فاضلاب‌های روان زخمی باز بر چهره‌ی بندرعباس

دریانیوز// در دل گرمای جنوب، در شهری با پیشینه‌ای غنی و مردمانی صبور، مشکلی قدیمی همچنان بر چهره‌ی بندرعباس سایه افکنده است: جاری شدن فاضلاب‌های روان در کوچه‌های محلات حاشیه‌نشین و بافت‌های فرسوده.
این معضل نه تنها زندگی روزمره ساکنان را مختل کرده، بلکه زخم عمیقی بر پیکره‌ی محیط‌ زیست و سیمای شهری برجای گذاشته است.در بسیاری از مناطق محروم بندرعباس، نبود شبکه‌ی جمع‌آوری و تصفیه‌ی مناسب فاضلاب، سبب شده است که این پساب‌ها به صورت مستقیم وارد خورها شوند؛ خورهایی که روزگاری محل تنفس شهر بودند و اکنون به مجرایی برای انتقال آلودگی به دریا بدل شده‌اند. فاضلاب‌های انسانی و خانگی بدون هیچ‌گونه تصفیه‌ای، همراه با زباله‌ها، از میان کوچه‌های تنگ و پرجمعیت عبور کرده و سرانجام راه خود را به آب‌های خلیج‌ فارس باز می‌کنند.این وضعیت، پیامدهای زیست‌محیطی خطرناکی به همراه دارد. ورود مستقیم فاضلاب به دریا باعث آلودگی شدید آب‌های ساحلی و تخریب زیستگاه‌های آبزیان شده است. مرجان‌ها، ماهی‌ها و سایر موجودات دریایی که بخش مهمی از اکوسیستم دریایی را تشکیل می‌دهند، در معرض تهدید قرار دارند. این آلودگی در نهایت بر معیشت صیادان محلی نیز تأثیر منفی گذاشته و چرخه‌ای از فقر و محرومیت را تقویت می‌کند.از سوی دیگر، بوی تعفن ناشی از فاضلاب‌های روان، هوای محلات را آلوده کرده و زمینه‌ساز گسترش بیماری‌های تنفسی و گوارشی به‌ویژه در میان کودکان و سالمندان شده است. گزارش‌های محلی نشان می‌دهد که ساکنان این مناطق از وضعیت بهداشت محیط گلایه‌مندند و بارها خواستار رسیدگی جدی از سوی مسئولان شده‌اند.جریان دائمی فاضلاب نه تنها سلامتی شهروندان را تهدید می‌کند، بلکه جلوه‌ای نازیبا به محلات داده است. کوچه‌هایی که روزی می‌توانستند با اندکی رسیدگی به محلی برای زندگی شایسته بدل شوند، اکنون زیر لایه‌ای از آلودگی و بوی ناخوشایند مدفون شده‌اند. از آن سو، گردشگرانی که به امید دیدن سواحل زیبای بندرعباس پا به این شهر می‌گذارند، با چهره‌ای ناخوشایند از ساحل و دریا مواجه می‌شوند؛ تصویری که نه‌تنها مایه‌ی تعجب، بلکه موجب دلسردی آنان از بازدید دوباره است.برای حل این مشکل، نیاز به عزم جدی مدیران شهری، همکاری نهادهای محیط زیستی و اختصاص بودجه‌ای مشخص جهت ایجاد زیرساخت‌های مناسب فاضلاب است. همچنین آموزش و مشارکت مردمی می‌تواند نقش موثری در حفظ محیط‌ زیست شهری ایفا کند.در پایان، باید باور کنیم که سلامت شهر، تنها در گرو توسعه عمرانی نیست، بلکه در گرو حفظ حرمت زندگی انسانی، پاکیزگی کوچه‌ها و زلالی دریایی‌ست که آیینه‌ی شهر ماست.