دریانیوز// سال هنوز به نیمه نرسیده، اما نگرانی‌ها برای آغاز سال تحصیلی جدید از همین حالا در دل خانواده‌های بندرعباسی لانه کرده است. بله، باز هم همان قصه تکراری، همان سناریوی هر ساله: نبود سرویس مدرسه، آشفتگی نرخ‌ها، بی‌برنامگی مسئولان و در نهایت رها شدن والدین در میدان بی‌تدبیری‌ها.
تا کی باید خانواده‌ها تاوان ناهماهنگی و کم‌کاری مسئولان را بدهند؟ مگر آغاز مهر غیرقابل پیش‌بینی است؟ مگر هرسال همین موقع قرار نیست مدارس باز شوند؟ پس چرا هیچ برنامه‌ای وجود ندارد؟
* از هشدار تا فریاد؛ کسی گوش نمی‌دهد!
در تمام سال‌های گذشته، رسانه‌های محلی بارها هشدار داده‌اند. بارها قلم زده‌اند، گفت‌وگو کرده‌اند، گزارش تهیه کرده‌اند. اما چه شد؟ هیچ! متأسفانه صدای رسانه‌ها در میان دیوارهای بی‌توجهی مسئولان گم شد. هر سال همان آشفته‌بازار، همان وعده‌های تکراری، همان جلسه‌های بی‌خروجی.
نهادهای متولی، همه هستند، ولی هیچ‌کس پاسخگو نیست. انگار نه انگار که هزاران خانواده در بندرعباس از نبود سرویس مدرسه آسیب می‌بینند. کسی به فکر دغدغه روزمره والدینی نیست که هر صبح باید بین تاکسی، اسنپ، دربست یا حتی موتور بدون گواهینامه، یکی را انتخاب کنند تا بچه‌شان را به مدرسه برسانند. و این یعنی قمار با امنیت فرزندان مردم.
* بحران بعد از کرونا، بی‌تدبیری مضاعف
بعد از دوران کرونا، مشکلات سرویس مدارس در بندرعباس به مرحله حادی رسید. بسیاری از رانندگان به دلیل نبود حمایت‌های دولتی، از این شغل کناره‌گیری کردند. والدین ماندند و معضل سرویس. بخشی از خانواده‌ها مجبور شدند خودشان به‌صورت روزانه فرزندان‌شان را به مدرسه ببرند.
برخی به ناچار از تاکسی‌های اینترنتی استفاده کردند و بعضی هم، با تأسف، مجبور شدند فرزند خود را سوار بر موتورسیکلت‌های بدون مجوز کنند. نتیجه چه بود؟ ترافیک سنگین اطراف مدارس، افزایش تصادف‌های شهری و تنش روانی روزمره برای هزاران خانواده.
* چرا شورای شهر هنوز نرخ‌نامه تصویب نکرده؟
الان خردادماه است. یعنی چند قدم مانده به تابستان. بهترین زمان برای تدوین نرخ‌نامه جدید سرویس مدارس. اما شورای شهر بندرعباس هنوز تصمیم نگرفته، هنوز جلسه‌ای رسمی برای این موضوع تشکیل نداده و هنوز والدین در بی‌خبری کامل‌اند. نرخ‌نامه‌ای که باید تا پایان خرداد مصوب شود، معمولاً در شهریور روی میز می‌آید!
آن‌هم در حالی که شرکت‌های پیمانکار از هم‌اکنون قراردادهای خارج از نرخ مصوب می‌بندند و پدر و مادرها را در بن‌بست می‌گذارند. اگر همین حالا نرخ‌نامه قانونی و مشخصی تدوین شود، هم والدین می‌دانند با چه هزینه‌ای مواجه‌اند، هم رانندگان تکلیف‌شان را می‌دانند و هم از شکل‌گیری بازار سیاه جلوگیری می‌شود. آیا این کار ساده‌ای نیست؟ یا شاید مسئولان منتظر بحران هستند تا بعد، مثل همیشه، فقط واکنش نشان دهند!
