دریانیوز//آذر ماه که فرا میرسد، نه یک سالگرد ساده برای روزنامه «دریا»، که نقطهعطف ورود به ربع قرن حیات پرفراز و نشیب یک نهاد رسانهای اصیل است. روزنامهای که افتان و خیزان از گذرگاههای صعب و راههای دشوار این سالیان گذرکرده و اینک در ۲۵ سالگی خود، سروی بالنده و درختی تناوری است که به هر شاخه آن، قندیل رخشان آمال و مطالبات مردم نجیب این خطه آویخته است.«دریا» از همان آغاز و با راهبری زندهیاد ایوب دبیرینژاد، مدیر مسئول و مؤسس فقید، رسالتی سنگین و بنیادین بر دوش گرفت؛ اینکه صدایی متفاوت، شجاع و بیواسطه از عمق جامعه هرمزگان باشد.مردمی شریف، خونگرم و پاکدل که به دلیل شرایط جغرافیایی، آزموده میدان گرما، طاقت و تحملند و شاید کمتر عادت به فریاد رنجهای خویش دارند.این روزنامه آمده بود تا بازتابدهنده مطالبات اجتماعی (از آموزش و بهداشت تا عدالت و …)، بیانگر نیازهای اقتصادی(از اشتغال جوانان و صیادی تا مسائل توسعه سواحل و صنایع بزرگ) و پژواک آرزوهای توسعهای مردم هرمزگان باشد. بدون تردید، تاکنون صدها هزار کلمه و واژه در این باب و باره در «دریای» مردم هرمزگان، چون موجهایی که به سوی ساحل خیز میزنند، نوشته و پرداخته شده است. در طول این ۲۵ سال، هزاران مقاله، گزارش تحقیقی، یادداشت تحلیلی و خبر موثق در صفحات این نشریه نقش بسته است.این تلاش شبانهروزی، «دریا» را به دایرهالمعارف زنده و قابل استنادی از تاریخ اجتماعی و اقتصادی استان تبدیل کرده است.«دریا» در مقام یک رسانه مردمی، دوگانه بنیادین حیات اجتماعی هرمزگان را بهخوبی درک کرده و منعکس ساخته است: رنج و امید.گاهی، رنجها و زخمهای ساختاری چنان ژرف بودهاند که کلمات «دریا» حکم اشکهای قلم را یافتهاند؛ اشکی که برای محرومیتها، نابرابریها، نداشتهها و غفلتها ریخته شده است. «دریا» این اشکها را به موج تبدیل کرده است؛ موجی که بر ساحل مسئولیت و دستگاههای اجرایی میکوبد تا نمادی از دردهای جمعی و آینهای از نابرابریهای موجود باشد. این رسانه همواره تلاش کرده است تا صدای کسانی باشد که صدایشان به جایی نمیرسد؛ از روستاهای محروم بشاگرد تا محلههای حاشیهای بندرعباس و گاهی نیز، این روزنامه آینهدار ذوقها، شادیها و پیشرفتها بوده است؛ آن بخش درخشان از زندگی مردمی که باید برکشیده شود و به نمادی راستین از توانمندی، ظرفیتهای منطقهای و امید بدل گردد. فرهنگ غنی مردم جنوب، هنر اصیل، موفقیتهای ورزشکاران و نخبگان استان، همواره در کانون توجه «دریا» قرار داشتهاند تا ثابت کند که توسعه، علیرغم همه موانع، جریانی فعال و زنده است.
«دریا» هرگز از بیان حقیقت و انتشار کمبودها و ضعفها، البته با رعایت اخلاق، حفظ حرمتها و چارچوب قانون، دریغ نکرده است. این روزنامه، زبان گویا و درخشانی برای مردم است؛ زبانی که سفرهای رنگین از فرهنگ، هنر، اندیشه، سیاست و اقتصاد استان را نمایندگی میکند و همواره سعی کرده تا تریبونی برای تمام اندیشهها و سلایق موجود در جامعه باشد.با فقدان ناگهانی مرحوم دبیرینژاد در سال ۱۳۹۷، «دریا» به دورهای تازه از حیات خود گام نهاد. سفر ابدی مؤسس روزنامه که ستون بیبدیل ایستادگی و افراشتگی آن بود، نه تنها از اعتبار «دریا» نکاست، که مسئولیتش را در عرصه رسانه مردمی بودن دوچندان ساخت چرا که در عصر کنونی و با وجود گستردگی شبکههای اجتماعی، نیاز به رسانههای حرفهای، متعهد و شناسنامهدار که بیلکنت بازتابدهنده افکار، آرا و خواستههای راستین جامعه باشند، حیاتیتر از همیشه است. ما در استانی زندگی میکنیم که زخم نابرابری و محرومیت گاه ساختاری و ریشهای بر جان مردمانش نشسته است.در چنین عرصهای، رسانه به سنگری ضروری و حیاتی بدل میشود تا از حق مردم در برابر ساختارهای غیرعادلانه دفاع کند. «دریا» با ارتش کلمات خویش، به مصاف سپاه نابرابریها رفته است. در این سالها، هزاران قصه تلخ و دشوار در روزنامه روایت شد که برخی از آنها پس از انتشار و پیگیریهای مستمر، به داستانهایی با پایان خوش انجامیدهاند؛ گرههایی گشوده شده و رنجهایی التیام یافتهاند.اینجاست که قدرت رسانه، فراتر از اطلاعرسانی صرف، به نیرویی برای دگرگونی، مطالبهگری و درمان اجتماعی تبدیل میشود و نقش خود را بهعنوان چشم بینا و زبان گویای مردم ایفا میکند. «دریا» در آستانه ربع قرنگی خود، این تعهد را زنده نگاه داشته است که نهتنها بازتابدهنده و آینهدار، که پیشبرنده، امیدآفرین و گرهگشا باشد.درخشش و رخشندگی آن، همواره، به میزان همصداییاش با آرزوهای بهحق، توسعهای مردم هرمزگان گره خورده است و این ربع قرن تنها آغاز فصلی پربارتر برای این کشتی رسانهای است گرچه موج های سهمگینی همچنان پیش روی آن است اما حلاوت زبان مردم بودن ، طعم فراموش ناشدنی است .
ثبت دیدگاه