دریانیوز// سه‌شنبه شب، مدیرکل آموزش و پرورش استان هرمزگان در گفت‌وگویی خبری با سیمای خلیج فارس، پرده از واقعیتی تلخ اما حیاتی برداشت: وجود ۴۳۰ مدرسه دوشیفته در استان، که خود بیانگر بحران جدی زیرساخت‌های آموزشی است.
او با اشاره به نیاز فوری ساخت حداقل ۶۰۰ مدرسه جدید در هرمزگان، هدف را حذف مدارس دوشیفته و کاهش تراکم دانش‌آموزان در کلاس‌ها اعلام کرد؛ مسئله‌ای که اگرچه سال‌هاست توسط کارشناسان مطرح می‌شود، اما همچنان به‌عنوان یک معضل باقی مانده است.
این مقام مسئول که از اواخر سال گذشته سکاندار آموزش و پرورش استان شده، طی روزهای گذشته در نشست‌های متعدد رسانه‌ای و کارشناسی، از طرح‌ها و برنامه‌های خود برای بهبود وضعیت آموزش سخن گفت.
برنامه‌هایی که در صورت تحقق، می‌توانند زمینه‌ساز تحولی چشمگیر در نظام آموزشی استان شوند. نکته مهمی که در سخنان او برجسته بود، تأکید بر استفاده از دیدگاه‌های معلمان و حرکت به سوی عدالت آموزشی است؛ مفهومی که سال‌هاست جای خالی آن در استان حس می‌شود.واقعیت این است که استان هرمزگان در زمینه آموزش و پرورش با چالش‌هایی گسترده و مزمن دست و پنجه نرم می‌کند.
نبود امکانات کافی، کمبود شدید معلم، کلاس درس، تجهیزات آموزشی و آزمایشگاهی و حتی وسایل گرمایشی و سرمایشی در برخی نقاط استان، از جمله مسائلی هستند که نه‌تنها کیفیت آموزش را پایین آورده، بلکه موجب ترک تحصیل و بازماندگی شمار قابل توجهی از دانش‌آموزان شده است.
مدارس فرسوده‌ای که دهه‌هاست مرمت نشده‌اند، کلاس‌هایی با تراکم بالای دانش‌آموز و نبود انگیزه در برخی معلمان به‌دلیل فشار کاری و امکانات اندک، همه دست به دست هم داده‌اند تا سطح آموزشی هرمزگان به‌شکل نگران‌کننده‌ای پایین‌تر از میانگین کشوری باشد. از سوی دیگر، در طول سال‌های گذشته، نگاه سیاسی بر تصمیم‌گیری‌های آموزشی غلبه داشته و همین عامل، مانع از اجرای برنامه‌های بلندمدت و کارشناسانه شده است.
در دولت چهاردهم، رئیس‌جمهور بارها بر اولویت آموزش و پرورش تأکید کرده است. امید آن می‌رود که این نگاه در هرمزگان نیز به‌صورت ویژه نمود پیدا کند. استاندار استان نیز اخیراً از احداث بیش از ۲۰۰ مدرسه با کمک خیرین و صنایع خبر داده که در صورت تحقق، می‌تواند بخشی از کمبود فضای آموزشی را جبران کند. همچنین او به لزوم ارتقای کیفیت آموزش در کنار توسعه کمّی اشاره کرده؛ موضوعی که اگر در عمل هم پیگیری شود، می‌توان به بهبود وضع موجود امیدوار بود.
یکی از آسیب‌های مستقیم کمبود مدرسه در استان، روی آوردن برخی مدارس به گزینش دانش‌آموز است. مدارسی که به دلیل سطح علمی بالاتر یا امکانات بهتر شناخته‌شده‌اند، در نبود مدارس هم‌سطح، اقدام به انتخاب دانش‌آموز می‌کنند و بدین ترتیب، شماری از دانش‌آموزان مستعد به دلیل نداشتن شرایط خاص یا عدم دسترسی ویا حتی بدلیل فقراقتصادی، از تحصیل در این مدارس بازمی‌مانند.
این موضوع نه‌تنها تبعیض آموزشی را نهادینه می‌کند، بلکه عدالت آموزشی را نیز زیر سؤال می‌برد.در شرایطی که همه دانش‌آموزان به امکانات و آموزش برابر دسترسی نداشته باشند، انتظار برابری در نتایج و فرصت‌های آینده نیز غیرواقعی خواهد بود. بنابراین، اگر زیرساخت‌های آموزشی استان بهبود یابد و مدارس جدید با کیفیت بالا و امکانات مناسب ساخته شوند، دیگر نیازی به گزینش دانش‌آموز از سوی مدارس خاص نخواهد بود.
همه دانش‌آموزان می‌توانند در شرایط برابر، استعدادهای خود را شکوفا کنند.اقداماتی که مدیرکل آموزش و پرورش استان در برنامه‌های خود به آن‌ها اشاره کرده، از جمله استفاده از نظرات معلمان، توجه به کیفیت، ساخت مدارس جدید و حذف مدارس دوشیفته، همگی در مسیر تحقق عدالت آموزشی هستند. اما تحقق این اهداف، نیازمند عزم جدی، بودجه کافی، مشارکت خیرین و تعامل مستمر با بدنه فرهنگیان است.
بی‌توجهی به این مسائل می‌تواند باعث تکرار چرخه ناکارآمدی گذشته شود.در نهایت، باید گفت آموزش و پرورش تنها یک نهاد خدماتی نیست؛ پایه و اساس توسعه هر جامعه‌ای است. اگر هرمزگان بخواهد در مسیر رشد و پیشرفت گام بردارد، راهی جز سرمایه‌گذاری اصولی در آموزش ندارد. اکنون که مسئولان از عزم خود برای تغییر سخن می‌گویند، امید آن می‌رود که این اراده به اقدامات ملموس و پایدار منجر شود.
چرا که آینده‌ی هرمزگان، به مدرسه‌هایی بستگی دارد که امروز ساخته می‌شوند، و به دانش‌آموزانی که در فضایی امن، برابر و باکیفیت درس می‌خوانند.
ثبت دیدگاه