دریانیوز// در شامگاه امشب، زمانی که رژیم جعلی و کودک‌کش صهیونیستی بار دیگر ماهیت ترس‌خورده و جنایتکار خود را به نمایش گذاشت،ساختمان سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را آماج حمله قرار داد.
حمله‌ای که نه از سر قدرت، بلکه از وحشت بود؛ وحشت از صدایی که رساتر از همیشه در برابر ظلم فریاد می‌زند.در همین لحظهٔ تاریک، نوری درخشان‌تر از تمام نورافکن‌ها برخاست؛ سحر امامی، شیرزن رسانه‌ای ایران، بی‌هراس و با اقتداری مثال‌زدنی در قاب زندهٔ تلویزیون ایستاد.
با نگاهی استوار و اشاره‌ای محکم از دستانی که لرزش نمی‌شناختند او نه فقط به دوربین، بلکه به جهان پیام داد: رسانهٔ ملت شریف ایران خاموش نمی‌شود، حتی اگر دیوارها بلرزند.
این لحظه، تصویر واضحی‌ست از جنگی که دیگر محدود به میدان‌های فیزیکی نیست. این جنگ، جنگ معنا، روایت و اراده است. آن‌ها که از حقیقت می‌ترسند، می‌کوشند صدایش را خاموش کنند. اما تاریخ گواه است که حقیقت را نمی‌توان با موشک سرکوب کرد.
حمله به صدا و سیما، حمله به وجدان بیدار جامعه است. اما دشمن بداند:
هر گلوله‌ای که به سوی صدای ما شلیک کند، پژواکی خواهد شد در دل میلیون‌ها ایرانی که امروز بیش از همیشه، متحد، هوشیار و ایستاده‌اند.
در پی این حمله، رژیم صهیونیستی در ادعایی بی‌پایه و متعارف با منطق تهاجمی خود، اعلام کرد: «ساختمان صداوسیما برای اهداف نظامی استفاده می‌شد» ادعایی که برای آگاهان به تاریخ، یادآور بهانه‌های تکراری و توجیه‌گر جنایات جنگی در فلسطین، لبنان و سوریه است.
اما ملت ایران فریب این روایت‌سازی‌ها را نمی‌خورد. حمله به صداوسیما، حمله به صدای ملت است؛ صدایی که سال‌هاست در برابر تحریف، تحریم و تهدید، رساتر از همیشه ایستاده است.
ثبت دیدگاه