دریانیوز// زنگ خطر براي صنعت فولاد کشور به صدا درآمده است؛ صنعتي که زماني مايه افتخار ملي بود، امروز در آستانه فروپاشي قرار دارد. تازه‌ترين گزارش انجمن توليدکنندگان فولاد آلياژي خطاب به معاون اول رئيس‌جمهور و وزراي اقتصادي دولت، تصوير تکان‌دهنده‌اي از واقعيت امروز اين صنعت ارائه مي‌دهد: کاهش ۸۰ درصدي سود شرکت‌هاي بزرگ فولادي در دو سال اخير، افت شديد بهره‌برداري از ظرفيت توليد به ۵۹ درصدو از بين رفتن بيش از ۲۷ ميليون تن توليد به دليل کمبود برق و گاز.
اين يعني بحران به مرز هشدار گذشته و به نقطه خطر رسيده است.در شرايطي که فولاد ايران مي‌توانست با صادرات پايدار، درآمد ارزي کشور را تقويت کند، امروز گرفتار سياست‌هاي اشتباه و تصميم‌هاي ناهماهنگ شده است. کنترل قيمتي، سرکوب نرخ ارز، عوارض صادراتي، حذف معافيت‌هاي مالياتي و افزايش افسارگسيخته هزينه انرژي، زنجيره توليد فولاد را در هم شکسته است.
از سوي ديگر، رکود عميق بازار داخلي و کاهش تقاضا، عرصه را بر توليدکنندگان تنگ‌تر کرده است. نتيجه آنکه حتي بزرگ‌ترين شرکت‌هاي بورسي فولاد کشور که زماني موتور محرک اقتصاد بودند، حالا با زيان و کاهش شديد نقدينگي دست‌وپنجه نرم مي‌کنند.مسئولان بايد بپذيرند که بحران فولاد، بحران يک صنعت نيست، بلکه نشانه فرسايش تدريجي پايه‌هاي توليد ملي است. بي‌توجهي به آن، مانند تماشاي فروريختن اسکلت اقتصاد کشور از درون است.
هزاران شغل در کارخانه‌ها و صنايع وابسته به فولاد، مستقيم و غيرمستقيم در معرض تهديد قرار دارند و توقف چرخ اين صنعت مي‌تواند موج تازه‌اي از بيکاري و رکود را در استان‌هاي صنعتي به‌دنبال داشته باشد.امروز، دولت بايد بين «تصميم سخت» و «ورشکستگي صنعت مادر» يکي را انتخاب کند. راه نجات، در بازنگري فوري سياست‌هاي انرژي، مالياتي و ارزي، ايجاد ثبات در بازار داخل، رفع محدوديت‌هاي صادراتي و تأمين پايدار برق و گاز است.
دولت نمي‌تواند هم‌زمان از توليد حرف بزند و با تصميم‌هاي نادرست، نفس توليدکننده را ببرد.صنعت فولاد ايران حاصل دهه‌ها سرمايه‌گذاري، دانش فني و تلاش هزاران کارگر و مهندس است. فروپاشي آن، به‌معناي از بين رفتن بخشي از توان ملي کشور است. امروز، سکوت و تعلل در برابر اين بحران، خطايي استراتژيک و غيرقابل جبران است.
اگر حمايت فوري، هوشمند و هماهنگ از اين صنعت راهبردي آغاز نشود، فردا ممکن است دير باشد — و فولاد، اين ستون اصلي توسعه، زير بار بي‌تدبيري خم شود. در صورت تداوم شرايط موجود، بخش بزرگي از صنعت فولاد ايران در آستانه زيان‌دهي مزمن و حتي ورشکستگي قرار خواهد گرفت؛ وضعيتي که مي‌تواند دومينويي از خسارت در صنعت آهن و فولاد و صنايع وابسته ايجاد کند.
ثبت دیدگاه