دریانیوز// یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کار و کارگر، فرصتی است برای پاسداشت تلاش بی‌وقفه‌ی کارگران، کسانی که با دستان توانمند و قلب‌های پرامیدشان، چرخ‌های اقتصاد و صنعت را به حرکت درمی‌آورند.
در استانی مانند هرمزگان، که به دلیل موقعیت استراتژیک و وجود بنادر عظیم، صنایع بزرگ، معادن غنی و بنگاه‌های اقتصادی کوچک و بزرگ، نقشی کلیدی در اقتصاد ملی ایفا می‌کند، کارگران نه‌تنها ستون فقرات توسعه‌ی اقتصادی‌اند، بلکه نمادی از استقامت و سخت‌کوشی در برابر چالش‌های روزمره به شمار می‌روند.
این روز، فرصتی است تا به نقش بی‌بدیل کارگران در پیشرفت هرمزگان و کشورمان بپردازیم، به مطالبات برحق آن‌ها توجه کنیم و یاد کارگرانی را گرامی بداریم که در حوادث تلخی مانند انفجار اخیر بندر شهید رجایی جان خود را از دست دادند.هرمزگان، با دارا بودن بندر استراتژیک شهید رجایی، یکی از بزرگ‌ترین دروازه‌های تجاری ایران و همچنین صنایع عظیم فولاد، آلومینیوم، پالایشگاه‌های نفت و گاز، و معادن غنی، به نیروی کار عظیمی وابسته است.
بیش از ۱۴ هزار کارگر مستقیم و ۴۲ هزار کارگر ماهر، نیمه‌ماهر و ساده در بخش‌های مختلف بندری، دریایی، فنی و مهندسی این استان مشغول به کارند. این کارگران، از رانندگان ماشین‌های سنگین گرفته تا تکنسین‌های متخصص و کارگران ساده، با تلاش شبانه‌روزی خود، زنجیره‌ی تولید و تجارت را زنده نگه می‌دارند.
بندر شهید رجایی، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بنادر ایران، با بیش از ۷ هزار کارگر، به‌تنهایی نمونه‌ای برجسته از نقش کارگران در اقتصاد ملی است.علاوه بر بنادر، صنایع معدنی هرمزگان نیز به کارگرانی وابسته است که در شرایط سخت و طاقت‌فرسا، مواد اولیه‌ی مورد نیاز صنایع کشور را تأمین می‌کنند.
از معادن سنگ‌آهن و گچ گرفته تا فعالیت‌های مرتبط با استخراج و فرآوری، کارگران این بخش با به خطر انداختن سلامت و جان خود، به توسعه‌ی اقتصادی کمک می‌کنند. بنگاه‌های اقتصادی کوچک و بزرگ، از کارگاه‌های محلی تا شرکت‌های بزرگ، نیز به نیروی کارگری وابسته‌اند که با مهارت و تعهد، تولید را ممکن می‌سازند.
کارگران هرمزگان نه‌تنها در حوزه‌ی تولید و صنعت، بلکه در حفظ هویت فرهنگی و اجتماعی این استان نقش دارند. آن‌ها با تلاش بی‌وقفه، خانواده‌های خود را تأمین می‌کنند و به رشد جوامع محلی کمک می‌کنند. اما این تلاش عظیم، اغلب با چالش‌هایی همراه است که توجه ویژه‌ای را طلب می‌کند.مطالبات کارگران،صدایی است که باید شنیده شود.با وجود نقش حیاتی کارگران در اقتصاد هرمزگان، مطالبات و خواسته‌های آن‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شود.
امنیت شغلی، دستمزد عادلانه، شرایط ایمن کاری، بیمه‌ی مناسب و حمایت از خانواده‌های کارگران از جمله خواسته‌های بنیادین این قشر زحمتکش است. بسیاری از کارگران هرمزگان، به‌ویژه در بخش‌های پیمانکاری، با قراردادهای موقت و حقوق ناکافی مواجه‌اند. این وضعیت، امنیت شغلی آن‌ها را به خطر می‌اندازد و فشار اقتصادی سنگینی بر دوش خانواده‌هایشان قرار می‌دهد.یکی از مهم‌ترین مطالبات کارگران، بهبود شرایط ایمنی در محیط کار است.
حوادث کاری که متأسفانه در سال‌های اخیر در ایران رو به افزایش بوده، جان بسیاری از کارگران را گرفته است. بر اساس گزارش‌ها، از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲، تعداد قربانیان حوادث کاری از ۱۶۵۵ نفر به ۲۱۱۵ نفر افزایش یافته است. این آمار، هشداری جدی درباره‌ی فقدان استانداردهای ایمنی در محیط‌های کاری است.
