دریانیوز// با اعلام آتش‌بس اخیر میان ایران و رژیم صهیونیستی، بار دیگر مسئله‌ای حساس و تعیین‌کننده در فضای امنیتی و سیاسی منطقه مطرح شده است. هرچند این اعلام در ظاهر نشانه‌ای از فروکش کردن بحران تلقی می‌شود، اما تجربه‌های تاریخی و رفتارهای گذشته این رژیم، ما را به سمت نگاهی محتاطانه و تحلیلی‌تر هدایت می‌کند. آیا این آتش‌بس مقدمه‌ای برای کاهش واقعی تنش‌هاست یا تنها سکوتی تاکتیکی پیش از تندبادی بزرگ‌تر؟
تاریخچه درگیری‌های پیشین نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی بارها از ابزار آتش‌بس نه به‌عنوان مسیری برای صلح، بلکه به‌مثابه فرصتی برای تجدید سازمان، بازآرایی نیروها و پیش‌برد اهداف امنیتی خود استفاده کرده است. نمونه‌های مشخصی در لبنان و غزه وجود دارند که در آنها و در بحبوحه آتش‌بس، رهبران مقاومت مورد ترور قرار گرفتند. عملیاتی که نه‌تنها موجب فروپاشی بخشی از ساختارهای مقاومت شد، بلکه به بی‌اعتمادی عمیق‌تری در فضای منطقه دامن زد.
نمی‌توان انکار کرد که در منطق رفتاری این رژیم منحوس، آتش‌بس‌ها اغلب به‌عنوان ابزاری موقت برای خرید زمان و آرام کردن فضای رسانه‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در چنین شرایطی، فرصت برای بازسازی زرادخانه‌ها، جمع‌آوری اطلاعات امنیتی و طراحی عملیات‌های مخفیانه فراهم می‌شود. از همین رو، ناظران سیاسی معتقدند که آرامش فعلی، اگرچه از شدت بحران کاسته، اما ممکن است مقدمه فازی تهاجمی‌تر و پنهان‌تر باشد. از مهم‌ترین نگرانی‌های کنونی، احتمال بازگشت سیاست ترورهای هدفمند است.
روشی که رژیم صهیونیستی بارها برای تضعیف جریان‌های مقاومت از آن بهره گرفته و شرایط کنونی می‌تواند زمینه‌ساز موج جدیدی از ترورهای پنهانی باشد به‌ویژه اگر طرف مقابل تصور کند که فضا برای چنین اقداماتی مهیاست. لذا ارتقاء تدابیر حفاظتی، افزایش کنترل اطلاعاتی و هوشیاری کامل نسبت به تحرکات دشمن، از اولویت‌های فوری‌ست.
مقاومت در چنین بزنگاه‌هایی باید دو مسیر هم‌زمان را دنبال کند از یک سو تقویت خود در برابر تهدیدات احتمالی و حفظ انسجام درونی و از سوی دیگر آگاه‌سازی افکار عمومی درباره واقعیت‌های پشت پرده آتش‌بس. تجربه‌های گذشته نشان داده که غفلت یا اعتماد بیش از حد می‌تواند هزینه‌هایی سنگین به همراه داشته باشد. آتش‌بس موجود اگرچه می‌تواند فشار روانی و انسانی در کوتاه‌مدت را کاهش دهد، اما تجربه، تحلیل و رفتارشناسی گذشته رژیم صهیونیستی همگی گواه آن‌اند که این آرامش را باید با تردید نگریست.
آتش‌بس واقعی نیازمند صداقت، ضمانت اجرایی و نظارت بی‌طرفانه است عناصری که در این توافق جای خالی‌شان احساس می‌شود. بنابراین پیام این آتش‌بس نه الزاماً نشانه‌ای از پایان تنش، بلکه می‌تواند هشداری درباره آغاز فصلی جدید از تقابل پنهان باشد. وظیفه امروز، هوشیاری، آمادگی و پرهیز از خوش‌باوری است چرا که امنیت ملی بیش از هر چیز به درک درست از دشمن و رفتار آینده‌نگرانه وابسته است.
رژیم صهیونیستی تاکنون نشان داده به هیچ قاعده و تفاهم‌نامه آتش‌بسی پایبند نمی‌باشد چه برسد به اینکه بین جمهوری اسلامی ایران و این رژیم سفاک نیز هیچ نوشته‌ای وجود ندارد به همین دلیل باید هر لحظه منتظر این بود که جنگ تحمیلی مجدد آغاز شود و ما این بار نباید غافلگیر شویم و باید آمادگی خود را حفظ کرده و نقاط ضعف خود را برطرف نماییم.
این نبرد یک نبرد وجودی است و رژیم کودک‌کش صهیونی برای اینکه مدتی بیشتر به حیات نحس خود ادامه دهد قصد دارد جنگ تمام عیاری که علیه کشور ما آغاز کرده را بعد از تجدید قوا ادامه دهد و این بار دیگر نباید فرصت نفس کشیدن به او داده شود و هر چه زودتر باید طومار آن را پیچید و این رژیم را از روی زمین محو کرد تا خاورمیانه و کشورهای اسلامی بتوانند در آرامش به زندگی خود ادامه دهند.
نابودی رژیم صهیونیستی نزدیک است و در این شرایط همانگونه که مردم تاکنون هم‌دل و یک‌صدا بوده‌اند باید این مسیر ادامه یابد و به پشتیبانی از نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ادامه دهیم تا آنها با قدرت بر جبهه باطل پیروز شوند ان‌شاا…
ثبت دیدگاه