دریانیوز// در سال‌های اخیر، شوراهای حل اختلاف در مناطق شهری و روستایی کشور به یکی از مؤثرترین ابزارها برای کاهش بار محاکم قضایی تبدیل شده‌اند.
این شوراها با هدف ایجاد صلح و سازش، نه تنها توانسته‌اند بخشی قابل توجه از دعاوی و شکایات مردم را در همان سطح محلی به سرانجام برسانند، بلکه در بسیاری از موارد نیز مانع شکل‌گیری پرونده‌های طولانی و پیچیده در دادگاه‌ها شده‌اند.به‌ویژه در مناطق روستایی، شوراهای حل اختلاف با شناخت دقیق از اهالی، روابط خانوادگی و اجتماعی و نیز فرهنگ بومی، قادرند اختلافات و دعاوی را در کوتاه‌ترین زمان ممکن و با کمترین هزینه حل و فصل کنند.
این ویژگی سبب شده است که از یک‌سو اعتماد عمومی به شوراها افزایش یابد و از سوی دیگر، دادگاه‌ها از حجم زیادی از پرونده‌های خرد و جزئی رهایی یابند. به‌واقع، شوراهای حل اختلاف در روستاها نقش حلقه‌ای حیاتی میان مردم و دستگاه قضایی ایفا می‌کنند.با این حال، پرسش مهم این است که آیا حمایت‌های لازم از این نهاد ارزشمند صورت گرفته است؟
واقعیت آن است که شوراهای حل اختلاف، به‌ویژه در مناطق محروم و روستایی بایستی تقویت شوند.فعالان این حوزه که عملاً با صبر و حوصله، بار سنگین حل‌وفصل دعاوی را به دوش می‌کشند، باید بیش از پیش مورد حمایت مادی و معنوی قرار گیرند. تأمین کامل هزینه‌های جاری این شوراها، آموزش تخصصی اعضا و ایجاد مشوق‌های مالی و رفاهی برای آنان می‌تواند موجب ارتقای کارآمدی و افزایش انگیزه‌ها در این مسیر شود.
تردیدی نیست که تقویت شوراهای حل اختلاف، به معنای کاهش هزینه‌های قضایی، تسریع در رسیدگی به شکایات، افزایش اعتماد عمومی و در نهایت استحکام عدالت در جامعه است. بنابراین، حمایت همه‌جانبه از این نهاد مردمی و قضایی نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای نظام حقوقی کشور محسوب می‌شود.
آینده دستگاه قضایی، بدون تکیه بر شوراهای حل اختلاف و نقش‌آفرینی آن‌ها در تحقق عدالت اجتماعی، قابل تصور نیست. امروز زمان آن فرا رسیده است که این شوراها بیش از گذشته جدی گرفته شوند و جایگاه واقعی خود را بیش از پیش در ساختار قضایی و اجتماعی کشور به دست آورند.
ثبت دیدگاه