کارگران هرمزگان، به‌ویژه در بخش‌های پرخطر مانند بنادر، معادن و صنایع شیمیایی، بیش از دیگران در معرض این خطرات قرار دارند.علاوه بر این، کارگران خواستار توجه به حقوق بازنشستگی، حمایت از کارگران آسیب‌دیده و پرداخت غرامت به خانواده‌های قربانیان حوادث کاری‌اند. این مطالبات که ریشه در عدالت اجتماعی دارد، باید در اولویت برنامه‌های مسئولان قرار گیرد.
جنبش کارگری ایران، از دوران مشروطه تا امروز، همواره بر این حقوق تأکید کرده و خواستار ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری برای دفاع از منافع این قشر بوده است.انفجار در بندر شهید رجایی،زخمی عمیق بر پیکر جامعه‌ی کارگری است.یکی از تلخ‌ترین حوادث اخیر که قلب جامعه‌ی کارگری هرمزگان را به درد آورد، انفجار مهیب بندر شهید رجایی در ششم اردیبهشت ۱۴۰۴ بود.
این حادثه، که به دلیل انفجار کانتینرهای مواد شیمیایی خطرناک رخ داد، تاکنون جان ده‌ها کارگر را گرفته و بیش از هزار نفر را مصدوم کرده است. بر اساس گزارش‌ها، بیشتر قربانیان این انفجار کارگرانی بودند که در شرایط سخت و بدون ایمنی کافی مشغول به کار بودند.
این حادثه، بار دیگر نشان داد که فقدان نظارت، بی‌توجهی به استانداردهای ایمنی و سهل‌انگاری در مدیریت، چه هزینه‌های سنگینی بر دوش کارگران و خانواده‌هایشان می‌گذارد. کارگران قربانی این انفجار، نه‌تنها نان‌آوران خانواده‌های خود بودند، بلکه بخشی از هویت و تلاش جامعه‌ی هرمزگان را نمایندگی می‌کردند.
آن‌ها که برای تأمین معاش خود و عزیزانشان در گرمای طاقت‌فرسای بندرعباس و در محیطی پرخطر کار می‌کردند، شایسته‌ی تقدیر و حمایت‌اند، نه فراموشی و بی‌توجهی.اکنون که این حادثه‌ی غم‌انگیز رخ داده، وظیفه‌ی همه‌ی ما، از مسئولان استانی و کشوری گرفته تا نهادهای مدنی و جامعه‌ی محلی، است که به حمایت از خانواده‌های قربانیان برخیزیم. این خانواده‌ها، که داغ عزیزان خود را دیده‌اند، نباید با مشکلات اقتصادی و بی‌توجهی مضاعف مواجه شوند.
پرداخت غرامت عادلانه، تأمین معیشت بازماندگان، ارائه‌ی خدمات درمانی به مصدومان و حمایت روانی از خانواده‌های داغدار، کم‌ترین وظیفه‌ای است که باید به انجام برسد.علاوه بر این، باید تحقیقات جامعی درباره‌ی علل این انفجار انجام شود و مقصران آن، در هر سطحی که باشند، پاسخگو شوند. تکرار چنین حوادثی، نشانه‌ای از ضعف در مدیریت و نظارت است که نمی‌توان به‌سادگی از کنار آن گذشت.
ایجاد کمیته‌های مستقل برای بررسی حوادث کاری و تدوین قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای ایمنی محیط کار، گامی ضروری برای پیشگیری از تکرار این فجایع است.روز جهانی کار و کارگر، تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه دعوتی است برای بازنگری در جایگاه کارگران در جامعه و تعهد به بهبود شرایط زندگی و کار آن‌ها. در هرمزگان، که کارگرانش با چالش‌های اقتصادی، محیطی و اجتماعی متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، این روز باید به فرصتی برای شنیدن صدای کارگران، رسیدگی به مطالباتشان و گرامی‌داشت یاد قربانیان حوادث کاری تبدیل شود.
ما، به‌عنوان جامعه‌ای که حیات اقتصادی‌اش به کارگران وابسته است، وظیفه داریم از حقوق این قشر دفاع کنیم. کارگران هرمزگان، با تلاش بی‌وقفه‌ی خود، نه‌تنها به اقتصاد استان و کشور خدمت می‌کنند، بلکه الگویی از استقامت و تعهد ارائه می‌دهند. بیایید با حمایت از مطالبات آن‌ها، بهبود شرایط کاری و رسیدگی به خانواده‌های قربانیان حوادثی مانند انفجار بندر شهید رجایی، نشان دهیم که قدردان این تلاشگران بی‌ادعا هستیم.
در پایان، به روح پاک کارگرانی که در راه خدمت به میهن جان خود را از دست دادند، درود می‌فرستیم و برای بازماندگانشان صبر و شکیبایی آرزو می‌کنیم. همچنین امیدواریم که مجروحان و مصدومان این حادثه هرچه زودتر به بهبودی کامل برسند. باشد که این روز، سرآغازی برای تحقق عدالت و امنیت برای همه‌ی کارگران هرمزگان و ایران باشد.
ثبت دیدگاه