دریانیوز// وقتی برخی افراد، سگهایشان را در معابر عمومی و پیادهروها میگردانند، این رفتار میتواند باعث ترس، اضطراب یا آسیب روانی در کودکان و نوجوانانی شود که آمادگی یا امنیت روانی برخورد با سگ را ندارند.
سگگردانی در فضای عمومی، فقط یک موضوع سلیقهای یا سبک زندگی نیست، بلکه یک تهدید روانی بالقوه برای گروهی از شهروندان آسیبپذیر، بهویژه کودکان، محسوب میشود.
در حالی سگگردانی به پدیدهای رایج در برخی محلههای شهری تبدیل شده و غفلت از آثار روانی و اجتماعی این رفتار برای گروههای حساس بهویژه کودکان و نوجوانان، زنگ خطری است که کمتر شنیده میشود؛ زنگ خطری که امنیت روانی در فضای عمومی را تهدید میکند.
در پیادهروها و اغلب پارکها، آنچه روزی فقط محل عبور و مرور و تفریح مردم بود، حالا به عرصهای برای نمایش سگهای خانگی بدل شده است. پدیده «سگگردانی» که در ابتدا مختص محلههای خاص و طبقات خاص تلقی میشد، امروز در کوچهها و پارکهای عمومی شهرهایی چون بندرعباس نیز مشاهده میشود.
اما آنچه کمتر به آن پرداخته شده، نه موضوع نگهداری از سگ در خانه، بلکه تبعات روانیِ حضور بیقاعده این حیوانات در فضای عمومی برای کودکان و نوجوانان است.روانشناسان کودک و متخصصان علوم اجتماعی بر این باورند که مواجهه ناگهانی کودک با حیواناتی مانند سگ، بهویژه اگر همراه با پارس یا حرکات تند و ناگهانی باشد، میتواند زمینهساز ترس مزمن، اضطراب شبانه و حتی اختلالات رفتاری بلندمدت شود.
خانوادههایی در بندرعباس روایت میکنند که فرزندشان پس از یک تجربه ناخوشایند با سگِ یکی از همسایهها، از رفتن به پارک یا حتی کوچه پرهیز میکند.در گذشته، سگگردانی رفتاری بود که بیشتر در میان جوانان و نوجوانان رواج داشت، اما اکنون این الگو تغییر کرده و دامنه آن به افراد میانسال و حتی سالمندان نیز گسترش یافته است.
در یکی از پارکهای محله قدیمی بندرعباس، چندین مرتبه مشاهده شده که خانمها و آقایانی مسن، با قلاده در دست و سگهایی از نژادهای مختلف، برای قدم زدن وارد پارک میشوند.
یکی از این افراد که هر روز با دو سگ به پارک میآید، میگوید: «سگها در خانه کلافه میشوند، باید بیایند هوا بخورند و تفریح کنند.» اما این نگرش، اگرچه از منظر حیواندوستی قابل درک است، در بسیاری موارد با نادیدهگرفتن آرامش روانی کودکان، سالمندان و حتی بانوان همراه است.یکی از مادران ساکن محله نیز میگوید: فرزندم با دیدن هر سگی شوکه میشود. بارها از صاحب سگ خواستیم فقط در زمان خلوت بیرون بیاید، اما توجهی نمیشود.
بسیاری از شهروندان از سگگردانی در پارکها و پیادهروهای عمومی که فضای دلهرهآور برای کودکان ایجاد میکند گلایهمندند. اگرچه نگهداری از حیوانات خانگی در قانون بهطور کامل ممنوع نیست، اما قانونگذار در سالهای اخیر نسبت به گرداندن سگ در اماکن عمومی هشدار داده و در برخی شهرها ممنوعیتهایی از سوی شورای شهر یا پلیس اعمال شده است. با این حال، نبود نظارت کافی و بیتوجهی به حقوق سایر شهروندان، باعث شده تا این رفتار اجتماعی روز به روز گسترش یابد.
ترس، اشک و التماس؛ دخترم دیگر نمیخواهد به پارک برود
* روایتی از یک مادر بندرعباسی درباره تبعات روانی سگگردانی برای کودکان
در گوشهای از پارک، مادری در حال بازی با پسر خردسالش دیده میشود، او را میشناسم چون هر روز عصر دوتا فرزندانش را به پارک میآورد، این بار اما خبری از دخترش نیست. وقتی از او درباره تجربهاش از سگگردانی میپرسیم، با چشمانی نگران به ما پاسخ میدهد: چند وقت پیش با دو فرزندم به پارک آمده بودیم. ناگهان سگی که با صاحبش قدم میزد، با دیدن ما شروع به پارس کردن کرد.
