دریانیوز// در روزهایی که هنوز خاطره‌ی انفجارها در حافظه جمعی مردم باقی مانده و ویرانی‌های ناشی از تجاوز نظامی هنوز بر چهره برخی مناطق دیده می‌شود، خاکستر خانه‌هایی که روزگاری مأمن آرامش خانواده‌ها بود، در باد پراکنده است، یک‌بار دیگر روح بلند همدلی، ایثار و نوع‌دوستی مردم ایران به حرکت درآمده است.
سرزمینی که بارها در برابر بلایا، جنگ‌ها و سختی‌ها قد برافراشته و با دستان خالی اما دلی آکنده از مهر، در برابر طوفان‌ها ایستادگی کرده است. این‌بار نیز، در پی تجاوز ۱۲روزه رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران و ویرانی‌هایی که بر جای گذاشت، مردم ایران با راه‌اندازی پویش‌هایی مردمی، بار دیگر تصویری درخشان از وحدت و مسئولیت‌پذیری به نمایش گذاشتند.
یکی از مهم‌ترین این اقدامات، پویش ملی «خانه‌ات آباد» است؛ پویشی برای بازسازی، برای التیام، برای اثبات اینکه این ملت، هیچ‌گاه داغ‌داران و آسیب‌دیدگانش را تنها نمی‌گذارد. این حرکت بزرگ، با هدف جمع‌آوری کمک‌های نقدی برای بازسازی خانه‌های تخریب‌شده در جریان حملات تروریستی اخیر شکل گرفت و خیلی زود، به یکی از فراگیرترین جلوه‌های همبستگی ملی تبدیل شد.
پویشی از جنس دل‌سوزی، به وسعت ایران
پویش «خانه‌ات آباد» در نخستین روزهای تیرماه ۱۴۰۴، توسط جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران کلید خورد. نهادهایی که سال‌ها در خط مقدم امداد، نجات و بازسازی پس از بحران‌ها فعالیت کرده‌اند، این بار هم پرچم‌دار حرکتی شده‌اند که نه فقط برای ساختن دیوار و سقف، بلکه برای بازسازی اعتماد، آرامش و امنیت روانی است.
این پویش، بی‌هیچ وابستگی جناحی یا تبلیغاتی، با تکیه بر احساس مشترک رنج و امید مردم ایران آغاز شد. مردمی که هر بار در لحظات سختی، نشان داده‌اند «ایران» فقط یک مرز جغرافیایی نیست، بلکه یک خانواده است. خانواده‌ای که اگر گوشه‌ای از آن دچار رنج یا حمله شود، همه به میدان می‌آیند.
هرمزگان هم به میدان آمد؛ خانه‌ات آباد، به جنوب رسید
مختار سلحشور، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان هرمزگان، با اعلام رسمی پیوستن این استان به پویش ملی «خانه‌ات آباد»، گفت: با آغاز این پویش از سوی جمعیت هلال‌احمر کشور، مردم نیکوکار و نوعدوست استان هرمزگان نیز از همان روزهای نخست، همراهی خود را اعلام کرده‌اند.
هدف این حرکت بزرگ، حمایت از خانواده‌هایی است که خانه‌هایشان در جریان تجاوزات ددمنشانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران ویران شده و اکنون نیازمند یاری‌اند.وی افزود: پویش خانه‌ات آباد، به‌دنبال آن است که بازسازی سرپناه برای هم‌وطنان آسیب‌دیده، با همراهی تمام استان‌های کشور و به‌ویژه مردم شریف هرمزگان، به‌سرعت و با کیفیتی درخور، انجام گیرد.
مشارکت در ساختن آینده؛ راه‌های کمک چگونه است؟
مدیرعامل هلال‌احمر هرمزگان با اشاره به شیوه‌های مشارکت مردم در این طرح ملی گفت: علاقه‌مندان می‌توانند از طریق شماره‌گیری کد دستوری #۳۱۱۲* و یا واریز کمک‌های نقدی به شماره‌حساب‌های رسمی اعلام‌شده از سوی جمعیت هلال‌احمر، در این اقدام انسان‌دوستانه شرکت کنند.
ما باور داریم که حتی کوچک‌ترین کمک‌ها، در کنار هم، می‌توانند خانه‌هایی از نو بنا کنند. وی همبستگی اجتماعی را مهم‌ترین سرمایه ملی دانست و افزود: در شرایطی که دشمنان به‌دنبال ناامیدسازی مردم هستند، چنین پویش‌هایی نشان می‌دهند که ملت ایران با تکیه بر همدلی و مسئولیت‌پذیری، از پس هر بحرانی برخواهد آمد.
