دریانیوز// استان هرمزگان، با موقعیت استراتژیک خود در کرانه خلیجفارس، از دیرباز بهعنوان یکی از مناطق کلیدی ایران شناخته شده است؛ اما این روزها، ساحلنشینان این خطه با بحرانی عمیق دستوپنجه نرم میکنند: کمآبی و بیآبی. در حالیکه سدها به دلیل خشکسالیهای پیاپی به حجم مرده رسیده یا کاملاً خشک شدهاند، جیرهبندی رسمی و غیررسمی آب در مناطق مختلف استان آغاز شده و زندگی مردم را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
با نزدیک شدن به ماههای گرم سال و تشدید گرما، قطعی آب و افزایش آبرسانی با تانکر به واقعیتی اجتنابناپذیر تبدیل شده است. این در حالی است که حتی مناطقی که از آبشیرینکنها بهرهمند هستند، به دلیل مشکلات مدیریتی و مالی و….، از دسترسی به آب کافی محروماند.یکی از پارادوکسهای عجیب در هرمزگان این است که در حالیکه این استان در کنار دریا قرار دارد و آبشیرینکنها در برخی مناطق فعال هستند، مردم همچنان با کمبود آب شرب مواجهند.
گزارشها و شنیده ها حاکی از آن است که عدم پرداخت بدهی به متولیان آبشیرینکنها در برخی مناطق باعث شده این واحدها با ظرفیت کامل کار نکنند یا حتی در برخی موارد، آب تولیدی به مردم نرسد. این در حالی است که آب شیرینشده از خلیجفارس به استانهای دیگر منتقل میشود، اما ساکنان هرمزگان همچنان تشنهاند.
این بیتدبیری نهتنها اعتماد مردم به مدیریت منابع آب را خدشهدار کرده، بلکه نشاندهنده نبود برنامهریزی منسجم برای تأمین آب شرب در این منطقه است.یکی دیگر از مشکلات اساسی در هرمزگان، فرسودگی شبکه انتقال و توزیع آب است. لولههای شکسته و قدیمی نهتنها باعث هدررفت حجم عظیمی از آب میشوند، بلکه خطر ورود آلودگی به شبکه توزیع را افزایش میدهند.
در شرایطی که هر قطره آب ارزشمند است، ضرورت بازسازی و نوسازی این شبکهها بیش از پیش احساس میشود. علاوه بر این، تقویت اکیپهای اتفاقات برای ترمیم سریع شکستگیها میتواند از هدررفت بیشتر آب جلوگیری کند. اما متأسفانه، به نظر میرسد این موضوع در اولویت مدیران قرار ندارد و منابع مالی و انسانی کافی به آن اختصاص داده نشده است.
کمآبی تنها مشکل مردم هرمزگان نیست. قطعی مکرر برق، بهویژه در گرمای طاقتفرسای این منطقه، شرایط زندگی را برای ساکنان غیرقابلتحمل کرده است. دمای هوا در تابستان هرمزگان گاه به بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد میرسد و نبود برق، حتی برای چند ساعت، میتواند سلامت و آسایش مردم را به خطر بیندازد.
ترکیب بیآبی و قطعی برق، بهویژه در تابستان، شرایطی را ایجاد کرده که به معنای واقعی کلمه، زندگی را برای مردم این خطه دشوار کرده است. این وضعیت نیازمند توجه فوری مسئولان در سطح ملی است.یکی از پیشنهادهای کلیدی برای حل این بحران، حضور میدانی رئیسجمهور و وزیر نیرو در هرمزگان، بهویژه در فصل تابستان، است. تجربه نشان داده که بازدیدهای میدانی مقامات ارشد میتواند به درک بهتر مشکلات و اتخاذ تصمیمهای مؤثرتر منجر شود.
وقتی مسئولان در دمای ۵۰ درجه و در شرایط قطعی آب و برق، وضعیت زندگی مردم را از نزدیک ببینند، شاید انگیزه بیشتری برای بازنگری در سیاستها و تخصیص منابع پیدا کنند. این حضور نهتنها میتواند به تسریع در حل مشکلات کمک کند، بلکه پیامی روشن به مردم هرمزگان میفرستد: شما دیده شدهاید و مشکلاتتان در اولویت است.برای برونرفت از این بحران، چند راهکار فوری و بلندمدت پیشنهاد میشود:
۱. تسویه بدهی آبشیرینکنها: دولت باید با تخصیص بودجه لازم، بدهیهای معوق به متولیان آبشیرینکنها را تسویه کند تا این واحدها با ظرفیت کامل فعالیت کنند و آب شرب مورد نیاز مردم تأمین شود.
۲. بازسازی شبکه انتقال آب: سرمایهگذاری در نوسازی شبکه فرسوده توزیع آب باید در اولویت قرار گیرد. این اقدام نهتنها هدررفت آب را کاهش میدهد، بلکه کیفیت آب شرب را نیز بهبود میبخشد.
۳. تقویت زیرساختهای برق: برای جلوگیری از قطعی برق در تابستان، لازم است زیرساختهای تولید و توزیع برق در هرمزگان تقویت شوند. استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر، مانند انرژی خورشیدی، میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
۴. مدیریت بهینه منابع آب: برنامهریزی دقیق برای جیرهبندی آب و اطلاعرسانی شفاف به مردم میتواند از تنشهای اجتماعی جلوگیری کند. همچنین، آموزش و فرهنگسازی برای مصرف بهینه آب باید در دستور کار قرار گیرد.
۵. نظارت و پاسخگویی: ایجاد یک سازوکار نظارتی قوی برای رصد عملکرد دستگاههای مسئول و پاسخگویی به مردم، اعتماد عمومی را تقویت خواهد کرد.
مردم هرمزگان، ساحلنشینانی که در کنار دریای بیکران خلیجفارس زندگی میکنند، امروز تشنهاند؛ نهتنها تشنه آب، بلکه تشنه توجه، مدیریت کارآمد و عدالت در توزیع منابع. بحران آب و برق در این استان، نتیجه سالها بیتوجهی به زیرساختها، سوءمدیریت و نبود برنامهریزی بلندمدت است. اکنون زمان آن رسیده که دولت با عزمی جدی، این مشکلات را در اولویت قرار دهد و با اقدامات فوری و مؤثر، به رنج مردم هرمزگان پایان دهد. ساحلنشینان تشنه، شایسته زندگی با کرامت و دسترسی به حداقل نیازهای اساسی خود هستند.
ثبت دیدگاه