دخترم که فقط شش سالش است، چنان جیغی زد که دل هر کسی را به درد میآورد. از آن روز به بعد، دیدن هر سگی، حتی اگر آرام باشد برای دخترم استرسآور است.او ادامه میدهد: دخترم با التماس از من میخواهد که دیگر او را به پارک نیاورم، چون آنجا سگ هست. الان هم نزد مادربزرگش گذاشتهام تا برادرش را به پارک بياورم، ما به پارک میآمدیم برای تفریح، برای آرامش بچهها. حالا آرامش دخترم در خانه هم گرفته شده. حتی بعصی شبها در خواب کابوس میبیند.
این مادر از مسئولان درخواست دارد که صدای خانوادههایی چون او را بشنوند: ما مخالف نگهداری از حیوان نیستیم. ولی فضای عمومی باید برای همه امن باشه، نه فقط برای سگها و صاحبانشون.
آلودگی پارکها با مدفوع و ادرار سگها/ سلامت کودکان و نوجوانان درخطر است
طبق مشاهدات عینی خبرنگار ما، یکی دیگر از نکات قابلتأمل در پدیده سگگردانی، استفاده نابهجا از فضاهای عمومی ازجمله پارکهاست؛ مکانهایی که بهطور طبیعی محل بازی و تفریح کودکان و خانوادهها هستند. متأسفانه برخی افراد بدون توجه به این مسئله، سگهای خود را به این فضاها میآورند و در حالیکه سگها در کنار درختان و گلها دفع ادرار و مدفوع میکنند، سلامت جسمی و روانی کودکان و نوجوانان را به خطر میاندازند. این وضعیت نهتنها تهدیدی برای بهداشت عمومی محسوب میشود، بلکه امنیت روانی خانوادهها را نیز مختل کرده است.
هزینههای میلیونی برای سگ خانگی
با نگاهی گذرا به برخی فروشگاههای لوازم حیوانات خانگی در بندرعباس، میتوان به واقعیت پنهانی از دنیای پرزرقوبرق نگهداری سگ و گربههای خانگی پی برد؛ واقعیتی که شاید بسیاری از شهروندان از آن بیخبر باشند. در این فروشگاهها، قفسههایی پر از لباسهای رنگارنگ، کفشهای کوچک، داروهای وارداتی، انواع شامپوهای مخصوص پوست حیوانات، و حتی غذای خشک و مرطوب با برندهای خارجی دیده میشود که قیمت آنها از چند صد هزار تومان تا چند میلیون تومان متغیر است.
یکی از فروشندگان قدیمی لوازم حیوانات خانگی (پتشاپ) در شهر بندرعباس میگوید: «بعضی از مشتریهای ما برای سگشان ماهانه بیشتر از سه میلیون تومان هزینه میکنند. از واکسن دورهای گرفته تا دارو، غذاهای گرانقیمت، لباس، شناسنامه و حتی عطر مخصوص! بعضیها برای تولد حیوانشان کیک سفارشی میگیرند و جشن برگزار میکنند. این هزینهها در حالیست که در همین شهر، کودکان زیادی از امکانات اولیه مانند تغذیه کامل، فضای بازی ایمن، آموزش مناسب و خدمات روانشناسی بیبهرهاند.
تضاد تلخی میان کودکی که از پارس یک سگ در پارک دچار ترس دائمی شده و حیوانی که برای گردش بیرون میرود تا افسرده نشود، خود گویای بیتعادلی فرهنگی و اجتماعی تازهایست که جامعه با آن روبهرو شده است. با یک حساب سرانگشتی، نگهداری از یک سگ یا گربه در خانه میتواند بیش از یک سوم حقوق یک کارگر یا کارمند را ببلعد.
سگگردانی اگرچه از نگاه برخی، نمادی از سبک زندگی مدرن تلقی میشود، اما در شهرهایی با تراکم بالا و حساسیت اجتماعی مانند بندرعباس، به چالشی برای امنیت روانی عمومی و اختلال در آرامش کودکان و نوجوانان بدل شده است. حالا بیش از هر زمان، ضرورت تدوین مقررات روشن، ایجاد فرهنگسازی هدفمند، و اجرای قانون در برابر این پدیده احساس میشود؛ چرا که آرامش کودکان، از نیاز تفریح حیوانات خانگی مهمتر است.
ثبت دیدگاه