* بازار سیاه سرویس مدارس؛ محصول سکوت مسئولان
همه می‌دانند که نبود نظارت دقیق، در سال‌های گذشته منجر به شکل‌گیری بازار سیاه سرویس مدرسه در بندرعباس شده است. نرخ‌های دو تا سه برابری، قراردادهای زیرمیزی، رفتار نامحترمانه با والدین و نداشتن صلاحیت‌های قانونی از جمله تخلفاتی هستند که هر سال در سکوت کامل تکرار می‌شوند.
هیچ نهاد ناظری به‌طور جدی وارد ماجرا نشده و اگر هم وارد شده، فقط در حد نامه‌نگاری و بیانیه بوده، نه برخورد عملی.در شهری که دانش‌آموزان زیادی نیاز به سرویس مدرسه دارند، بی‌تفاوتی به این موضوع دیگر قابل توجیه نیست. مردم از مسئولانی که فقط به جلسه‌های تشریفاتی بسنده می‌کنند خسته‌اند. خانواده‌ها دیگر تحمل هزینه‌های سرسام‌آور، بلاتکلیفی و ناامنی را ندارند.
آیا استفاده از ظرفیت خودروهای مناطق آزاد راه‌حل نیست؟
یکی از راهکارهایی که بارها مطرح شده، اما همیشه پشت درهای بسته مانده، استفاده از خودروهای پلاک مناطق آزاد در ناوگان شهری است. اگر دولت مجوز تردد این خودروها را برای خدمات شهری مانند سرویس مدارس صادر کند، بخشی از بحران خودرو در بندرعباس رفع می‌شود. چرا این پیشنهاد عملیاتی نمی‌شود؟ چه نهادی مانع است؟ چه کسی پاسخگوست؟ این ظرفیت اگر به درستی هدایت شود، هم برای رانندگان سودآور خواهد بود و هم برای شهروندان آرامش‌بخش.
* راننده بدون حمایت، نمی‌ماند
از آن طرف، نباید فراموش کنیم که رانندگان سرویس مدارس هم با مشکلات بسیاری مواجه‌اند. هزینه‌های بنزین، قطعات یدکی، بیمه، تعمیرات و استهلاک بالا باعث شده بسیاری عطای این شغل را به لقایش ببخشند. پس اگر واقعاً می‌خواهیم بحران حل شود، باید راننده را هم ببینیم. دولت باید مشوق‌هایی برای فعالان این حوزه در نظر بگیرد.
سهمیه بنزین، تسهیلات بانکی برای نوسازی خودرو، تخفیف قطعات یدکی و تعمیرگاه‌های ویژه سرویس مدارس از جمله حمایت‌هایی است که اگر ارائه شود، شاهد بازگشت رانندگان بیشتری خواهیم بود. حمایت‌های شعاری دردی دوا نمی‌کند؛ وقت اقدام واقعی است.
* فرصت باقی‌مانده را دریابید
اکنون زمان تصمیم‌گیری است. اگر شورای شهر نرخ‌نامه را تا پایان خرداد تصویب کند، اگر شهرداری و آموزش و پرورش جلسات هماهنگی واقعی برگزار کنند، اگر دولت مجوز تردد خودروهای مناطق آزاد را صادر کند، اگر تسهیلات به رانندگان اختصاص یابدو اگر نهادهای ناظر، به جای نظاره‌گری، وارد عمل شوند، شاید بتوان گفت مهر امسال با چهره‌ای متفاوت آغاز می‌شود.
ولی اگر مثل همیشه این چند ماه طلایی از دست برود، باز هم مهرماه برای خانواده‌های بندرعباسی با استرس و بحران آغاز می‌شود. آن وقت مسئولان باید پاسخ دهند که چرا از تجربه تلخ سال‌های گذشته عبرت نگرفتند؟
این هشدار نیست، فریاد است. فریاد خانواده‌هایی که دیگر تاب تحمل تکرار اشتباهات را ندارند. سرویس مدرسه فقط یک وسیله حمل‌ونقل نیست، بخشی از امنیت و آرامش روانی خانواده‌هاست. آن را جدی بگیرید، قبل از آن‌که دیر شود.
ثبت دیدگاه