روایت تجاوز؛ روزهایی که ایران سوگوار شد
حملات اخیر رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانانش، یکی از گسترده‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین تجاوزات نظامی علیه ایران در دهه‌های اخیر بود. بامداد جمعه ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴، آسمان تهران و چند شهر دیگر با صدای انفجار لرزید. موشک‌هایی که بی‌هیچ تفاوتی میان نظامی و غیرنظامی، جان انسان‌ها و خانه‌ها را هدف گرفته بودند.
در این حملات تروریستی، شماری از فرماندهان نظامی، دانشمندان هسته‌ای و شهروندان بی‌دفاع به شهادت رسیدند. سکوت جهانی در برابر این جنایت‌ها، بار دیگر ضرورت تکیه بر قدرت درونی و وحدت ملی را یادآوری کرد.
پیوستن آمریکا به جبهه جنگ؛ حمله به تأسیسات هسته‌ای
تنها چند روز پس از این تجاوزات، ایالات متحده آمریکا نیز به‌صورت آشکار وارد میدان شد و سه سایت مهم هسته‌ای کشور در فردو، نطنز و اصفهان، هدف حملات سنگین قرار گرفتند. اقدامی که از نگاه کارشناسان، نه‌تنها نقض آشکار قوانین بین‌المللی بود، بلکه نشانه‌ای از عزم دشمنان برای ضربه‌زدن به اقتدار علمی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رفت.
پایان جنگ؛ عملیات «بشارت فتح» و عقب‌نشینی دشمن
پس از یازده روز حملات سنگین، سرانجام در بامداد سه‌شنبه سوم تیرماه، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در عملیاتی دقیق و چندلایه با نام «بشارت فتح»، مراکز نظامی و اطلاعاتی دشمن را مورد حمله قرار دادند. این عملیات موفق، رژیم صهیونیستی را ناچار به پذیرش آتش‌بس کرد.
پایان جنگ، آغاز آواربرداری، درمان، سوگواری و بازسازی بود. بنا بر آخرین آمار منتشرشده از سوی سازمان پزشکی قانونی، شمار شهدای جنگ ۱۲روزه بیش از یک‌هزار شهید رسید که در میان آنان، کودکان، زنان (از جمله چند بانوی باردار) نیز جان خود را از دست دادند.
از سوگ تا سازندگی؛ راهی که با هم می‌سازیم
در چنین شرایطی، پویش «خانه‌ات آباد» به مثابه نوری در دل تاریکی‌ها، آغاز راهی نو برای ساختن است؛ ساختن خانه‌هایی که زیر آوار فرو ریختند، اما ریشه‌های عاطفی‌شان هنوز در دل این ملت زنده است.
این پویش، فرصتی است برای آنکه مردم با هر توان و امکان، سهمی در بازگرداندن لبخند بر لب‌های داغ‌دیدگان داشته باشند. کودکی که امروز در چادر یا میان خرابه‌ها روزگار می‌گذراند، شاید فردا، از پنجره خانه‌ای تازه، زندگی را دوباره آغاز کند؛ و در این آغاز، دستان مردم ایران شریک و همراه خواهند بود.
رسانه‌ها و نخبگان، صدای پویش شوند
پویش «خانه‌ات آباد» تنها با کمک مالی زنده نمی‌ماند؛ این پویش نیازمند رسانه‌سازی، جریان‌سازی فرهنگی و روایت‌گری اجتماعی است. اهالی رسانه، هنرمندان، فعالان اجتماعی و نخبگان می‌توانند با بازتاب گسترده این حرکت انسانی، آن را از یک پویش، به یک جنبش ملی اخلاقی تبدیل کنند.
هلال‌احمر، ستادهای مردمی و سازمان‌های مردم‌نهاد، همگی آماده‌اند، اما این مردم‌اند که با مشارکت فعال، خانه‌ها را می‌سازند، زخم‌ها را می‌بندند و به فرزندان این سرزمین امید می‌بخشند.
کلام آخر؛ خانه‌ای که برای ایران ساخته می‌شود
نام پویش «خانه‌ات آباد» تنها به معنای ساختن یک بنا نیست؛ این جمله، دعایی دیرینه در فرهنگ ایرانی است. دعایی برای آرامش، برای آینده‌ای روشن، برای پایداری.
امروز، این دعا، در قالب یک پویش عینی، به زبان عمل ترجمه شده است. امروز، وقتی کسی می‌گوید «خانه‌ات آباد»، یعنی: «من با توام؛ در رنجت شریکم، در ساختن کنارت و در امیدت سهیم و این یعنی ایران؛ ملتی که می‌سازد، حتی از دل ویرانی.
ثبت دیدگاه