دریانیوز// در روزگاری که سرعت تحولات اجتماعی، فرهنگی و فناوری، سبک زندگی نوجوانان و جوانان را دگرگون کرده، مدرسه همچنان نقش بی‌بدیل خود را به عنوان نهاد پایه‌گذار تربیت ایفا می‌کند.
وزیر آموزش و پرورش، در سخنانی تأمل‌برانگیز، از اقامه نماز به‌عنوان یکی از اولویت‌های مهم وزارتخانه در مدارس کشور یاد کرده و بر نقش این فریضه الهی در تربیت هویتی، معنوی و اخلاقی دانش‌آموزان تأکید نموده است.
نماز، نه‌فقط یک فریضه دینی، بلکه یک عنصر تربیتی و ساختارساز در شخصیت انسان است؛ نقطه پیوند انسان با معنویت، آرامش و اخلاق. در همین راستا، علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش، ضمن تأکید بر دو مأموریت اصلی این وزارتخانه یعنی انتقال دانش و ارتقاء ایمان و معرفت، نماز را به‌عنوان محوری‌ترین عامل در مسیر دوم معرفی کرده است.
وی تأکید می‌کند که در مدارس، همان‌طور که به توانمندی علمی دانش‌آموزان توجه می‌شود، باید به ابعاد معنوی، فرهنگی و اجتماعی نیز پرداخته شود. از نگاه وی، مدرسه صرفاً محل آموزش ریاضی و علوم نیست؛ بلکه جایی برای یادگیری چگونه زیستن، مهارت در کنار دیگران بودن و نهایتاً ارتباط با خداوند است.در این مسیر، وزارت آموزش و پرورش، با رویکردی فرهنگی و نه اجبارگرایانه، سیاست اقامه نماز در مدارس را پیگیری می‌کند.
تاکید بر اختیاری بودن حضور در نماز، هم‌زمان با تشویق هدفمند و هوشمندانه دانش‌آموزان، نشان‌دهنده درک صحیح دستگاه تعلیم و تربیت از نیازهای نسلی است که با فضای باز اطلاعاتی و دنیای دیجیتال روبروست.کاظمی در سخنان خود به این نکته هم اشاره دارد که در نظام اسلامی، اقامه نماز نه یک اقدام فرعی، بلکه مأموریتی در طراز وظایف اصلی حکومت دینی است.
از این منظر، ترویج فرهنگ نماز، یک وظیفه حکمرانی در جهت رشد دینی، آرامش روانی و انسجام اجتماعی نسل آینده تلقی می‌شود.در کنار موضوع نماز، وزیر آموزش و پرورش، به مسئله اردوهای دانش‌آموزی نیز پرداخت و با تأکید بر اینکه بودجه‌ای مستقل تحت عنوان اردوها وجود ندارد، توضیح داد که هزینه این برنامه‌ها از مشارکت چندگانه خانواده‌ها، مدارس، بسیج و خود وزارتخانه تأمین می‌شود.
او از دانش‌آموزان خواست نگران برگزاری اردوهای راهیان نور و راهیان پیشرفت نباشند و بر عزم همه‌جانبه برای تداوم این فعالیت‌ها تأکید کرد. اردوها نیز به‌نوعی مکمل مسیر تربیت دینی و هویتی دانش‌آموزان هستند و فرصتی فراهم می‌کنند تا نوجوان امروز، با ریشه‌های هویتی و فرهنگی خود آشنا شود و ارتباط عمیق‌تری با مفاهیم ایثار، مقاومت و دینداری برقرار کند.
در نهایت باید گفت که آموزش و پرورش زمانی می‌تواند در مسیر اهداف خود موفق باشد که هم‌زمان و هماهنگ، دو بال دانش و ایمان را در کنار هم بگشاید. نماز، به‌عنوان قلب تپنده تربیت معنوی، اگر با روش درست، تشویق آگاهانه و الگوهای رفتاری مناسب در مدارس گسترش یابد، می‌تواند یکی از پایه‌های مهم تربیت متعادل، آرام و مسئولانه برای نسل آینده باشد.بدون تردید، موفقیت در این مسیر نیازمند هم‌افزایی میان خانواده‌ها، معلمان، مدیران مدارس و نهادهای فرهنگی است.
اگر این تعامل شکل بگیرد، مدرسه به جایگاه واقعی خود، یعنی پایگاه تربیت انسان‌های مومن، آگاه، بااخلاق و توانمند دست خواهد یافت.
ثبت دیدگاه