دریانیوز// در گوشه‌وکنار جهان، بیمارستان‌ها به صحنه‌ی نبردی خاموش تبدیل شده‌اند؛ نبردی که قربانیان آن نه‌تنها بیماران، که خود پرستاران نیز هستند.
کمبود شدید نیروی پرستاری در بسیاری از کشورها از جمله ایران، بار کاری سنگینی را بر دوش پرستاران باقیمانده گذاشته است. ساعات کاری فرساینده، شیفت‌های طولانی پشت‌سرهم، و اضافه‌کاری‌های اجباری به بخشی عادی از زندگی حرفه‌ای این قشر تبدیل شده است.
اما تحقیقات جهانی هشدار می‌دهند که این شرایط نه‌تنها سلامت پرستاران را به خطر می‌اندازد، بلکه جان بیماران را نیز تهدید می‌کند.بر اساس مطالعات انجام‌شده در کشورهایی مانند انگلیس و استرالیا، بین کمبود پرستار و افزایش خطاهای پزشکی ارتباط مستقیمی وجود دارد.
پژوهشگران دریافته‌اند که خستگی مفرط ناشی از شیفت‌های ۱۲ ساعته یا بیشتر، تمرکز و توانایی تصمیم‌گیری سریع را کاهش می‌دهد. پرستاران خسته، سه برابر بیشتر در معرض اشتباه در تجویز دارو، نظارت نادرست بر وضعیت بیمار، یا ثبت ناقص اطلاعات پزشکی قرار می‌گیرند.
سازمان بهداشت جهانی نیز در گزارش‌های اخیر خود اعلام کرده که کمبود بیش از ۶ میلیون پرستار در سطح جهانی، یکی از عوامل تشدیدکننده‌ی رویدادهای پزشکی قابل پیشگیری است.پیامدهای این چرخه‌ی معیوب، گاه جبران‌ناپذیر است. داده‌ها نشان می‌دهد در بیمارستان‌هایی که نسبت پرستار به بیمار از استانداردهای تعیین‌شده پایین‌تر است، احتمال بروز عوارض پس از عمل، عفونت‌های بیمارستانی و حتی مرگ‌ومیر تا ۲۰ درصد افزایش می‌یابد.
از سوی دیگر، فشار کاری مداوم و استرس ناشی از آن، بسیاری از پرستاران را وادار به ترک شغل یا کاهش ساعات کاری می‌کند که این خود کمبود نیرو را عمیق‌تر می‌سازد.نکته‌ی تکان‌دهنده‌تر آن‌که این معضل تنها محدود به کشورهای در حال توسعه نیست.
حتی در پیشرفته‌ترین سیستم‌های بهداشتی جهان، پرستاران مجبورند گاه مسئولیت مراقبت از ۱۰ بیمار یا بیشتر را هم‌زمان بر عهده بگیرند. تحقیقی در دانشگاه پنسیلوانیا اثبات کرد که هرچه تعداد بیماران تحت مراقبت هر پرستار افزایش یابد، احتمال وقوع خطاهای انسانی به‌شکل تصاعدی بالا می‌رود.
این واقعیت تلخ، پرسشی جدی را پیش‌روی سیاست‌گذاران حوزه‌ی سلامت قرار می‌دهد: چگونه می‌توان انتظار ارائه‌ی مراقبت‌های ایمن و باکیفیت را داشت، درحالی‌که پرستاران – ستون فقرات هر بیمارستان – در سایه‌ی فرسودگی شغلی و بار مسئولیت‌های غیرمنطقی تحلیل می‌روند؟
تا زمانی که گره کور کمبود نیرو و مدیریت نادرست منابع انسانی باز نشود، دور باطلِ «خستگی بیشتر، خطای بیشتر» ادامه خواهد یافت. شاید وقت آن رسیده که صدای اخطار پژوهش‌های جهانی به گوش برسد: نجات جان انسان‌ها، پیش از هرچیز نیازمند حمایت از پرستارانی است که هر روز در خط مقدم نجات جان‌ها می‌ایستند.
ثبت دیدگاه