دریانیوز//در دنياي پر تکاپوي امروز آموزش در سازمانها نقشي حياتي در رشد و بقاي آنها ايفا مي نمايد. تغييرات سريع فناوري، رقابت فشرده و نياز مداوم به نوآوري باعث شده است که هيچ سازماني نتواند بدون يادگيري مداوم به موفقيت پايدار دست يابد.
آموزش پلي است ميان دانش موجود و نيازهاي آينده سازمان که کارکنان را توانمند مي‌سازد تا وظايف خود را با بهره‌وري و خلاقيت بيشتري انجام داده و همزمان تعهد آنها را در سازمان تقويت نمايد.آموزش بلکه فرآيندي است که نگرش، رفتار و فرهنگ کاري افراد را نيز متحول و توانمند مي‌سازد.
اصولاً سازمانهايي که به آموزش و يادگيري مستمر بها مي دهند محيطي يادگيرنده را ايجاد نمودند که در آن اشتراک تجربه، هم افزايي فکري و رشد فردي بخشي از فرهنگ سازماني محسوب مي‌شود. در چنين فضايي است که کارکنان مهارتهاي خود را رشد مي‌دهند و با انگيزه بيشتري در مسير تحقق اهداف سازمان گام بر مي دارند.يادگيري نيز فرايندي پويا و مداوم است که از طريق آن فرد با کسب دانش، تجربه و مهارت، رفتار، نگرش و توانايي‌هاي خود را تغيير مي‌دهد.
اين فرايند در تمامي مراحل زندگي از تعاملات اجتماعي گرفته تا فعاليت‌هاي شغلي و تجربيات روزانه ساري و جاري است. يادگيري نتيجه تفکر، تجربه و تلاش آگاهانه انسان براي درک بهتر محيط و سازگاري مؤثر است و اين مهم در سازمانها مصداق خاص دارد. ياد گيري در سازمانها زيربناي نوآوري، پيشرفت ، توسعه و بهبود مستمر روند ها است و يکي از مهمترين عوامل موفقيت و پويايي نهادها به شمار مي‌رود.در عرف اجتماعي آموزش و يادگيري دو واژه وابسته اما متمايز از هم هستند.
آموزش فرآيندي است که طي آن فردي مانند معلم يا مربي، دانش، مهارت يا تجربه خود را منتقل مي‌کند تا زمينه رشد ديگران فراهم شود. اما يادگيري فرآيندي دروني است که در آن فرد با استفاده از آموزش، تجربه، مشاهده و تفکر، دانش و رفتار خود را تغيير مي‌دهد. به‌عبارتي، آموزش «ياد دادن» است و يادگيري «تغيير حاصل از ياد گرفتن» است .
آنچه که از تمايز آموزش و يادگيري استخراج مي شود اين است که آموزش ابزار انتقال دانش و يادگيري نتيجه و هدف نهايي فرآيند آموزشي است. اهميت آموزش و يادگيري در سازمانها نيز واقعيتي غيرقابل انکار است. در دنياي امروز که فناوري و نيازهاي بازار به‌سرعت تغيير مي نمايند ،سازمانهايي موفق هستند که کارکنان آنها همواره در حال يادگيري و به‌روزرساني دانش و مهارتهاي خود باشند.
آموزش باعث مي‌شود کارکنان وظايف خود را با دقت و کيفيت بيشتري انجام داده و يادگيري مستمر، خلاقيت، نوآوري و توانايي حل مسئله را در آنها تقويت مي نمايد. اصولاً تجربه نشان داده است سازمانهايي که فرهنگ يادگيري را نهادينه کرده آمد انعطاف‌پذيري بيشتري در برابر تغييرات محيطي داشته و مي‌توانند سريعتر خود را با شرايط جديد تطبيق دهند و اين مهم ضمن سرمايه‌گذاري، تضميني براي آينده و پايداري سازمان محسوب مي‌شوند.
آموزش مستمر يکي از مؤثرترين ابزارهاي توسعه و رشد منابع انساني است و مزاياي فراواني براي کارکنان به همراه دارد. اين نوع آموزش باعث افزايش دانش و مهارتهاي تخصصي افراد مي‌شود و آنها را براي انجام بهتر وظايف شغلي آماده مي‌سازد. اعتماد به نفس و انگيزه کاري کارکنان را تقويت نموده و پيشرفت شغلي و ارتقاي سمت سازماني را ممکن مي‌سازد و نتيجه اين مهم کاهش خطاها و ارتقا عملکرد سازماني است. آموزش هاي مستمر همچنين بهبود و تقويت خلاقيت و نوآوري کارکنان بوده و آنها را با ديدگاههاي ناب و به روز جامعه آشنا مي سازد.
بر بهبود فضاي کاري و موفقيت هاي سازماني، تقويت روحيه همکاري و کار تيمي و نهايتا افزايش رضايت شغلي و احساس تعلق کارکنان به سازمان از اثرات آموزش محسوب مي شود که کارکنان مي توانند خود را با تغييرات فناوري و شرايط جديد بازار سازگار سازند. کاهش هزينه‌هاي ناشي از اشتباهات و خطاهاي انساني و فني از مهمترين اثرات آموزش مستمر است که به نوبه خود ضامن پايداري و رشد بلندمدت هر سازمان يه صورت حرفه‌اي است.
با اين حال برخي مديران و کارکنان سازمانها و شرکتها به آموزش اهميت نداده و اجتناب مي نمايند. انگيزه ناکافي، ارزش ندانستن آموزش، مشغله‌هاي روزمره و طراحي ناکارآمد دوره‌ها، ترس از تغيير، مواجهه با فناوري‌هاي جديد ، احتمال شکست از عوامل اثر گذار بي توجهي به مقوله آموزش سازماني است . بايد توجه داشت سازمانهايي که فرهنگ يادگيري ضعيف داشته و مديران حمايت لازم را از ارائه آموزش به بهانه گزينه فرعي ياد مي نمايند از شايستگي عملکرد لازم برخوردار نيستند
ثبت دیدگاه