‌تواند انگیزه فعالان این حوزه را تضعیف کند؛ در حالی که پیمانکاران خود با چالش‌های مالی و اجرایی فراوانی روبه‌رو هستند. از سوی دیگر، فشار اقتصادی بر دوش مردم سنگینی می‌کند و تنها با حمایت جدی دولت و نهادهای مرتبط می‌توان این مسیر را هموار ساخت. ما در شرکت «گزیردژ» باور داریم که با همکاری صادقانه و همدلی، می‌توان آینده‌ای رقم زد که در آن مردم خانه‌دار شوند و پروژه‌ها به‌موقع و با کیفیت مناسب به سرانجام برسند.
ثبت دیدگاه