دریانیوز//در استانی که مردمش در سایه دود، آلودگی، فقر و بیکاری نفس می‌کشند، شنیدن این جمله از زبان برخی مدیران صنایع که اگر زیاد فشار بیاورید و مطالبه کنید و سئوال بپرسید، همان کارهای جزئی مسئولیت های اجتماعی را هم قطع می‌کنیم، نه‌تنها تأسف‌بار بلکه توهین به شعور مردم هرمزگان است.
این مدیران فراموش کرده‌اند که مسئولیت اجتماعی، لطف و منت نیست؛ وظیفه قانونی، اخلاقی و انسانی آنان است.هرمزگان سال‌هاست میزبان صنایع بزرگ نفت، گاز، فولاد، پتروشیمی، پالایشگاه‌ها و معادن عظیمی است که میلیاردها همت از خاک و دریا و هوای این استان سود می‌برند، اما در مقابل، سهم مردم از این همه ثروت، جز دود و آلودگی و بیماری و انواع سرطان چه بوده است؟ در روستاهای اطراف پالایشگاه‌ها، آمار سرطان و بیماری‌های تنفسی نگران‌کننده است و این در حالی است که برخی از همان صنایع آلاینده حتی حاضر نیستند هزینه احداث یک درمانگاه یا مدرسه را تقبل کنند و یا به درمان مردم کمک کنند.جای تأسف است که به جای پاسخگویی، برخی مدیران صنایع در برابر مطالبه رسانه‌ها و خبرنگاران، با پرخاش و تهدید واکنش نشان می‌دهند.
خبرنگارانی که تنها وظیفه‌شان مطالبه حق مردم و نظارت بر رفتار مسئولان است، با برخوردهای زننده، بی‌ادبانه و گاه تهدیدآمیز مواجه می‌شوند. این رفتارها نه‌تنها نشانه ضعف مدیریتی است، بلکه نشان می‌دهد برخی از مدیران هنوز فلسفه مسئولیت اجتماعی را درک نکرده‌اند.نماینده ولی‌فقیه در استان هرمزگان نیز اخیراً در سخنانی صریح از ضعف شدید صنایع در انجام مسئولیت‌های اجتماعی انتقاد کرد و گفت: «در دیگر استان‌ها بیش از ۲۰ همت مشارکت دارند، اما در هرمزگان حتی به یک همت هم نمی‌رسد!» این جمله، سیلی محکمی است بر گوش آن مدیران صنایعی است که با مسئولیت‌های اجتماعی بیگانه اند و یا که با ژست‌های تبلیغاتی، اقداماتی ناچیز را به نام خود در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی ثبت می‌کنند و گمان دارند کار بزرگی کرده‌اند.مسئولیت اجتماعی یعنی بازگرداندن بخشی از منافع به جامعه‌ای که منابعش را می‌بلعید؛ یعنی ساخت مدرسه، جاده، کتابخانه ،بیمارستان ، درمانگاه، فضای فرهنگی، اشتغال پایدار و کمک به بهبود محیط زیست.
اما در هرمزگان، ظاهراً برخی از مدیران صنایع آن‌قدر از واقعیات جامعه دور شده‌اند که تصور می‌کنند این مسئولیت، «احسان و کمک داوطلبانه» است، نه تعهد اجتماعی و الزام قانونی.نمایندگان مجلس، استاندار، شوراهای شهر و روستا و نهادهای نظارتی بارها بر ضرورت انجام مسئولیت‌های اجتماعی تأکید کرده‌اند، اما تا زمانی که وزارتخانه‌های متولی همچون صمت، نفت و نیرو مدیران بی‌تفاوت را پاسخگو نکنند، این مطالبه به جایی نخواهد رسید. مجلس شورای اسلامی باید در صحن علنی، از دولت و وزرا بخواهد که برنامه الزام‌آور و شفاف برای اجرای مسئولیت اجتماعی صنایع در مناطق محروم، به‌ویژه هرمزگان تدوین کنند.دیگر زمان مماشات با مدیرانی که فقط به فکر تراز مالی شرکت خود هستند، گذشته است.
مردمی که از دل زمین و دریا برای ثروت کشور هزینه داده‌اند، حق دارند از این ثروت سهمی عادلانه داشته باشند. اگر صنایع نمی‌خواهند مسئولیت خود را بپذیرند، باید بدانند که رسانه‌ها، افکار عمومی و نمایندگان مردم، سکوت نخواهند کرد.هرمزگان محروم، بیش از شعار و وعده، به عدالت اجتماعی و پاسخگویی واقعی نیاز دارد. روزی خواهد رسید که تاریخ قضاوت کند چه کسانی در برابر فقر و رنج مردم، شانه خالی کردند و چه کسانی با شجاعت، مسئولیت را پذیرفتند. امروز، زمان انتخاب است: یا در کنار مردم باشید، یا در برابر آنها.
ثبت دیدگاه