دریانیوز// هر ساله با فرا رسیدن فصل سرما توجه ویژهای از سوی رسانهها و مسئولان به مصرف انرژی بهخصوص گاز در مناطق گرمتر کشور معطوف میشود.
در این ایام، پویشها و برنامههایی با هدف کاهش مصرف گاز در استانهایی که منابع کمتری دارند برگزار میشود تا گاز کافی برای تأمین نیازهای مناطق سردسیر فراهم شود و مردم آن مناطق بتوانند بدون دغدغه از وسایل گرمایشی استفاده کنند. این اقدامات مهم و ضروری است و نشان از عزم مسئولان برای ایجاد عدالت در توزیع منابع انرژی دارد.
اما متأسفانه همین توجه و اقدامات فقط در فصل سرما مشاهده میشود و با ورود به فصل گرم، به ویژه در استانهای جنوبی کشور شرایط به گونهای است که انگار مردم این مناطق از یاد رفتهاند. استانهایی مانند هرمزگان، بوشهر، سیستان و بلوچستان و خوزستان در فصل تابستان دمایی بالای ۴۰ درجه را تجربه میکنند که همراه با شرجی بسیار بالا زندگی را برای ساکنان این مناطق دشوار و طاقتفرسا میکند.
در چنین شرایطی، برق به یکی از ضروریترین نیازهای مردم تبدیل میشود. سیستمهای سرمایشی، تهویه مطبوع، دستگاههای پزشکی و سایر نیازهای حیاتی به برق وابستهاند و بدون آن ادامه زندگی روزمره به شکل قابلتوجهی مختل میشود.
اما حقیقت تلخ آن است که در این استانها هر سال با افزایش مصرف برق، فشار بر شبکه بیشتر میشود و بهدنبال آن، قطعیهای مکرر و طولانی مدت برق، مشکلاتی جدی برای مردم ایجاد میکند. قطعیهایی که گاهی بیش از دو ساعت طول میکشد و در شرایط دمای بالا و شرجی شدید میتواند خطرات جانی و سلامتی برای افراد حساس مثل کودکان، سالمندان و بیماران به همراه داشته باشد.
علاوه بر این، قطع برق باعث تعطیلی کسبوکارها، خسارات مالی و کاهش کیفیت زندگی میشود. سؤال اساسی که مطرح است این است که چرا هیچ پویش یا برنامهای مشابه آنچه در فصل سرما برای کاهش مصرف گاز وجود دارد، در تابستان برای کاهش مصرف برق در استانهای خنکتر کشور برگزار نمیشود؟
آیا نمیتوان با تشویق و فرهنگسازی در استانهای سردسیر و معتدلتر مصرف برق را کاهش داد تا این انرژی حیاتی به استانهای گرمتر و جنوبی کشور اختصاص یابد و از قطعیهای گسترده جلوگیری شود؟ به نظر میرسد مسئولان تنها به ارائه وعدههای کلی و شعاری بسنده کردهاند؛ وعدههایی که در عمل به قطعی برقهای مکرر و طولانیتر منجر شده است.
قطعیهای برق که از یک ساعت به یک ساعت و نیم، دو ساعت و گاهی بیشتر میرسد، هیچ تناسبی با نیازهای حیاتی مردم استانهای جنوبی ندارد و نشان از ضعف مدیریت و برنامهریزی ناکافی دارد. تعطیلی و کاهش مصرف برق در این مناطق هرگز نمیتواند جایگزین مدیریت صحیح و تأمین پایدار برق باشد.
در مقابل شاهد هستیم که در استانهای شمالی و مرکزی کشور، مصرف برق چندان محدود نشده و مردم این مناطق کمتر با قطعی مواجه میشوند. این عدم تعادل و نابرابری در توزیع و مدیریت برق، عدالت اجتماعی را به شدت مخدوش میکند و حس تبعیض را در بین مردم مناطق جنوبی تقویت میکند.
چالشهای انرژی در ایران امری پیچیده و چندوجهی است و نیازمند راهکارهای بلندمدت و پایدار است. علاوه بر بهبود زیرساختهای شبکه برق و سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر، فرهنگسازی برای مصرف بهینه و پویشهای ملی باید به شکل جدی در دستور کار قرار گیرد. مسئولان میتوانند با ایجاد مشوقهای اقتصادی، اطلاعرسانی موثر و مدیریت هوشمندانه بار، سهم استانهای گرم و مرطوب را در استفاده از برق حفظ کنند و قطعیهای برق را به حداقل برسانند.
از سوی دیگر، لازم است مطالبهگری و توجه به حقوق مردم استانهای جنوبی جدیتر گرفته شود. این مردم همانند سایر هموطنان حق دارند در شرایط عادلانه و انسانی زندگی کنند و نباید در روزگار مدرن به دلیل کمتوجهی به زیرساختها و ضعف مدیریت، گرفتار سختیهای غیرقابل تحمل شوند.
در نهایت، انتظار میرود که مسئولان کشور با درک درست این بحران، اقدامات عملی و مستمری را در جهت تأمین پایدار برق استانهای جنوبی انجام دهند و صرفاً به وعده و شعار اکتفا نکنند. این کار نه تنها وظیفهای انسانی و اجتماعی است بلکه از نظر حفظ اتحاد و همبستگی ملی نیز اهمیت حیاتی دارد.
مردم استانهای جنوبی، که در گرمای طاقتفرسای تابستان با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم میکنند لایق توجه و حمایت جدیتر هستند. این حمایت باید در قالب برنامههای مشخص، بودجهگذاری مناسب، توسعه زیرساختها و اجرای دقیق سیاستهای عدالت محور باشد تا دیگر شاهد تبعیض و محرومیت در تأمین برق نباشیم و هموطنانمان بتوانند تابستانهای سخت را با کمترین مشکل پشت سر بگذارند.
ثبت دیدگاه