دریانیوز//حادثه ناگوار انفجار در بندر شهید رجایی بندرعباس که متأسفانه منجر به جان‌باختن، مصدومیت و مفقودی صدها نفر از هم‌وطنان شد، بار دیگر توجه افکار عمومی را به میزان آمادگی و ظرفیت زیرساخت‌های درمانی کشور، به‌ویژه در مناطق حساس و راهبردی، جلب نمود.
این واقعه دلخراش، ضمن آنکه بار غم و اندوه سنگینی بر دوش خانواده‌های آسیب‌دیدگان نهاد، ظرفیت‌های محدود درمانی استان هرمزگان را با چالشی کم‌سابقه مواجه ساخت. با در نظر گرفتن شدت جراحات وارده به شمار زیادی از مصدومان، پیش‌بینی می‌شود فرآیند درمان این افراد، نه‌تنها به خدمات فوری پزشکی نیازمند باشد، بلکه نیازمند تداوم مراقبت‌های درمانی تخصصی و توان‌بخشی جسمی و روانی در بلندمدت نیز خواهد بود.
در این میان، استان هرمزگان که پیش‌تر نیز با کمبود چشمگیر تخت‌های بیمارستانی، پزشک، پرستار و تجهیزات تخصصی روبه‌رو بوده است، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند مداخلات راهبردی و حمایت‌های ملی است.
بر اساس آمارهای موجود، استان هرمزگان با کمبود قریب به هزار تخت بیمارستانی مواجه بوده و بخش قابل توجهی از بیماران برای دریافت خدمات درمانی تخصصی، ناگزیر به مراجعه به استان‌های دیگر هستند. در چنین شرایطی، پذیرش حجم بالای مصدومان این حادثه، بدون تقویت فوری امکانات درمانی، نه‌تنها ممکن نیست، بلکه سلامت عمومی منطقه را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.
لذا انتظار می‌رود دولت و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در نخستین گام، نسبت به اعزام تیم‌های پزشکی متخصص، تأمین تجهیزات پیشرفته، راه‌اندازی مراکز درمانی موقت و بهره‌گیری از ظرفیت نیروهای داوطلب اقدام نمایند. از سوی دیگر، با توجه به آثار روانی مخرب این حادثه، ارائه خدمات روان‌درمانی به مصدومان و خانواده‌های آسیب‌دیده نیز باید در دستورکار فوری نهادهای ذی‌ربط قرار گیرد.
همچنین این حادثه می‌تواند زمینه‌ساز بازنگری و تدوین برنامه‌ای جامع برای توسعه زیرساخت‌های سلامت در استان هرمزگان باشد. ضروری است سیاست‌گذاران سلامت کشور، با نگاه ویژه به استان‌های مرزی و راهبردی، در مسیر تقویت تاب‌آوری نظام سلامت گام بردارند. ارتقای ظرفیت بیمارستان‌ها، افزایش جذب پزشکان و پرستاران متخصص، توسعه مراکز درمانی و تأمین منابع پایدار مالی، تنها بخشی از اقداماتی است که در این مسیر باید مدنظر قرار گیرد.
در نهایت، حادثه بندر شهید رجایی نباید صرفاً به عنوان یک رویداد تراژیک نگریسته شود، بلکه باید آن را نقطه آغاز تحول در نگاه به سلامت مناطق راهبردی کشور دانست. حفظ کرامت انسانی و صیانت از سلامت آحاد جامعه، وظیفه‌ای ملی است که نیازمند مشارکت، مسئولیت‌پذیری و اقدام هماهنگ نهادهای حاکمیتی و عمومی است.
ثبت دیدگاه