دریانیوز// تاسیس هنرستان فنی با رشته نجاری و صنایع چوب می‌تواند تحولی مثبت در منطقه ایجاد کند. از جنبه اقتصادی، این طرح به رونق بخش شمیل کمک می‌کند، چرا که با تربیت نیروی کار ماهر، زمینه برای تولید محصولات چوبی باکیفیت فراهم می‌شود. این محصولات می‌توانند در بازارهای محلی و حتی ملی به فروش برسند و ارزش افزوده بالایی برای منطقه ایجاد کنند.
همچنین، با گسترش کارگاه‌های نجاری، فرصت‌های شغلی جدیدی به وجود می‌آید که وابستگی اقتصاد منطقه به مشاغل کاذب را کاهش می‌دهد.در زمینه مقابله با پدیده سوخت‌بری، این طرح انگیزه‌های اقتصادی برای روی آوردن به مشاغل قانونی را تقویت می‌کند و بسیاری از جوانانی که به دلیل نبود فرصت‌های شغلی یا درآمد کافی به سمت سوخت‌بری و سایر فعالیت های غیر قانونب کشیده می‌شوند، با یادگیری مهارت‌های فنی و داشتن درآمد پایدار، تمایل کمتری به فعالیت‌های غیرقانونی خواهند داشت.
این فرآیند نتیجه تغییر نگرش است که می‌تواند به کاهش چشمگیر سوخت‌بری در منطقه منجر شود و کار نیروهای نظامی و امنیتی برای کنترل امنیت منطقه را نیز سهل تر خواهد کرد و نتیجه این امر در نهایت به آرامش مردم منطقه باز خواهد گشت. از نظر رشد فرهنگی و اجتماعی، آموزش صنایع چوب و نجاری باعث تقویت هویت محلی و احیای هنرهای بومی می‌شود.
بسیاری از طرح‌ها و تکنیک‌های سنتی نجاری در حال فراموشی هستند، اما با احیای این رشته، جوانان می‌توانند به میراث فرهنگی منطقه خود افتخار کنند. این امر همچنین سبب افزایش انسجام اجتماعی و مشارکت مردم در توسعه پایدار منطقه خواهد شد. تاسیس هنرستان فنی و آموزش نجاری و صنایع چوب می‌تواند در کاهش انحرافات اجتماعی نیز مؤثر باشد. بسیاری از بزهکاری‌های جوانان ناشی از بیکاری و احساس ناامیدی نسبت به آینده است.
با فراهم آوردن امکان یادگیری مهارت‌های کاربردی و اشتغال‌زایی، جوانان به سمت فعالیت‌های سازنده هدایت می‌شوند و این مسئله به کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی کمک می‌کند.بهبود وضعیت معیشت مردم یکی دیگر از نتایج مثبت این طرح است. با افزایش مهارت‌های شغلی و ایجاد فرصت‌های درآمدی جدید، سطح زندگی خانواده‌ها ارتقا می‌یابد.
این موضوع نه‌تنها بر رفاه اقتصادی خانوارها تأثیر می‌گذارد، بلکه باعث افزایش امید به زندگی و کاهش مهاجرت جوانان به سایر مناطق برای یافتن شغل می‌شود. علاوه بر این، توسعه صنایع چوب می‌تواند به جذب گردشگر و رونق کسب‌وکارهای مرتبط بینجامد. تولید صنایع دستی چوبی با طرح‌های محلی می‌تواند به عنوان سوغات منطقه عرضه شود و درآمدزایی مضاعفی ایجاد کند. این امر به نوبه خود باعث رونق بیشتر اقتصاد محلی و ایجاد اشتغال غیرمستقیم در بخش‌های دیگر می‌شود.
در نهایت، این طرح با ترکیب آموزش فنی، اشتغال‌زایی و حفظ فرهنگ بومی، مسیری پایدار برای توسعه منطقه فراهم می‌کند. اگر همراه با حمایت‌های دولتی و مشارکت بخش خصوصی اجرا شود، می‌تواند به یکی از موفق‌ترین برنامه‌های مهارتی در استان تبدیل شود و الگویی برای سایر مناطق مشابه باشد.
لازم است مسئولان استانی نظیر اداره کل آموزش و پرورش، فرماندهی نیروی انتظامی، فرمانداری و بخشداری با توجه به ظرفیت های نیروی انسانی در بخش و بررسی نیازمندی های حقیقی منطقه برای حفظ و بهره گیری مناسب از نیروهای جوان برنامه ریزی دقیق داشته باشند .
به این حقیقت آشکار باید توجه داشت؛ هر سال که دانش آموزی بدون فراگیری مهارت و تجربه یک شغل مفید، از تحصیل فارغ می شود و وارد فعالیت های اقتصادی غیر مولد و بعضا خطر آفرین که در منطقه شایع است می گردد تاثیر آن تا سالها بر جامعه محلی باقی خواهد ماند ولی همین فرد در صورت کسب مهارت و یک حرفه فنی در هنرستان و شروع فعالیت اقتصادی می تواند بر اقتصاد منطقه آثاری مفید، سازنده و موثر داشته باشد. به امید تاسیس هنرستان فنی در بخش شمیل!
ثبت دیدگاه