دریانیوز// حادثه دردناک انفجار در بندر شهید رجایی، در کنار همه تلاش های کادر امداد، بهداشت و درمان که با نهایت مسئولیت و شجاعت به ایفای نقش خود پرداختند و مخلصانه در خط اول رسیدگی به مجروحان ایستادند جای بسی تقدیر و سپاس دارد ولی این حادثه زیرساخت‌های بهداشتی و درمانی بندرعباس را به شدت به چالش کشید و ضعف های آن به شکلی تلخ نمایان ساخت.
این رویداد نشان داد که سیستم درمانی موجود به سختی از عهده رسیدگی به حادثه ای نظیر بندر شهید رجایی بر می آید چه رسد به بحران‌های گسترده‌تر. مراجعات همه روزه مردم در طول سال به استان های همجوار برای درمان و انتقال برخی مصدومان حادثه اخیر به استان‌های همجوار و فاصله زیاد قرارگیری بیمارستان های بندرعباس تا محل بروز حادثه بندر شهید رجایی گواهی بر این مدعاست که ظرفیت و تعداد بیمارستان ها و مراکز درمانی ما پاسخگوی نیازهای کنونی نیست، چه برسد به شرایط اضطراری پیچیده‌تر.
اگر مقیاس این قبیل حوادث به چند صنعت کشیده شود و مردم عادی نیز در شمار این مصدومان قرار گیرند مجروحان را باید به کجا انتقال داد؟ و این وضعیت چطور پاسخگوی حفظ جان و سلامت مردم شهر خواهد بود؟
صنایع بزرگ و متنوع مستقر در استان هرمزگان، به‌ویژه در غرب بندرعباس، سال‌هاست که از مزیت‌های بی‌نظیر این منطقه – از نیروی انسانی متعهد گرفته تا منابع طبیعی و موقعیت استراتژیک بهره می‌برند و درآمد های سرشاری را نصیب مجموعه های خود و کل کشور می کنند. اما آیا بازگشت این سرمایه‌گذاری‌ها به جامعه محلی متناسب با میزان بهره‌برداری از این ظرفیت‌ها بوده است؟
متأسفانه پاسخ منفی است. صنایع استان باید به این درک برسند که توسعه پایدار بدون سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حیاتی مانند بهداشت و درمان ممکن نیست. وضعیت بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بندرعباس در شرایط عادی نیز با چالش‌های جدی روبه‌روست. تصور وقوع حوادثی مشابه در چندین واحد صنعتی به‌طور همزمان، کابوسی است که باید پیش از وقوع آن چاره‌اندیشی کرد.
ساخت بیمارستان‌های جدید با امکانات پیشرفته و تربیت نیروهای متخصص تنها راه برون‌رفت از این بن‌بست است. این امر بدون مشارکت فعال صنایع بزرگ استان محقق نخواهد شد. یک سوال جدی این است که چرا صنایع غرب استان بیمارستان تخصصی متناسب با صنعتی که در آن مشغول به کار هستند، حداقل برای نیروهای خودشان نساخته اند تا در اسرع وقت به حال آسیب دیدگان رسیدگی کنند؟
درحالی که ساخت حداقل یک بیمارستان در محدوده غرب بندرعباس با مشارکت همین صنایع که درآمدهای بسیار زیادی دارند کاری بسیار سهل است که در کوتاه ترین زمان ممکن هم امکان تحقق دارد.عدالت حکم می‌کند که هر یک از صنایع بر اساس میزان بهره‌برداری از منابع استان و تعداد نیروی انسانی شاغل در آن، سهم خود را در این پروژه‌های حیاتی ایفا کنند.
این مشارکت می‌تواند در قالب ساخت بیمارستان‌های عمومی و تخصصی، تجهیز مراکز درمانی موجود، راه اندازی ایستگاه های امدادی مجهز یا حتی ایجاد مراکز آموزشی علوم پزشکی باشد. صنایعی که روزانه از آب، هوا و خاک این منطقه استفاده می‌کنند، باید در حفظ سلامت مردمی که در سایه آن‌ها زندگی می‌کنند نیز پیشگام باشند. این که این صنایع از همه ظرفیت های منطقه استفاده کنند و کوچکترین رسیدگی به مردم محلی نداشته باشد یک دهن‌کجی بزرگ به همین مردم است.
پیوند ناگسستنی بین صنعت و جامعه محلی ایجاب می‌کند که مسئولیت اجتماعی بنگاه‌های اقتصادی در اولویت قرار گیرد. سرمایه‌گذاری در بخش بهداشت و درمان نه‌تنها زندگی شهروندان را نجات می‌دهد، بلکه به ثبات و پایداری خود صنایع نیز کمک می‌کند. زمان آن رسیده که صنایع هرمزگان به‌جای نگاه حداقلی، با رویکردی پیشگیرانه و آینده‌نگر، در توسعه زیرساخت‌های درمانی استان مشارکت جدی داشته باشند.
حادثه اخیر باید به عنوان نقطه عطفی در بازنگری مسئولیت‌پذیری اجتماعی صنایع تلقی شود. توسعه واقعی زمانی محقق می‌شود که رشد اقتصادی با ارتقای کیفیت زندگی مردم همراه باشد. صنایع هرمزگان این فرصت را دارند که با سرمایه‌گذاری واقعی در بخش سلامت، الگویی برای مسئولیت‌پذیری اجتماعی در سطح کشور شوند. آینده‌ای ایمن‌تر و سالم‌تر برای همه هرمزگانی‌ها نیازمند عزمی جمعی است که صنایع استان باید سهم عمده‌ای در آن ایفا کنند.
ثبت دیدگاه