دریانیوز// بستن آب رود سند توسط هند، که منبع اصلی حیات کشاورزی و زیستی پاکستان محسوب می‌شود، پیامدهای عمیق و نگران‌کننده‌ای برای منطقه به همراه دارد.
کاهش یا قطع کامل جریان آب این رود، نه تنها تهدیدی جدی برای امنیت غذایی و منابع آبی پاکستان است، بلکه پیامدهای انسانی، اقتصادی و امنیتی گسترده‌ای برای کشورهای همسایه، از جمله ایران، به دنبال خواهد داشت. یکی از مهم‌ترین نتایج این بحران، آغاز موج‌های گسترده مهاجرت از پاکستان به ایران است؛ میلیون‌ها نفر از ساکنان مناطق خشک‌زده و بحرانی، ناچار به ترک خانه‌های خود و جستجوی پناه در مناطق امن‌تر می‌شوند که مرزهای شرقی ایران، به دلیل نزدیکی جغرافیایی و فرهنگی، یکی از مقصدهای اصلی آن‌هاست.
ورود میلیونی مهاجران پاکستانی به خاک ایران، فشاری سنگین بر منابع محدود کشور، به‌ویژه در استان‌های مرزی همچون سیستان و بلوچستان وارد خواهد کرد. این فشار تنها به تأمین سرپناه، غذا، آب و بهداشت محدود نمی‌شود، بلکه در کوتاه‌مدت بر بازار کار، خدمات اجتماعی و زیرساخت‌های محلی نیز تأثیر مستقیم خواهد گذاشت.
دولت ناگزیر است بخشی از بودجه و منابع خود را که می‌توانست صرف توسعه و رفاه داخلی شود، برای مدیریت این بحران مهاجرتی هزینه کند. در شرایطی که اقتصاد ایران خود با چالش‌های متعددی از جمله تورم، تحریم‌ها و کمبود منابع روبه‌روست، تحمیل چنین هزینه‌ای، وضعیت بودجه‌ای کشور را دشوارتر و ظرفیت‌های حمایتی را محدودتر خواهد کرد.
در کنار مشکلات اقتصادی و اجتماعی، موج مهاجرت گسترده می‌تواند بستر مناسبی برای فعالیت گروه‌های تندرو و قاچاقچیان فراهم کند. در هم‌ریختگی جمعیتی، ضعف در کنترل مرزی و نارضایتی عمومی می‌تواند به بروز ناامنی، افزایش جرم و جنایت، و تقویت شبکه‌های غیرقانونی در مرزهای شرقی کشور بینجامد. از طرف دیگر، ناتوانی پاکستان در مدیریت بحران آب و مهاجرت، این کشور را به سمت بی‌ثباتی بیشتر سوق می‌دهد که بازتاب آن در قالب تهدیدات امنیتی مرزی برای ایران نیز احساس خواهد شد.
شرایط پیش‌آمده، زنگ خطری جدی برای سیاست‌گذاران داخلی و منطقه‌ای است. حل این بحران صرفاً در گرو پاسخ‌های انسانی و موقتی نیست، بلکه نیازمند دیپلماسی فعال، تعامل منطقه‌ای و ورود نهادهای بین‌المللی برای مدیریت بحران آبی و مهاجرتی به‌صورت ساختاری و پایدار است.
ایران باید ضمن آمادگی برای مدیریت تبعات انسانی، با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای، نقشی کلیدی در پیشگیری از گسترش بحران ایفا کند تا از تبدیل‌شدن مسئله‌ای زیست‌محیطی به بحران امنیتی جلوگیری شود.
ثبت دیدگاه