دریانیوز// بیمارستان دکتر شریعتی بندرعباس سال‌هاست که به عنوان بیمارستان مرجع زنان و زایمان در استان هرمزگان شناخته می‌شود؛ مرکزی که نه‌تنها بار درمانی شهرستان بندرعباس را به دوش می‌کشد، بلکه مراجعات فراوانی از سایر شهرستان‌های استان و حتی برخی استان‌های همجوار نظیر کرمان و سیستان و بلوچستان نیز به آن انجام می‌گیرد.
در نگاه اول، این موضوع نشانه ظرفیت بالای تخصصی و درمانی این بیمارستان است اما در لایه‌های پنهان این ظرفیت، کمبودهایی تلخ و نگران‌کننده وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، نبود همراه‌سرای بیمار است. موضوعی که مستقیماً با کرامت انسانی، سلامت روان بیماران و همراهان آنان و حتی کیفیت خدمات درمانی گره خورده است.
اگر شب‌هنگام سری به محوطه بیمارستان شریعتی بزنید، با صحنه‌هایی روبه‌رو می‌شوید که زیبنده مردم و مراجعه‌کنندگان به این مرکز درمانی نیست. همراهان بیماران، مردان، زنان و حتی کودکان خردسال که از شهرها و روستاهای دوردست برای درمان عزیزانشان آمده‌اند یا روی نیمکت‌های سرد راهروهای کنار اورژانس دراز کشیده‌اند یا در ماشین‌های شخصی با دشواری شب را به صبح می‌رسانند.
برخی نیز با پتو روی زمین‌های سیمانی محوطه بیمارستان شب‌مانی می‌کنند. این در حالی است که بسیاری از آنان با دغدغه بیماری، هزینه‌های سنگین رفت‌وآمد و اقامت و نگرانی‌های روانی مواجه‌اند. این وضعیت برای استانی همچون هرمزگان که قطب اقتصادی کشور به‌شمار می‌رود، به هیچ‌وجه قابل قبول نیست.
استانی با این همه ظرفیت اقتصادی، صنایع عظیم، مناطق آزاد، بنادر بزرگ، پالایشگاه‌ها و شرکت‌های پتروشیمی، چگونه نمی‌تواند فضایی ساده و استاندارد برای اقامت موقت خانواده بیماران خود فراهم کند؟ برخلاف تصور برخی مدیران، همراه‌سرا یک ساختمان رفاهی لوکس نیست.
همراه‌سرا یک ضرورت خدماتی در کنار هر بیمارستان است که باید دست‌کم حداقل امکانات برای اقامت شبانه چند ساعته همراه بیمار را فراهم کند. داشتن چند اتاق ساده، دسترسی به سرویس‌های بهداشتی، حمام، سیستم گرمایشی و سرمایشی و امنیت اولیه، همه آن چیزی است که یک همراه‌سرا باید داشته باشد.
وجود چنین فضایی نه‌تنها به سلامت روان همراهان و آرامش بیماران کمک می‌کند، بلکه بار اضافی را از فضای داخلی بیمارستان (مانند راهروها، صندلی‌ها و محوطه اورژانس) برمی‌دارد و محیط درمانی را سامان می‌دهد.
برای حل این مشکل اساسی، می‌توان کارهایی را در دستور کار قرار داد که از آن جمله می‌توان به تشکیل کارگروه ویژه توسط دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان برای طراحی، مکان‌یابی، برآورد هزینه و تعیین الزامات احداث همراه‌سرا در بیمارستان شریعتی، اختصاص یک قطعه زمین مناسب در مجاورت بیمارستان از سوی اداره کل راه و شهرسازی یا شهرداری بندرعباس برای ساخت همراه‌سرا، در قالب واگذاری با کاربری خدمات درمانی و موقت، جذب مشارکت صنایع بزرگ و نهادهای اقتصادی فعال در استان در قالب مسئولیت اجتماعی برای تأمین هزینه ساخت یا تجهیز همراه‌سرا، دعوت از خیرین سلامت استان و کشور از طریق مجمع خیرین سلامت و نهادهای مردمی برای مشارکت در ساخت این فضای ضروری، افزودن ردیف اعتباری مستقل در بودجه سالانه دانشگاه علوم پزشکی با حمایت نمایندگان مجلس و شورای برنامه‌ریزی استان، جهت نگهداری و توسعه همراه‌سرا در سال‌های آینده و همکاری با سازمان‌های مردم‌نهاد و گروه‌های جهادی برای تجهیز و بهره‌برداری اولیه از فضاهای موقت تا زمان احداث همراه‌سرای دائمی اشاره کرد.
با وجود اهمیت این بیمارستان به عنوان یکی از کلیدی‌ترین مراکز درمانی جنوب کشور، تداوم این وضعیت غیراستاندارد در شأن مردم شریف استان هرمزگان نیست. مسئولان استانی، نمایندگان مجلس، مدیران صنایع و نهادهای تصمیم‌ساز موظف‌اند با اتخاذ تصمیمات فوری و اجرای اقدامات عملی، زمینه ساخت همراه‌سرایی شایسته را در بیمارستان شریعتی فراهم کنند.
همچنین صنایع می توانند در راستای ایفای نقش مسئولیت‌های اجتماعی شان همراه سرا را در این بیمارستان بسازند و بر اساس بند خ ماده ۲۰ قانون پنجساله هفتم توسعه این هزینه از اصل مالیات شان کسر می شود. مردم نباید برای درمان عزیزانشان، علاوه بر درد بیماری، سختی شب‌مانی در ماشین یا راهروهای بیمارستان را هم به جان بخرند.
ثبت دیدگاه