دریانیوز// نظام آموزشی، به‌عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه هر جامعه، باید بستری برای پرورش استعدادها و ایجاد فرصت‌های برابر برای همه دانش‌آموزان فراهم کند.
اما در استان هرمزگان، کمبودهای زیرساختی و نیروی انسانی در نظام آموزشی، سایه‌ای سنگین بر آینده دانش‌آموزان انداخته است. کمبود حدود ۶۰۰ مدرسه و ۲۵۰۰ معلم در این استان، نه‌تنها کیفیت آموزش را تحت تأثیر قرار داده، بلکه به پدیده‌ای ناعادلانه به نام «دانش‌آموزگزینی» در برخی مدارس معتبر دامن زده است.
این معضل، به‌ویژه در مدارسی که از شهرت بیشتری برخوردارند،با عدم پذیرش دانش آموز در این مدارس، باعث سرخوردگی و ناراحتی دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان شده است.دانش‌آموزگزینی که در ظاهر به‌منظور حفظ کیفیت آموزشی انجام می‌شود، در عمل به ابزاری برای تبعیض و نابرابری تبدیل شده است.
مدارسی که به دلیل امکانات بهتر یا شهرت بیشتر، مقصد اصلی خانواده‌ها هستند، با گزینش دانش‌آموزان بر اساس معیارهای غیرشفاف، بسیاری از دانش‌آموزان مستعد را از دسترسی به آموزش باکیفیت محروم می‌کنند. این روند، نه‌تنها انگیزه و اعتمادبه‌نفس دانش‌آموزان را خدشه‌دار می‌کند، بلکه احساس نابرابری و سرخوردگی را در میان آنها و خانواده‌هایشان تقویت می‌کند.
دانش‌آموزی که به دلیل محدودیت‌های گزینشی از ورود به مدرسه مورد علاقه‌اش بازمی‌ماند، ممکن است با کاهش انگیزه تحصیلی و حتی مشکلات روحی مواجه شود.ریشه این مشکل را باید در کمبودهای ساختاری جستجو کرد. کمبود ۶۰۰ مدرسه و ۲۵۰۰ معلم، به معنای فشار مضاعف بر امکانات موجود و کاهش ظرفیت پذیرش در مدارس باکیفیت‌تر است.
این کمبودها، رقابت ناسالم میان دانش‌آموزان و خانواده‌ها را تشدید کرده و مدارسی که از امکانات بهتری برخوردارند را به گزینش‌های سلیقه‌ای سوق داده است. نتیجه این وضعیت، نه‌تنها نابرابری در دسترسی به آموزش، بلکه افزایش شکاف اجتماعی و اقتصادی در جامعه است.
برای حل این معضل، نیاز به اقدام فوری و جامع از سوی مسئولان آموزشی و استانی است. نخست، سرمایه‌گذاری در ساخت مدارس جدید و تأمین نیروی انسانی مورد نیاز باید در اولویت قرار گیرد. توزیع عادلانه امکانات آموزشی در مناطق مختلف هرمزگان، می‌تواند فشار بر مدارس خاص را کاهش دهد و نیاز به دانش‌آموزگزینی را به حداقل برساند.
علاوه بر این، تدوین معیارهای شفاف و عادلانه برای پذیرش دانش‌آموزان در مدارس، همراه با نظارت دقیق بر اجرای آنها، می‌تواند از تبعیض و سلیقه‌گرایی جلوگیری کند. در نهایت، حمایت روانی و انگیزشی از دانش‌آموزانی که در این فرایند دچار سرخوردگی شده‌اند، باید در دستور کار قرار گیرد تا اعتمادبه‌نفس و انگیزه تحصیلی آنها بازسازی شود.
آموزش، حق مسلم هر دانش‌آموز است و هیچ کودکی نباید به دلیل کمبود امکانات یا گزینش‌های ناعادلانه، از رویاهای خود بازبماند. هرمزگان، با ظرفیت‌های بی‌نظیر انسانی و طبیعی خود، شایسته نظام آموزشی‌ای است که فرصت رشد و شکوفایی را برای همه فرزندانش فراهم کند. وقت آن است که با عزمی جدی، این چرخه نابرابری و سرخوردگی را متوقف کنیم و آینده‌ای روشن‌تر برای دانش‌آموزان این دیار رقم بزنیم.
ثبت دیدگاه