دریانیوز//شانزدهم آذر، تنها یک تاریخ در تقویم سیاسی و دانشگاهی ایران نیست؛ روزی است که بارِ سنگین آگاهی، اعتراض، عدالتخواهی و مسئولیت اجتماعی بر دوش دانشجویان نشسته و نام آن با خون، مقاومت و پرسشگری گره خورده است. این روز، یادآور این حقیقت است که دانشگاه فقط محیطی برای آموزشهای رسمی و پاسکردن واحدهای درسی نیست؛ بلکه قلب تپنده جامعه و آینهای است که روشناییاش میتواند مسیر آینده کشور را روشن کند.دانشجو در معنای واقعی خود، کسی است که در برابر کاستیها چشم نمیبندد، در برابر نادیده گرفتنها سکوت نمیکند و در برابر آیندهای مبهم، مطالبهگرانه میایستد. به همین دلیل است که ۱۶ آذر هر سال فرصتی دوباره برای بازخوانی نقش دانشجو در تحولات اجتماعی و سیاسی کشور است؛ فرصتی برای اینکه یادآوری کنیم پیشرفت بدون حضور فعال دانشگاه و اندیشههای جوان ممکن نیست.امروز اگرچه نسل دانشگاهی نسبت به دهههای پیشین با مطالبات تازه، نگرانیهای متفاوت و چالشهای پیچیدهتری روبهروست، اما روح مشترک میان همه نسلهای دانشجو، همان روح جستوجوگری و حقیقتطلبی است. وضعیت معیشت جوانان، آینده نامطمئن شغلی، مهاجرت گسترده و احساس دیدهنشدن، بهویژه در میان دانشجویان مناطق محروم، لایههای جدیدی بر مسئولیت دولت و دانشگاه افزوده است.
اما با وجود همه این دغدغهها، دانشگاه همچنان یکی از معدود فضاهایی است که میتواند به جامعه امید تزریق کند؛ به شرط آنکه صدای دانشجو شنیده شود، نه اینکه در حاشیه قرار گیرد.۱۶ آذر یادآور این نکته است که امنیت واقعی نه با حذف صداها، بلکه با شنیدن و گفتوگو با آنها شکل میگیرد. دانشجو سرمایهای است که اگر میدان مشارکت، نقد و طرح ایدههایش فراهم شود، میتواند موتور محرک توسعه باشد، اما اگر احساس کند نظراتش بیاثر است، جامعه یکی از فعالترین نیروهای تحولساز خود را از دست خواهد داد. امروز بیش از هر زمان دیگری، کشور به ایدههای نو، تحلیلهای شفاف و نگاههای بیپیرایه نسل دانشگاهی نیاز دارد.از سوی دیگر، دانشگاه برای ایفای نقش واقعی خود نیازمند استقلال علمی، فضای آزاداندیشی، تقویت تشکلها و حمایت از فعالیتهای صنفی و فرهنگی دانشجویان است. تجربه نشان داده هر زمان دانشگاهها پویا، فعال و آزاد بودهاند، جامعه نیز در مسیر رشد حرکت کرده است. برعکس، هرگاه دانشگاه در تنگنا قرار گرفته، پیامدهایش در سطح کلان کشور نمایان شده است.۱۶ آذر امسال نیز بهانهای است برای این پرسش بزرگ: آیا صدای دانشجو شنیده میشود؟ آیا سیاستگذاران ما باور دارند که آیندهسازی بدون جوان و بدون دانشگاه ممکن نیست؟ دانشجوی امروز اگر فرصت گفتوگو، نقد و مشارکت بیابد، میتواند فردای کشور را بهتر بسازد؛ اما اگر تنها نظارهگر باشد، گذشته تکرار خواهد شد.در نهایت، روز دانشجو نه فقط بزرگداشت یاد و نام سه شهید ۱۶ آذر است، بلکه گرامیداشت همه جوانانی است که دل در گرو آیندهای روشن دارند؛ آیندهای که با قلم، اندیشه و پرسشگری آنان آغاز میشود. دانشگاه اگر زنده بماند، جامعه زنده میماند؛ و ۱۶ آذر یادآور مسئولیت مشترک همه ما برای پاسداری از این زندهبودن است.
ثبت دیدگاه