خانم وزیر! جان مردم هرمزگان ارزش دارد

دریانیوز// وجود جاده‌های مرگ در هرمزگان بدلیل تداوم‌فریاد بی‌پاسخ مردم در برابر بی‌توجهی مسئولین است.خانم وزیر! جان مردم هرمزگان ارزش دارد.
این جمله نه فقط یک شعار، بلکه فریادی از عمق قلب مردمی است که سال‌هاست در جاده‌های غیراستاندارد و پرخطر این استان، عزیزانشان را از دست می‌دهند. جاده‌هایی که عنوان پرطمطراق «ترانزیتی» را یدک می‌کشند، اما در عمل به قتلگاه‌هایی تبدیل شده‌اند که هر هفته خانواده‌هایی را داغدار می‌کنند. تنها در هفته گذشته، ۹ نفر در دو تصادف مرگبار در شرق هرمزگان، در حوزه سیریک، جان خود را از دست دادند. این آمار نه فقط یک عدد، بلکه زندگی‌هایی است که پرپر شده‌اند؛ فرزندانی که یتیم شدند، همسرانی که بی‌سرپرست ماندند و خانواده‌هایی که برای همیشه در غم فرو رفتند. اما چه کسی پاسخگوی این فاجعه است؟
وضعیت جاده‌های هرمزگان، به‌ویژه محورهایی مانند میناب-جاسک، حکایتی از بی‌توجهی مزمن و سوءمدیریت است. این جاده‌ها که به‌عنوان شریان‌های حیاتی اقتصاد کشور و منطقه استراتژیک مکران شناخته می‌شوند، از استانداردهای اولیه ایمنی فاصله‌ای نجومی دارند. نقاط حادثه‌خیز بی‌شماری در استان که سال‌هاست شناسایی شده‌اند، همچنان بدون اصلاح باقی مانده‌اند. فقدان گاردریل‌های استاندارد، خط‌کشی‌های محو شده، نبود علائم هشداردهنده کافی و آسفالت‌های فرسوده، رانندگی در این مسیرها را به یک قمار مرگبار تبدیل کرده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که صدها نفر طی سال‌ها در محور میناب-جاسک جان باخته‌اند، اما این جاده همچنان یکی از مرگبارترین مسیرهای کشور باقی مانده است.
چرا هیچ‌گاه میزان تقصیر جاده‌ها در تصادفات به‌صورت شفاف اعلام نمی‌شود؟ چرا متولیان راه‌سازی و نگهداری جاده‌ها در ادوار مختلف مورد بازخواست قرار نمی‌گیرند؟ به نظر می‌رسد در ساختار مدیریتی کشور، جان مردم هرمزگان اهمیتی ندارد. مسئولین استانی و کشوری با خیال راحت از کنار این فجایع عبور می‌کنند، چرا که می‌دانند محاکمه‌ای در کار نخواهد بود. در حالی که پلیس راهور اعلام کرده ۵۶ درصد تصادفات به نقاط حادثه‌خیز جاده‌ها مربوط است، همچنان تمام کاسه‌کوزه‌ها بر سر «خطای انسانی» شکسته می‌شود. این در حالی است که نه جاده‌ها ایمن هستند، نه خودروهای تولیدی استانداردهای لازم را دارند و نه آموزش‌های رانندگی توانسته‌اند فرهنگی قانون‌مدار را در رانندگان نهادینه کنند.خانم وزیر! هرمزگان قطب اقتصادی کشور است. بندر شهید رجایی، دروازه تجارت ایران، روزانه شاهد تردد هزاران خودرو و کامیون است، اما حتی پروژه‌های کلیدی مانند تقاطع غیرهمسطح شهید رجایی که قرار بود با مشارکت صنایع و سازمان بنادر ساخته شود، پس از سال‌ها همچنان بلاتکلیف مانده است. این بی‌توجهی نه تنها به اقتصاد منطقه ضربه می‌زند، بلکه جان مردم را به خطر می‌اندازد. ناهمواری‌های جاده‌ها، چاله‌های عمیق و نبود زیرساخت‌های مناسب، خسارات مالی و جانی سنگینی به رانندگان وارد کرده و در مواردی حتی مانع از رسیدن به‌موقع بیماران و مصدومان به مراکز درمانی شده است. نتیجه؟ مرگ بیمارانی که شاید با یک جاده استاندارد می‌توانستند نجات پیدا کنند.