دریانیوز// در گوشه جنوبی ایران، جایی که خلیج همیشه فارس با آغوش گرم خود استان هرمزگان را در بر گرفته است، گنجینه ی نهفته ای از استعدادهای ورزشی وجود دارد که گویی منتظر فرصتی برای درخشش هستند.
از ساحل های طلایی کنگ تا دشت های گسترده میناب و جاسک، جوانان این خطه با عشق به ورزش و روحیه رقابت پذیری شان می توانند آینده درخشان تری برای ورزش ایران رقم بزنند، به شرطی که زیرساخت ها، حمایت ها و نگاه بلندمدت مسئولان، مسیر این استعدادها را هموار کند.
استان هرمزگان با موقعیت جغرافیایی ویژه خود، به ویژه در ورزش های آبی، می تواند به قطب اصلی کشور تبدیل شود. وجود دریای آرام و طولانی ترین خط ساحلی کشور، فرصتی استثنایی برای پرورش قهرمانانی در رشته هایی چون شنا، قایقرانی، واترپلو و ورزش های ساحلی فراهم میکند.
جوانان این منطقه که از کودکی با دریا خو گرفته اند، به طور طبیعی با این محیط آشنا هستند و اگر استعدادیابی دقیق، مربیان مجرب و تجهیزات مدرن در دسترسشان قرار گیرد، بی تردید می توانند در رقابت های جهانی بدرخشند. حتی المپیک، که رویای هر ورزشکاری است، با برنامه ریزی و سرمایه گذاری هدفمند، برای این نسل دست نیافتنی نخواهد بود.
در کنار ورزش های آبی، میدان های دو و میدانی و زمین های خاکی فوتبال هرمزگان نیز صحنه ظهور استعدادهای خام اما پرشور است. هم زیستی با طبیعت سخت و آب وهوای گرم، از کودکان این منطقه افرادی مقاوم و پرانرژی ساخته است. در روستاهای دورافتاده و محله های کم برخوردار، نوجوانانی هستند که بدون کفش های ورزشی استاندارد، هر روز می دوند، پرتاب می کنند و به توپ ضربه می زنند.
آنها اگر زیر چتر حمایتی سیستم آموزشی و ورزشی قرار گیرند، نه تنها می توانند در رقابت های ملی خوش بدرخشند، بلکه توانایی رقابت با بهترین های جهان را نیز خواهند داشت. فوتبال به عنوان پرطرفدارترین ورزش در هرمزگان، با وجود تیم های محلی و هیجان هوادارانش، تنها نیازمند آکادمی های مدرن، اسپانسرها و نگاهی فراتر از مسابقات منطقه ای است تا بتواند بازیکنانی در سطح لیگ های معتبر جهانی تربیت کند.
اما روی دیگر این سکه، چالش های پیشروست. بسیاری از استعدادهای هرمزگان به دلیل نبود امکانات اولیه، مجبور به ترک رویاهای ورزشی خود می شوند. خانواده هایی که دغدغه معیشت دارند، اغلب نمی توانند هزینه های آموزش یا انتقال فرزندانشان به مراکز استان را تأمین کنند. از سوی دیگر، نبود زمین های استاندارد، استخرهای سرپوشیده، خوابگاه های ورزشی، سدی بلند در مسیر پیشرفت این جوانان است.
اینجاست که نقش دولت، بخش خصوصی و نهادهای مردمی پررنگ می شود. سرمایه گذاری در ساخت ورزشگاه ها، بورسیه های تحصیلی ورزشی، و ایجاد اشتغال ، می تواند انگیزه ادامه راه را برای این استعدادها زنده نگه دارد. تجربه جهانی نشان داده است که حتی مناطق محروم با برنامه ریزی دقیق می توانند به قطب های ورزشی تبدیل شوند. هرمزگان نیز با تکیه بر پتانسیل های طبیعی، نیروی جوان و اشتیاق بی پایان مردمش، توانایی خلق چنین تحولی را دارد.
تصور کنید که در المپیک آینده، جوانی از روستایی در حاشیه خلیج فارس، مدال طلای شنا را بر گردن آویزد، یا دختری از کوهپایه های بشاگرد رکورد دو صد متر آسیا را جابه جا کند. این رویاها دور از دسترس نیستند، به شرطی که امروز باور کنیم ورزش نه یک هزینه، بلکه سرمایه گذاری برای اعتبار ملی و انگیزه بخشی به نسل های آینده است.
آینده ورزش ایران می تواند در گرمای آفتاب هرمزگان و در تلاش جوانان سخت کوش این خطه شکل بگیرد. تنها نیاز است که فرصت های برابر ایجاد شود، استعدادها به موقع شناسایی شوند و حمایتها به موقع به دستشان برسد. اینگونه می توان امیدوار بود که نام هرمزگان نه فقط به خاطر زیبایی های طبیعی، بلکه به پاس قهرمانانش در جهان بدرخشد.
ثبت دیدگاه