دریانیوز//مسئله سنددار کردن املاک در بندرعباس سالهاست همچون زخمی کهنه بر پیکر شهر مانده و هر بار با وعدهای تازه فقط روی آن مرهمی موقت گذاشته شده است؛ اما حقیقت این است که هنوز هیچیک از مشکلات ریشهای در این حوزه حل نشده و هزاران خانوار بندرعباسی همچنان در بلاتکلیفی مطلق به سر میبرند.
از محله «سنگکن»گرفته تا«نخل ناخدا»، از «آیتالله غفاری» تا دهها محله دیگر، مردم نه اجازه ساخت دارند و نه میتوانند سند رسمی برای املاکشان دریافت کنند؛ وضعیتی که آنها را از ابتداییترین حقوق شهروندی محروم کرده است.یکی از نمونههای بارز این بحران، سرگذشت بیش از سیصد عضو تعاونی مسکن شهرداری بندرعباس در محله سنگکن است؛ زمینهایی که به آنها واگذار شد تا بتوانند سرپناهی برای خانواده خود بسازند.
اما تنها به این دلیل که محدوده مورد نظر «خارج از محدوده شهر» قرار گرفت، عملاً امکان هیچگونه ساختوساز قانونی برای آنان وجود ندارد. این مردم نه میتوانند خانهای بنا کنند و نه حتی سند مالکیت رسمی بگیرند. نتیجه، بلاتکلیفیای است که هر روز عمیقتر میشود و هیچ چشمانداز روشنی برای پایان آن دیده نمیشود. انتظار می رفت بعد از افزایش پیگیری های چند ماهه اخیر و تجمع هایی که صورت گرفت و برگزاری جلسات با مسئولان استان، روند صدور اسناد مالکیت تسریع شود و دغدغه مردم در این حوزه کاهش یابد.در محله نخل ناخدا نیز داستان مشابهی جریان دارد.
مردم سالهاست که در خانههای خود زندگی میکنند، برخی حتی این املاک را از پدرانشان به ارث بردهاند؛ اما هنوز بیشترشان سند رسمی به آنان داده نشده است. این بیسند بودن فقط یک مشکل حقوقی نیست، بلکه مانع توسعه، نوسازی و حتی احساس امنیت مردم شده است. خانههای فرسوده یکی پس از دیگری در محلات مختلف در حال ریزشاند، اما چون سندی وجود ندارد، ساکنان نمیتوانند تسهیلات نوسازی بافت فرسوده دریافت کنند واز طرحهای بازآفرینی شهری بهرهمند شوند یا حتی ملک خود را بهطور رسمی منتقل کنند.محله آیتالله غفاری و بسیاری دیگر از مناطق شهر نیز دقیقاً با همین چالش روبهرو هستند.
مردمی که سالها مالیات، عوارض و هزینههای مختلف پرداخت کردهاند، املاکشان در طرحهای شهری قرار گرفته، اما هنوز سند مالکیت ندارند. این تناقض آشکار، نه تنها روند توسعه شهری را مختل کرده، بلکه اعتماد عمومی را نیز بهطور جدی تحت تأثیر قرار داده است.اگر دولت و دستگاههای مسئول کمی با دقت به موضوع نگاه کنند، خواهند دید که حل این مسئله فقط یک مطالبه مردمی نیست؛ بلکه پیشنیاز نوسازی بافت فرسوده بندرعباس است. اگر مردم سند داشته باشند، میتوانند از طرحهای حمایتی، تسهیلات بانکی و برنامههای احیای بافتهای فرسوده استفاده کنند.
سنددار کردن املاک، صرفاً یک اقدام اداری نیست؛ کلید احیای شهری، جلوگیری از ریزش خانههای فرسوده و پیشگیری از بحرانهای انسانی آینده است.وقت آن رسیده که مسئولان استانی و ملی، این موضوع را نه بهعنوان یک پرونده اداری فراموششده، بلکه بهعنوان بحران فوری و حیاتی در دستور کار قرار دهند. باید موانع قانونی و اداری بهسرعت رفع شود، محدودههای شهری بازنگری گردد و روند صدور اسناد با تصمیمی شجاعانه و جهادی تسریع شود. مردم بندرعباس بیش از این توان صبر کردن ندارند.بندرعباس باید شهری باشد که مردم در محلات آن احساس مالکیت، امنیت و آینده داشته باشند؛ اما این آینده، بدون «سند» هرگز ساخته نخواهد شد.






ثبت دیدگاه