اعتبارات دولتی برای بهبود جاده‌های هرمزگان، مانند قطره‌ای در بیابان، ناکافی و ناچیز است. در حالی که صنایع بزرگ منطقه، از پالایشگاه‌ها تا بنادر و گمرکات و بنگاه های اقتصادی‌بزرگ و کوچک، سودهای کلان به جیب می‌زنند، مشارکت آنها در توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای تقریباً صفر است. این در حالی است که در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، صنایع بزرگ موظف به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های عمومی هستند. اما در هرمزگان، ظاهراً سود این صنایع فقط برای عده‌ای خاص است و مردم عادی باید تاوان آن را با جانشان بپردازند.خانم وزیر! جاده میناب-جاسک، یکی از محورهای کلیدی منطقه مکران، بیش از ۲۰۰ کیلومتر طول دارد و هنوز دوبانده نشده است. این جاده که می‌توانست به توسعه اقتصادی و گردشگری منطقه کمک کند، به دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب، به یکی از خطرناک‌ترین مسیرهای کشور تبدیل شده است. تصادفات اخیر تنها نمونه‌ای از فجایعی است که در این محور رخ می‌دهد. آیا این خون‌ها بر گردن مسئولینی نیست که سال‌هاست وعده دوبانده کردن این جاده را می‌دهند، اما اقدامی جدی انجام نداده‌اند؟
ما از شما می‌پرسیم: چرا هرمزگان، با وجود نقش استراتژیک و اقتصادی‌اش، در تخصیص بودجه و اعتبارات راه‌سازی مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد؟ چرا نقاط حادثه‌خیز شناسایی‌شده، همچنان بدون اصلاح باقی مانده‌اند؟آیا جان مردم هرمزگان آنقدر بی‌ارزش است که حتی تخصیص این بودجه‌ها هم در اولویت قرار نمی‌گیرد؟
خانم وزیر! مردم هرمزگان از شما انتظار دارند که به این استان محروم اما حیاتی نگاه ویژه‌ای داشته باشید. دوری از پایتخت نباید بهانه‌ای برای بی‌توجهی باشد. ما از شما می‌خواهیم که اعتبارات لازم برای استانداردسازی جاده‌ها، به‌ویژه محور میناب-جاسک، را افزایش دهید. دوبانده کردن این جاده، نصب علائم هشداردهنده استاندارد، بهبود روشنایی و اصلاح نقاط حادثه‌خیز، نه یک درخواست لوکس، بلکه حداقل حق مردم این منطقه است. همچنین لازم است صنایع بزرگ منطقه، به‌ویژه سازمان بنادر، به مسئولیت اجتماعی خود عمل کنند و در پروژه‌های زیرساختی مشارکت جدی داشته باشند.فرهنگ‌سازی برای رانندگی ایمن و آموزش‌های مؤثر از کودکی، بخش دیگری از این پازل است. اما تا زمانی که جاده‌ها خود عامل مرگ باشند، هیچ جریمه‌ای نمی‌تواند رانندگان را قانون‌مدار کند. ما از شما می‌خواهیم که به جای پاک کردن صورت‌مسئله با مقصر جلوه دادن رانندگان، ریشه‌های اصلی این فاجعه را هدف قرار دهید: جاده‌های غیراستاندارد، خودروهای ناایمن و بی‌توجهی مسئولین. خانم وزیر! راه وشهرسازی هرمزگان قلب تپنده اقتصاد ایران است، اما این قلب با جاده‌های مرگبارش در حال خفه شدن است. جان مردم این استان ارزش دارد. صدای فریاد خانواده‌های داغدیده را بشنوید و اقدامی عاجل کنید. تاریخ قضاوت خواهد کرد که آیا شما در برابر این فاجعه سکوت کردید یا گامی برای نجات جان مردم برداشتید. وقت آن است که هرمزگان از حاشیه به متن آید و جاده‌هایش به جای مرگ، زندگی را به مردم هدیه کنند.